Νηστεία. Πότε και πως νηστεύουμε (Πάσχα, Σαρακοστή κλπ)

 

Νηστήσιμες τροφές θεωρούνται το ψωμί, τα λαχανικά, οι καρποί και μάλιστα οι ξηροί, οι ελιές και άλλα.

Ηλέξη νηστεία είναι σύνθετη και προέρχεται από το αρνητικό μόριο νηκαι το ρήμα εσθίω, που είναι άλλος τρόπος του έσθω και του έδω και που σημαίνει τρώγω. Νήστις – η πρώτη λέξη που δημιουργήθηκε – σημαίνει αυτός που δεν εσθίει, που δεν τρώγει. Από την λέξη αυτή στη συνέχεια προήλθε το ρήμα νηστεύω και το αφηρημένο ουσιαστικό νηστεία, που αρχικά σήμαινε την πλήρη αποχή από τροφές και ποτά, δηλαδή την ασιτία και ατροφία.

Αργότερα, με την αύξηση της χρονικής διάρκειας και την προοδευτική διαμόρφωση του θεσμού της νηστείας, νηστεία δεν σήμαινε μόνο την πλήρη αποχή από στερεές ή υγρές τροφές, αλλά και την μερική αποχή, την αποχή δηλαδή από ορισμένες τροφές και την ΛΗΨΗ άλλων, συγκεκριμένων τροφών. Έτσι έχουμε την διάκριση σε νηστήσιμες και αρτυμένες ή αρτύσιμες τροφές.

Κατά την διάκριση αυτή νηστήσιμες τροφές θεωρούνται το ψωμί, τα λαχανικά, οι καρποί και μάλιστα οι ξηροί, οι ελιές και άλλα. 

Αρτύσιμα, αντίθετα, θεωρούνται τα διάφορα φαγητά που μαγειρεύουμε με την χρήση ελαίου ή βουτήρου και διαφόρων καρυκευμάτων, όπως και το κρασί (Όταν δεν τρώμε λάδι, δεν πίνουμε και κρασί).

Νηστεία. Πότε και πώς νηστεύουμε. Α’ περίοδοι νηστείας

Η νηστεία της Τετάρτης και της Παρασκευής

Η νηστεία των δύο αυτών ημερών ήταν πάντοτε ιδιαίτερα αυστηρή, ανάλογη της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και της Μεγάλης Εβδομάδας. Η ακρίβεια λοιπόν της νηστείας αυτής είναι να μήν καταλύομε λάδι και οίνο.

Η νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής (και της Μεγάλης Εβδομάδας)

Μεταξύ των μακρών νηστειών του έτους η νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι η αρχαιότερη και αυστηρότερη περίοδος νηστείας. Ξεκινά από την Καθαρά Δευτέρα και τελειώνει με το Μεγάλο Σάββατο. Με ιδιαίτερη αυστηρότητα λοιπόν νηστεύουμε την πρώτη ή αλλιώς Καθαρά Εβδομάδα. Λάδι (και οίνο) καταλύουμε μόνο το Σάββατο και την Κυριακή.

Με τον ίδιο περίπου τρόπο οφείλουμε να νηστεύουμε και το άλλο διάστημα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, από λάδι (και οίνο) απέχουμε όλες τις ημέρες της εβδομάδας και όχι μόνο την Τετάρτη και την Παρασκευή, ενώ λάδι και οίνο καταλύουμε μόνο το Σάββατο και την Κυριακή.

Εξαιρέσεις της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής

• Των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων επιτρέπεται η κατάλυση οίνου και ελαίου.
• Τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου καταλύουμε και ψάρι.
• Την Κυριακή των Βαϊων καταλύουμε ψάρι.

Τέλος, θα πρέπει να τονίσουμε ότι το Σάββατο και την Κυριακή καταλύουμε υποχρεωτικά οίνο και έλαιο, με μία εξαίρεση: Το Μεγάλο Σάββατο, το μοναδικό Σάββατο του έτους που νηστεύουμε, είναι ημέρα αυστηρής νηστείας.

Η νηστεία των Χριστουγέννων

Δεύτερη μακρά περίοδος νηστείας μετά την Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι η νηστεία των Χριστουγέννων, γνωστή στη γλώσσα του ορθόδοξου λαού μας και ως σαρανταήμερο. Αρχίζει την 15η Νοεμβρίου και λήγει την 24η Δεκεμβρίου.

Καθ’ όλην την διάρκεια του σαρανταημέρου δεν καταλύουμε κρέας, γαλακτερά και αυγά. Αντίθετα, επιτρέπεται να καταλύουμε ψάρι όλες τις ημέρες – πλην φυσικά Τετάρτης και Παρασκευής – από την αρχή της νηστείας μέχρι και την 17η Δεκεμβρίου. Ψάρι επίσης καταλύουμε και κατά την εορτή των Εσοδίων της Θεοτόκου, οποιαδήποτε μέρα και αν πέσει.

Την περίοδο από 18 έως 24 Δεκεμβρίου επιτρέπεται η κατάλυση οίνου και ελαίους, εκτός βέβαια από Τετάρτη και Παρασκευή.

Η νηστεία των Αγίων Αποστόλων

Μία ακόμη μακρά περίοδος νηστείας είναι η λεγόμενη νηστεία των Αγίων Αποστόλων. Ονομάζεται έτσι διότι προηγείται των δύο αποστολικών εορτών: της εορτής των Αγίων πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (29 Ιουνίου) και της “Συνάξεως των Αγίων Αποστόλων” (30 Ιουνίου).

Η χρονική διάρκεια αυτής της νηστείας είναι μεταβλητή επειδή η έναρξή της εξαρτάται από την κινητή εορτή του Πάσχα. Αρχίζει την Δευτέρα μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων και λήγει σταθερά την 28η Ιουνίου. Κατά το ισχύον (νέο) ημερολόγιο δεν υπερβαίνει ποτέ τις 30 ημέρες. Υπάρχει ακόμα και περίπτωση (όταν το Πάσχα εορτάζεται μεταξύ 5 και 8 Μαϊου) να μήν έχουμε καθόλου νηστεία.

Κατά την περίοδο της νηστείας αυτής δεν καταλύουμε κρέας, γαλακτερά και αυγά, ενώ επιτρέπεται η κατάλυση ψαριού. (Φυσικά πάντοτε εκτός Τετάρτης και Παρασκευής).

Αν η εορτή των Αγ. Αποστόλων Πέτρου και Παύλου πέσει Τετάρτη ή Παρασκευή, καταλύουμε μόνο ψάρι.

Η νηστεία του Δεκαπενταυγούστου

Η περίοδος αυτή της νηστείας προηγείται της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και αρχικά ήταν διηρημένη σε δύο τμήματα: αυτό που προηγείτο της εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και εκείνο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Η νηστεία αυτή όπως επικράτησε να την τηρούμε, έχει αυστηρό χαρακτήρα. Εφόσον λοιπόν μπορούμε, νηστεύομε από λάδι όλες τις ημέρες. Κατάλυση οίνου και ελαίου έχουμε μόνο τα Σάββατα και τις Κυριακές, ενώ κατά την εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, οποιαδήποτε ημέρα κι αν πέσει καταλύουμε ψάρι.

Κατάλυση ιχθύος και μόνον έχουμε και κατά την ημέρα της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, αν αυτή πέση Τετάρτη ή Παρασκευή.

Η νηστεία της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου)

Νηστεύουμε με ξηροφαγία, εκτός κι αν πέσει Σάββατο ή Κυριακή όπότε καταλύουμε οίνο και έλαιο.

Η νηστεία κατά την εορτή της Αποτομής της τιμίας κεφαλής του Προδρόμου Ιωάννου (29 Αυγούστου)

Νηστεύουμε με ξηροφαγία, εκτός κι αν πέσει Σάββατο ή Κυριακή όπότε καταλύουμε οίνο και έλαιο.

Νηστεία. Πότε άλλοτε νηστεύουμε

• Νηστείες λόγω εκτάκτων περιστάσεων: Η απειλή πολέμου, ο φόβος σεισμού, η ανομβρία, κάποια φοβερή επιδημία ή αρρώστια, οι κατακλυσμοί και άλλες έκτακτες κοινές συμφορές, συχνά οδήγησαν – και οδηγούν και σήμερα – την Εκκλησία στην απόφαση να καλέσει τον λαό σε μετάνοια, προσευχή και νηστεία, προκειμένου με συντριβή και ταπείνωση όλοι μαζί οι πιστοί να ζητήσουν το έλεος και την σωστική παρέμβαση του Θεού. Τέτοιες νηστείες αποφασίζει είτε η Σύνοδος, είτε ο Επίσκοπος για την εκκλησιαστική επαρχία του.
• Η νηστεία που επιβάλλει ο Πνευματικός ως επιτίμιο: Πολλές φορές ο Πνευματικός επιβάλλει νηστεία σε κάποιον εξομολογούμενο. Ο σκοπός του επιτιμίου αυτού είναι καθαρά παιδαγωγικός και θεραπευτικός και αποσκοπεί στην απελευθέρωση του πιστού από την κυριαρχία διαφόρων παθών και στην σταθεροποίησή του στη χριστιανική ζωή. 
• Όταν το κάνουμε τάμα ή το κρίνουμε ωφέλιμο πνευματικά. 
• Η νηστεία πρίν από την συμμετοχή μας στα θεία Μυστήρια: Νηστεία προηγείτο πάντοτε πρίν του μυστηρίου του Βαπτίσματος και του μυστηρίου του Χρίσματος που ακολουθούσε. Το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα Μυστήρια της Εκλησίας (Εξομολόγησις, Ευχέλαιο, Γάμος, Ιερωσύνη (χειροτονία), Θεία Μετάληψη). 

Νηστεία. Πότε και πώς νηστεύουμε. Β’ Απόλυτες περίοδοι και ημέρες καταλύσεως

Εκτός από τις περιόδους νηστείας, η Εκκλησία μας καθόρισε και περιόδους απολυτές, δηλαδή κάποια χρονικά διαστήματα κατά τα οποία έχουμε «κατάλυσιν εις πάντα» που σημαίνει ότι επιτρέπεται να τρώμε από όλα, όλες τις ημέρες, καί την Τετάρτη και την Παρασκευή.

• Το Δωδεκαήμερο. Το χρονικό διάτημα δηλαδή μεταξύ Χριστουγέννων και Θεοφανείων. Εξαίρεση αποτελεί η παραμονή των Θεοφανείων (5 Ιανουαρίου)
• Η Διακαινήσιμη εβδομάδα. Είναι η εβδομάδα που ξεκινά την Κυριακή του Πάσχα και λήγει την αμέσως επόμενη Κυριακή του Θωμά.
• Η εβδομάδα μετά την Πεντηκοστή. Η εβδομάδα από την Κυριακή της Πεντηκοστής μέχρι την Κυριακή των Αγίων Πάντων.
• Την περίοδο του Πεντηκοσταρίου, λόγω του αναστάσιμου χαρακτήρα της, δεν νηστεύονται οι Τετάρτες και οι Παρασκευές, δηλαδή έχουμε κατάλυση οίνου και ελαίου.
• Την Τετάρτη της Μεσοπεντηκοστής έχουμε κατάλυση και ψαριού.
• Την Τετάρτη της Αποδόσεως του Πάσχα έχουμε κατάλυση και ψαριού.
• Τις τρεις πρώτες εβδομάδες του Τριωδίου θα μπορούσαμε να τις συμπεριλάβουμε στις απολυτές περιόδους αφού ισχύουν τα εξής:
• Η πρώτη εβδομάδα που ονομάζεται και προσφωνήσιμος επειδή αποτελεί την εισαγωγή της όλης περιόδου, είναι απολυτή, δηλαδή καταλύουμε εις πάντα όλες τις ημέρες.
• Την δεύτερη εβδομάδα, από την Κυριακή του Ασώτου μέχρι των Απόκρεω, γίνεται κατάλυση εις πάντα όλες τις ημέρες εκτός Τετάρτης και Παρασκευής.
• Την τρίτη εβδομάδα, από την Δευτέρα μετά ην Κυριακή των Απόκρεω μέχρι την Κυριακή της Τυροφάγου, απαγορεύεται η κρεοφαγία και επιτρέπεται – όλες τις ημέρες – η κατάλυση ψαριών, αυγών και όλων των γαλακτοκομικών προϊόντων.

Κατάλυση ιχθύος έχουμε τις παρακάτω εορτές, όταν αυτές συμπίπτουν κατά την Τετάρτη ή την Παρασκευή:

• 7 Ιανουαρίου, Η Σύναξις του Τιμίου Προδρόμου.
• 2 Φεβρουαρίου, Η Υπαπαντή του Κυρίου
• 25 Μαρτίου, Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου
• 24 Ιουνίου, Το Γενέθλιον του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου
• 29 Ιουνίου, Των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου
• 6 Αυγούστου, Η Μεταμόφωσις του Σωτήρος
• 15 Αυγούστου, Η Κοίμησις της Θεοτόκου
• 8 Σεπτεμβρίου, Το Γενέθλιον της Θεοτόκου
• 14 Νοεμβρίου, Του Αγίου Αποστόλου Φιλίππου
• 21 Νοεμβρίου, Τα Εσόδια της Θεοτόκου
• Την Τετάρτη της Μεσοπεντηκοστής
• Την Τετάρτη της Αποδόσεως του Πάσχα

Κατάλυση οίνου και ελαίου έχουμε τις παρακάτω εορτές, όταν αυτές συμπίπτουν κατά την Τετάρτη ή την Παρασκευή:

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

• 11 Αγίου Θεοδώρου του Κοινοβιάρχου.
• 16 Η Προσκύνησις της αλύσεως του Αποστόλου Πέτρου.
• 17 Αγίου Αντωνίου
• 18 Αγίων Αθανασίου και Κυρίλλου
• 20 Αγίου Ευθυμίου
• 22 Αγίων Αποστόλων Τιμοθέου και Αναστασίου του Πέρσου
• 25 Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου
• 27 Ανακομιδή λειψάνων Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
• 30 Των Τριών Ιεραρχών.

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

• 8 Αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου του Στρατηλάτου
• 10 Αγίου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους
• 11 Αγίου Ιερομάρτυρος Βλασίου
• 17 Αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου του Τήρωνος
• 24 Η Α’ και Β’ εύρεσις της τιμίας Κεφαλής του Προδρόμου

ΜΑΡΤΙΟΣ

• 9 Των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων
• 26 Σύναξις Αρχαγγέλου Γαβριήλ

ΑΠΡΙΛΙΟΣ

• 23 Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου
• 25 Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου
• 30 Αγίου Αποστόλου Ιακώβου

ΜΑΪΟΣ

• 2 Ανακομιδή λειψάνου Αγίου Αθανασίου
• 8 Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου
• 15 Αγίων Πατέρων Παχωμίου του Μεγάλου και Αχιλλίου Λαρίσης
• 21 Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης των ισαποστόλων
• 25 Γ’ Εύρεσις της τιμίας Κεφαλής του Προδρόμου

ΙΟΥΝΙΟΣ

• 8 Ανακομιδή λειψάνου Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτου
• 11 Αγίων Αποστόλων Βαρθολομαίου και Βαρνάβα.
• 30 Σύναξις των 12 Αποστόλων,

ΙΟΥΛΙΟΣ

• 1 Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού
• 2 Κατάθεσις Τιμίας Εσθήτος της Θεοτόκου
• 17 Αγίας Μεγαλομάρτυρος Μαρίνας
• 20 Αγίου Προφήτου Ηλιού
• 22 Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής
• 25 Κοίμησις Αγίας Άννης
• 26 Αγίας Οσιομάρτυρος Παρασκευής
• 27 Αγίου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

• 31 Κατάθεσις Τιμίας Ζώνης Υπεραγίας Θεοτόκου

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

• 1 Αρχή της Ινδίκτου, Αγίου Συμεών του Στυλίτου
• 6 Ανάμνησις του εν Χώναις θαύματος του αρχιστρατήγου Μιχαήλ
• 9 Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης
• 13 Τα εγκαίνια του Ναού της Αναστάσεως, Αγίου Κορνηλίου του εκατόνταρχου
• 20 Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ευσταθίου
• 23 Η σύλληψις του Τιμίου Προδρόμου
• 26 Η μετάστασις του Αγίου Αποστόλου Ιωάννου του Θεολόγου

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

• 6 Αγίου Αποστόλου Θωμά
• 18 Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά
• 23 Αγίου Αποστόλου Ιακώβου του Αδελφοθέου
• 26 Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλήτου

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

• 1 Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού
• 8 Η Σύναξις των παμμεγίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ
• 12 Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος
• 13 Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
• 16 Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ματθαίου
• 25 Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης
• 30 Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

• 4 Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, Ιωάννου του Δαμασκηνού
• 5 Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου
• 6 Αγίου Νικολάου επισκόπου Μύρων
• 9 Η Σύλληψις της Αγίας και θεοπρομήτορος Άννης
• 12 Αγίου Σπυρίδωνος του Θαυματουργού
• 15 Αγίου Ιερομάρτυρος Ελευθερίου
• 17 Αγίων Προφήτου Δανιήλ και Διονυσίου Αρχιεπισκόπου Αιγίνης
• 20 Αγίου Ιερομάρτυρος Ιγνατίου του Θεοφόρου και Προεόρτια της Γεννήσεως

ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΝΤΙΜΙΤΡΙ ΤΑΡΑΜΠΙΤΣ

Βλέπεις νονέ μου, όταν ο κόσμος αρχίζει να ζει στην ειρήνη και στην αφθονία μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, όλο αυτό θα είναι ακριβώς μια πικρή ψευδαίσθηση, γιατί  πολλοί θα ξεχάσουν το Θεό και θα λατρεύουν μόνο τη δική τους ανθρώπινη εξυπνάδα….

Και ξέρεις νονέ μου, τι είναι η ανθρώπινη εξυπνάδα συγκρινόμενη με του Θεού τη θέληση και γνώση;
Ούτε ακόμη μια μόνη σταγόνα στον ωκεανό!

Οι άνθρωποι θα κατασκευάσουν ένα κουτί και μέσα του θα υπάρχει κάποιο είδος μηχανισμού με εικόνες, αλλά δεν θα είναι ικανοί να επικοινωνήσουν μαζί μου όντας νεκροί, παρόλο που αυτός ο μηχανισμός εικόνων θα είναι τόσο κοντά στον άλλο κόσμο όπως οι τρίχες στο ανθρώπινο κρανίο είναι κοντά η μια στην άλλη.
Με τη βοήθεια αυτού του μηχανισμού ο άνθρωπος θα είναι ικανός να δει οτιδήποτε συμβαίνει σε όλον τον κόσμο.

Οι άνθρωποι θα ανοίγουν πηγάδια βαθιά στο έδαφος και θα εξάγουν χρυσάφι (ένα άλλο όνομα για το ακατέργαστο λάδι είναι «μαύρος χρυσός»), το οποίο θα τους δώσει φως, ταχύτητα και δύναμη, και η γη θα χύσει δάκρυα λύπης γιατί θα υπάρχει πολύ περισσότερο χρυσάφι στην επιφάνειά της από ότι στο εσωτερικό της.
Η γη θα υποφέρει εξαιτίας αυτών των ανοιχτών πληγών.

Εκτός από τη δουλειά στους αγρούς, οι άνθρωποι θα σκάβουν παντού, σε σωστές και λάθος περιοχές, αλλά η αληθινή δύναμη θα είναι όλη γύρω τους, όντας μη ικανή να τους πει: «Έλα, πάρε με, δεν βλέπεις ότι είμαι εδώ, όλη γύρω σου;».
Μόνο μετά από πολλά χρόνια, οι άνθρωποι θα θυμηθούν αυτήν την αληθινή δύναμη, και τότε θα αντιληφθούν πόσο ανόητο ήταν να ανοίγουν όλες αυτές τις τρύπες.
Αυτή η δύναμη θα είναι επίσης παρούσα στους ανθρώπους αλλά θα πάρει πολύ χρόνο πριν την ανακαλύψουν και την χρησιμοποιήσουν.
Έτσι ο άνθρωπος θα ζει για πολύ-πολύ καιρό ανίκανος να ξέρει για τον εαυτό του.

Θα υπάρχουν πολλοί μορφωμένοι άνθρωποι που θα πιστεύουν εξαιτίας των βιβλίων τους ότι ξέρουν και μπορούν να κάνουν τα πάντα.
Αυτοί θα είναι το μεγάλο εμπόδιο για αυτήν τη διαπίστωση, αλλά από τη στιγμή που οι άνθρωποι αποκτήσουν αυτή τη γνώση, θα δουν τι είδος λάθους έκαναν όταν άκουγαν τους μορφωμένους.
Όταν αυτό συμβεί, οι άνθρωποι θα λυπούνται γιατί δεν το ανακάλυψαν πιο πριν, γιατί αυτή η γνώση είναι τόσο απλή.
Αυτοί θα πιστεύουν ότι η ψευδαίσθησή τους είναι η πραγματική αλήθεια, παρόλο που δεν θα υπάρχει αλήθεια στη σκέψη τους. Εδώ στην πατρίδα θα είναι το ίδιο όπως σε όλον τον κόσμο.

Οι άνθρωποι θα αρχίσουν να μισούν τον καθαρό αέρα και αυτήν τη θεϊκή φρεσκάδα και όλη τη θεϊκή ομορφιά και θα την κρύβουν στη σύγκριση.
Κανένας δεν θα τους αναγκάσει να το κάνουν, αλλά θα το κάνουν από τη δική τους ελεύθερη βούληση.
Εδώ, στην Κρέμνα, πολλοί αγροί θα γίνουν λιβάδι και πολλά σπίτια θα εγκαταλειφθούν, αλλά τότε εκείνοι που έχουν φύγει θα γυρίσουν πίσω, να θεραπευτούν, αναπνέοντας καθαρό αέρα.

Στη Σερβία δεν θα είναι δυνατόν να διακρίνεις έναν άνδρα από μια γυναίκα. Όλοι θα ντύνονται το ίδιο. Αυτή η δυστυχία θα έρθει σε μας από το εξωτερικό και θα παραμείνει επί μακρόν διάστημα.
Ο γαμπρός θα παίρνει τη νύφη, αλλά κανείς δεν θα ξέρει ποιός είναι ποιός.
Οι άνθρωποι θα χάνονται και θα γίνονται όλο και πιο αναίσθητοι μέρα με τη μέρα.
Οι άνθρωποι θα γεννούνται μη γνωρίζοντας ποιός ήταν ο παππούς τους και ο προπάππος τους. Οι άνθρωποι θα σκέφτονται ότι ξέρουν τα πάντα, αλλά μόνο ένα πράγμα θα ξέρουν.
Οι Σέρβοι θα χωρίσουν ο ένας από τον άλλο, και θα πουν: «Δεν είμαι Σέρβος, δεν είμαι Σέρβος». Ένας άθεος θα διεισδύσει κρυφά στο έθνος και θα ξαπλώσει στο κρεβάτι με τις Σέρβες αδερφές, μητέρες και συζύγους.
Θα φέρουν τέτοια παιδιά ανάμεσα στους Σέρβους, τα οποία θα είναι τα χειρότερα γεννήματα από την αρχή του κόσμου.
Μόνο αδύναμοι θα γεννούνται, και κανείς δεν θα είναι αρκετά δυνατός να γεννήσει έναν αληθινό ήρωα.
Κάποια στιγμή, θα εξαφανισθούμε από τη δική μας γη. Θα πάμε βόρεια και τότε αντιλαμβανόμενοι τις πράξεις μας θα επιστρέψουμε.
Όταν θα γυρίσουμε πίσω,θα αντιληφθούμε τη δυσάρεστη πραγματικότητα και θα καταδιώξουμε τον άθεο, να μην τον ξαναδούμε, στο όνομα του Θεού, ποτέ ξανά….

Όλος ο κόσμος θα πληγεί από μια παράξενη ασθένεια και κανείς δεν θα μπορεί να βρει θεραπεία, ο καθένας θα λέει: «εγώ ξέρω, εγώ ξέρω γιατί είμαι μορφωμένος και έξυπνος» αλλά κανείς δεν θα ξέρει τίποτα.
Οι άνθρωποι θα σκέφτονται και θα σκέφτονται αλλά δεν θα μπορούν να βρουν τη σωστή θεραπεία, η οποία υπάρχει με τη βοήθεια του Θεού γύρω μας και μέσα μας.

Ο άνθρωπος θα ταξιδεύει σε άλλους κόσμους να βρει ερήμους χωρίς ζωή και παρόλο που ο Θεός τον συγχωρεί, θα σκέφτεται ότι ξέρει περισσότερα από ότι ο Θεός για τον εαυτό του.
Εδώ, παρά την αιώνιά ειρήνη του Θεού, δεν θα βλέπει τίποτα, αλλά θα αισθάνεται με την καρδιά και την ψυχή του όλη την ομορφιά και δύναμη του Θεού.
Οι άνθρωποι θα ταξιδεύουν στο φεγγάρι και τα αστέρια. Θα ψάχνουν για ζωή, αλλά ζωή όμοια με τη δική μας δεν θα βρουν. Θα είναι εδώ, αλλά αυτοί δεν θα μπορούν να το καταλάβουν και να δουν τι είναι ζωή.

Έναν που έρχεται εδώ ο Θεός τον συγχωρεί, μη πιστεύοντας στο Θεό όπως είναι φυσικό για ένα αξιότιμο και σεβαστό πρόσωπο όταν επιστρέψει πίσω θα πει: «Ω, άνθρωποι, εσείς που αναφέρατε το όνομα του Θεού με αμφιβολία, πηγαίνετε εκεί που ήμουν, τότε θα δείτε ποιά είναι του Θεού η λογική και δύναμη».

Οι περισσότεροι άνθρωποι θα ξέρουν, το λιγότερο θα αγαπούν και θα φροντίζουν ο ένας τον άλλο.
Το μίσος θα είναι τόσο μεγάλο μεταξύ τους έτσι ώστε να φροντίζουν περισσότερο τα διαφορετικά μηχανήματά τους παρά τους συγγενείς τους. Ο άνθρωπος θα εμπιστεύεται το μηχάνημά του περισσότερο παρά τον πρώτο γείτονα….

Ανάμεσα στους ανθρώπους του έθνους, μακριά στα βόρεια, ένας μικρός άνδρας θα εμφανισθεί ο οποίος θα διδάξει τους ανθρώπους την αγάπη και τη συμπόνια, αλλά θα υπάρξουν πολλοί Ιούδες και υποκριτές έτσι ώστε θα έχει πολλά σκαμπανεβάσματα.
Όχι μόνο ένας από αυτούς τους υποκριτές θα θελήσει να ξέρει τι είναι η αληθινή ανθρώπινη χάρη, αλλά τα σοφά τους βιβλία θα αγνοηθούν και όλοι οι λόγοι που θα πουν, και τότε, τότε οι άνθρωποι θα δουν πόσο αυταπατήθηκαν.
Εκείνοι που θα διαβάζουν και γράφουν διαφορετικά βιβλία με αριθμούς θα σκεφτούν ότι ξέρουν τα περισσότερα.
Αυτοί οι μορφωμένοι άνθρωποι θα αφήσουν τις ζωές τους να οδηγούνται από τους υπολογισμούς, και θα πράττουν και θα ζουν ακριβώς όπως αυτοί οι αριθμοί τους λένε.
Ανάμεσα σε αυτούς τους μορφωμένους ανθρώπους θα υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι.
Οι κακοί θα κάνουν κακές πράξεις. Θα δηλητηριάσουν τον αέρα και το νερό και θα σκορπίσουν θανατηφόρα μάστιγα πάνω από τις θάλασσες, τα ποτάμια και τη γη και οι άνθρωποι θα αρχίσουν να πεθαίνουν ξαφνικά από διάφορες ασθένειες.

Εκείνοι οι καλοί και σοφοί θα δουν ότι όλη η προσπάθεια και η σκληρή δουλειά δεν αξίζει μια πέννα και αυτό οδηγεί στην καταστροφή του κόσμου και παρά τη φροντίδα τους για σοφία στους αριθμούς, θα αρχίσουν να προσεύχονται.

ΤΡΙΤΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Όταν αρχίσουν να προσεύχονται περισσότερο, θα έρθουν κοντύτερα στη σοφία του Θεού, αλλά θα είναι πολύ αργά, γιατί οι κακοί ήδη θα έχουν καταστρέψει ολόκληρη τη γη και οι άνθρωποι θα αρχίσουν να πεθαίνουν σε μεγάλους αριθμούς.

Τότε οι άνθρωποι θα τρέχουν μακριά από τις πόλεις στην εξοχή και να ψάχνουν τα βουνά με τους τρεις σταυρούς και εδώ, μέσα, θα μπορούν να αναπνεύσουν και να πιουν νερό.

Εκείνοι που θα δραπετεύσουν θα σώσουν τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους, αλλά όχι για πολύ, γιατί μεγάλος λιμός θα εμφανισθεί.
Ο μεγαλύτερος και αγριότερος θα κτυπήσει τους δυνατότερους και αγριότερους!

Όταν αυτός ο τρομερός πόλεμος αρχίσει, αλλοίμονο στα στρατεύματα που πετούν στον ουρανό, καλύτερα γι’ αυτούς που πολεμούν στη γη και το νερό.
Συμμετέχοντες οι άνθρωποι σ’ αυτόν τον πόλεμο, θα έχουν τους επιστήμονες οι οποίοι θα εφεύρουν διαφορετικά και παράξενα βαριά όπλα.
Εμείς (οι Σέρβοι) δεν θα πολεμήσουμε σ’ αυτόν τον πόλεμο, αλλά άλλοι θα πολεμούν πάνω από τα κεφάλια μας.
Καιόμενοι άνθρωποι θα πέφτουν από τον ουρανό πάνω από την Ποζέγκα (μια πόλη στη Σερβία).

Μόνο μια χώρα στο τέλος του κόσμου, περιβαλλόμενη από μεγάλες θάλασσες, τόσο μεγάλη όσο η Ευρώπη μας (η Αυστραλία;), θα ζήσει στην ειρήνη, χωρίς προβλήματα…. Πάνω της ή γύρω της ούτε μια οβίδα δεν θα εκραγεί!
Αυτοί που θα τρέξουν και θα κρυφθούν στα βουνά με τους τρεις σταυρούς θα βρουν καταφύγιο και θα σωθούν. Αλλά όχι για πολύ καιρό, από τότε πουθα εμφανισθεί μεγάλος λιμός.

Τροφή θα υπάρχει άφθονη στις πόλεις και τα χωριά, αλλά όλα θα είναι δηλητηριασμένα….
Πολλοί στην προσπάθειά τους να ταϊσουν τους εαυτούς τους θα τρώνε οτιδήποτε και θα πεθαίνουν αμέσως.

Εκείνοι που θα νηστεύουν και θα υπομείνουν τη νηστεία, αυτοί θα είναι οι εκείνοι που θα επιζήσουν, γιατί το Άγιο Πνεύμα θα τους προστατεύει, εκείνοι οι οποίοι θα είναι κοντύτερα στο Θεό στην ώρα της μεγάλης πείνας και απόλυτης καταστροφής.

Εκείνον τον καιρό, μακριά στα Ρωσικά βουνά, ένας νεαρός άνδρας, ονόματι Μιχαήλ θα εμφανισθεί.
Θα έχει λαμπερό πρόσωπο και η όλη του εμφάνιση θα ακτινοβολεί από έλεος…
θα έρθει στο κοντινότερο Μοναστήρι και θα σημάνει όλες τις μοναστικές καμπάνες, και στους ανθρώπους που θα είναι συγκεντρωμένοι γύρω του θα πει: «Εσύ ξέχασες (ποιός είμαι), ότι δεν πέθανα αλλά είμαι ζωντανός…».

Ο Μιχαήλ θα πάει παντού αλλά κυρίως θα κατοικήσει στην Κωνσταντινούπολη… αυτοί που έχουν αυτιά, ας τ’ αφήσουν ν’ ακούσουν.

ΠΑΠΑ-ΣΤΕΦΑΝΟΣ Ο ΣΕΡΒΟΣ

Μία πολύ σημαίνουσα προσωπικότητα της Ορθοδοξίας μας, που έζησε επί μισό αιώνα στο Ιερό Βουνό της πίστης, το όρος του Άθω, υπήρξε ο αρχιμανδρίτης Στέφανος Σέρβος (Αγιορείτης-Καρουλίτης). Στη διάρκεια των δεκαετιών αυτών ο μοναχός αυτός διακρίθηκε για τις διδακτικές του αρετές, την ικανότητά του να μεταδίδει την ορθόδοξη χριστιανική πίστη στους πάντες, αλλά και τις ασχολίες του με διάφορα σπουδαία ζητήματα που απασχολούν τον κάθε έναν από εμάς. Γεννημένος το 1922, κοιμήθηκε τον Δεκέμβριο του 2001 (με το παλαιό ημερολόγιο: στις 21 Νοεμβρίου 2001), στο Βελιγράδι, σε ηλικία 79 ετών. Στο Άγιο Όρος έζησε από το 1950 έως και το 2000, έναν χρόνο πριν από τον θάνατό του… Ένα θέμα με το οποίο ο παπα-Στέφανος ο Καρουλιώτης (η μονή του ήταν αυτή του Αγίου Σάββα, στα Καρούλια του Αγίου Όρους) καταπιάστηκε ήταν και το ζήτημα για το τέλος του κόσμου και τα συμφραζόμενα μ’ αυτό: την εμφάνιση του Αντίχριστου, τον αριθμό 666, τη συντέλεια των αιώνων… Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ρώτησαν τον Στέφανο για τα παραπάνω ζητήματα, που – κατά τη χριστιανική μας παράδοση – είναι πολύπλοκα και «καυτά» και, συνεπώς, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην ενασχόληση του πιστού με αυτά. Ο καλόγερος ήταν πάντοτε πρόθυμος να μεταδώσει τις δικές του απόψεις για τα εν λόγω θέματα, οι οποίες έχουν καταγραφτεί και φτάσει και σε εμάς σήμερα. Επειδή οι αντιλήψεις του παπα-Σέρβου του Αγιορείτη πάνω στο θέμα του τέλους του κόσμου δεν είναι ευρέως γνωστές, θα τις παρουσιάσουμε συνοπτικά στο παρόν κείμενο. Να λοιπόν τι έχει πει και γράψει η μεγάλη αυτή σύγχρονη μορφή της Ορθοδοξίας: «Όταν δείτε να κατασκευάζουν οι Εβραίοι τον ναό του Σολομώντα, πρέπει να ετοιμάσετε τρόφιμα για 3-4 χρόνια, και ιδιαιτέρως αλεύρι... Προτού αρχίσουν την κατασκευή του ναού του Σολομώντα δεν πρέπει να ετοιμάσετε! Ο Κύριος θα επιτρέψει να κατασκευασθεί ο ναός μόνο πριν από το βέβαιο τέλος του κόσμου. Πριν από αυτό είναι αδύνατο να το πραγματοποιήσουν, γιατί σ’ αυτόν θα βασιλεύσει εκείνος ο δικός τους καταστροφικός κατ’ όνομα βασιλεύς, το όνομα του οποίου έχουν αρχίσει ήδη να τοποθετούν υπό την μορφή του αριθμού 666 σε όλους που δεν βλέπουν ότι εξαιτίας του τους περιμένουν αιώνια βάσανα. Αυτός ο καταστροφικός τους βασιλεύς θα καθίσει και στο δικό τους το κεφάλι και δεν θα μπορούν να τον διώξουν. Αυτό θα το πράξει ο Κύριος όταν θα έλθει για την καθολική κρίση. Προτού τελειώσει η ιστορία του κόσμου θα συμβεί και ένα άλλο σημαντικό γεγονός, για το οποίο οι σύγχρονοι θεολογικοί συγγραφείς λίγα ή σχεδόν τίποτε δεν γράφουν. Οι Εβραίοι θα στραφούν στον Κύριο Ιησού Χριστό και θα περάσουν στον χριστιανισμό, φυσικά όχι όλοι. Πότε θα συμβεί αυτό; Ή κατά την εποχή του ίδιου του Αντίχριστου, όταν δουν στην πράξη ότι πλανήθηκαν με τον Αντίχριστο, ή πριν. Αυτό θα μας το δείξει ο καιρός. Εδώ μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι αυτό θα συμβεί και τίποτε άλλο παραπέρα»… Εντύπωση προκαλούν τα όσα ο παπα-Στέφανος είπε σχετικά με τους Σλάβους (και ο ίδιος ήταν άλλωστε σλαβικής προέλευσης) και τους έσχατους καιρούς. 
Ιδού το σχετικό κομμάτι: «Είναι γνωστό ότι οι Σλάβοι δέχθηκαν τον Χριστιανισμό όταν άρχισαν να ταράσσουν το Βυζάντιο διάφορες αιρέσεις, όταν και οι ίδιοι οι ηγεμόνες περνούσαν στην πλευρά των αιρετικών. Τότε ο Κύριος Θεός ήγειρε τους Σλάβους. Τώρα, ωστόσο, που οι Σλάβοι δέχθηκαν τον σοσιαλισμό, τον κομμουνισμό και άλλες σατανικές οργανώσεις όπως τη Μασονία, τους Ιεχωβάδες και άλλους αναρίθμητους εχθρούς της Αγίας Εκκλησίας του Χριστού, ο Κύριος θα εγείρει τους Εβραίους και θα τους στρέψει στον Χριστιανισμό, γιατί ο ίδιος είπε ότι θα κτίσει την Εκκλησία και ότι οι πύλες του Άδου δεν θα την νικήσουν και τούτο θα είναι ένα από τα τελευταία γεγονότα πριν από το τέλος του κόσμου»… Πότε όμως θα συμβούν τα συγκλονιστικά αυτά συμβάντα;

 Ο Στέφανος Σέρβος απάντησε ως εξής: «Την ημέρα και την ώρα του τέλους αυτού του ορατού κόσμου ο Κύριος Θεός Πατέρας την κράτησε για τον Εαυτό Του. Αυτός γνωρίζει και θα ορίσει τον χρόνο. Στον Κύριο Ιησού Χριστό δόθηκε το δικαίωμα να πραγματοποιήσει την τελευταία φοβερή Κρίση. Αυτό είναι το βιβλίο των αγίων μυστηρίων του Θεού, το σφραγισμένο με επτά σφραγίδες, που κανένας δεν μπόρεσε να ανοίξει εκτός από τον Κύριο Ιησού Χριστό… Αν και ο Κύριος έκρυψε την ημέρα και την ώρα της Δευτέρας Παρουσίας και του τέλους αυτού του κόσμου και του αιώνα έδωσε ωστόσο σημεία, από τα οποία μπορούμε να καταλάβουμε σε ποιο χρόνο βρισκόμαστε και μάλιστα μας κατηγόρησε γι’ αυτό λέγοντας ΄΄υποκριτές, γνωρίζετε να ερμηνεύετε τα εξωτερικά φαινόμενα του ουρανού και της γης. Πώς δεν μπορείτε να ερμηνεύετε αυτόν τον καιρό;΄΄ (Λουκ. 12, 56). Σημαίνει ότι, όσο μας απέκρυψε την ημέρα και την ώρα, τόσο μας αποκάλυψε τα σημεία της Δευτέρας Παρουσίας και του τέλους αυτού του κόσμου»… Ποια είναι όμως τα εν λόγω σημεία; Ακολουθεί η εξήγηση του παπα-Στέφανου: «Σύμφωνα με τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής αυτά τα σημεία και οι φοβεροί προάγγελοι του τέλους του κόσμου και της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είναι ο πολλαπλασιασμός της ανομίας ανάμεσα στους ανθρώπους, το κήρυγμα του αγίου Ευαγγελίου σε ολόκληρο τον κόσμο, σε όλα τα έθνη, οι φοβερές φυσικές καταστροφές, ο ερχομός του Αντιχρίστου και ο αγώνας με την Αγία Εκκλησία του Χριστού». Και ο Σέρβος μοναχός ανέφερε συγκεκριμένα παραδείγματα από τα «σημεία» που θα προηγηθούν του τέλους του υλικού κόσμου: «Κατά το τέλος του κόσμου οι ανομίες θα αναπτυχθούν στα ανώτατα όριά τους. Θα κυριαρχήσει τότε στον κόσμο η κακία και το μίσος. 

Τότε ανάμεσα στους ανθρώπους δεν θα υπάρχει αγάπη ούτε αλληλοσεβασμός. Φυσικά δεν θα εκλείψει τελείως, αλλά στην πλειοψηφία των ανθρώπων θα ψυχρανθεί. Οι άνθρωποι θα αλληλομισούνται, θα ενδιαφέρονται μόνο για τον εαυτό τους και θα κοιτάζουν να κάνουν ζημιά στον πλησίον. Συγχρόνως με αυτά θα ταλαντεύεται η πίστη τους και θα πιστέψουν στους απατεώνες και τους ψευδοπροφήτες. Η ανομία στους ανθρώπους θα κυριαρχήσει σε τέτοιο βαθμό που δεν θα αντιληφθούν τα σημεία του τέλους του κόσμου που ο Κύριος ο Θεός θα στείλει υπό μορφήν διαφόρων φυσικών κακών και, στο τέλος, του Αντιχρίστου. Όπως έγινε στον καιρό του Νώε, έτσι θα γίνει και με τον ερχομό του Υιού του Ανθρώπου… Στον κόσμο θα πληθυνθούν ασυγκράτητα ο ηδονισμός, η γαστριμαργία και η μέθη και τόσο μάλιστα που ως και οι θλίψεις και οι ατυχίες που θα στείλει ο Κύριος για να τους συνετίσει – πείνα, σεισμοί, λοιμοί και τέλος το φοβερό βασανιστήριο του Αντιχρίστου στους ανθρώπους που μέθυσαν από την ακολασία – δεν θα προκαλέσουν καμιά αίσθηση φόβου και μετάνοιας»!… Παρακάτω παραθέουμε επίσης αυτούσια αποσπάσματα από τη διδασκαλία του παπα-Στέφανου αναφορικά με την προσωπικότητα του Αντίχριστου και τον περιβόητο «αριθμό του Θηρίου», δηλ. τον 666. Να σημειώσουμε εδώ ότι οι ερμηνείες που έδωσε η μεγάλη αυτή μορφή της σύγχρονης Ορθοδοξίας βασίζονται αποκλειστικά πάνω στην Αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννη και είναι απολύτως συμβατές με την Εκκλησία μας. Να λοιπόν τι επακριβώς ανέφερε ο παπα-Στέφανος ο Σέρβος: «Και τώρα το μεγάλο πρόβλημα: γεννήθηκε και πότε ο Αντίχριστος; Πριν απ’ όλα να πω ότι το μυστήριο του κακού κρύβεται με μεγάλη μυστικότητα από μας. Αυτοί που εργάζονται πάνω σ’ αυτό, και είναι γνωστό ποιοι είναι, κάνουν το παν για να γεννηθεί και μεγαλώσει αυτό το δημιούργημα του κακού μέσα σε μεγάλη μυστικότητα, να ανατραφεί με τις μεθόδους του Σατανά, δηλαδή να δειχθεί στην αρχή πολύ καλός, κόλακας, ευσεβής, μαθημένος στη νηστεία, να προστατεύει τους Χριστιανούς, δηλαδή να παραλλαχθεί όσον το δυνατόν καλύτερα και να ντυθεί την προβιά μέχρι να κυριαρχήσει. Τότε θα πετάξει την προσωπίδα και θα δείξει τέτοια κακία που δεν είδε ποτέ η ανθρωπότητα. 


Πριν απ’ όλα να πω ότι αυτή την κακία του θα τη δοκιμάσουν πρώτα οι Εβραίοι που τον έφεραν στην εξουσία. Θα προσπαθήσουν να τον ανατρέψουν αλλά δε θα μπορέσουν. Μόλις τότε θα αναγνωρίσουν οι Εβραίοι τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και μόλις τότε θα βγάλουν το προσωπείο ή το βέλο που φορούσαν τόσες χιλιάδες χρόνια και θα απευθυνθούν στον Κύριο Ιησού Χριστό και θα κλάψουν γ’ αυτόν όπως κλαίει χήρα μητέρα όταν κηδεύει το μοναχογιό της. Μόλις τότε θα δεχθούν οι Εβραίοι τον Χριστιανισμό και θα στραφούν στον Κύριο Ιησού Χριστό»… Συνταρακτικά και φοβερά πράγματι όλα τα παραπάνω! Τι ανέφερε όμως ο Στέφανος Σέρβος για τον ίδιο τον Αντίχριστο; Έχει άραγε γεννηθεί; Είναι ανάμεσά μας; Πώς θα τον καταλάβουμε; Να τι είπε πριν από περίπου μια εικοσαετία ο Σέρβος μοναχός: «Μπορώ να πω, αλλά όχι με βεβαιότητα, ότι ο Αντίχριστος έχει ήδη γεννηθεί και τούτο περίπου στα 1962 ή το 1963. Αυτή τη χρονιά έδωσα να τυπωθούν στη Νέα Υόρκη οι εργασίες μου πάνω σ’ αυτό το θέμα και να εκτυπωθούν όταν θα συλληφθεί ο Αντίχριστος και είπα ότι αυτός θα συλληφθεί όχι φυσιολογικά, αλλά τεχνητά. Αμέσως μετά την εκτύπωση του βιβλίου μου ο τύπος της Αμερικής δημοσίευσε την πληροφορία ότι γίνεται τεχνητή γονιμοποίηση γυναικών και φωτογραφίες πώς αυτό φαίνεται. Από αυτό το σημείο γνώρισα ότι ο Αντίχριστος συνελήφθη, γιατί μετά απ’ αυτό έπαψαν πλέον να συζητούν και να γράφουν γι’ αυτό»… Ιδού τώρα τι ειπώθηκε απ’ τον παπα-Στέφανο σχετικά με την εμφάνιση του Αντίχριστου: «Μόλις αρχίσουν οι Εβραίοι να χτίζουν το ναό του Σολομώντα, τότε είναι ήδη βέβαιο ότι ο Αντίχριστος βρίσκεται εκεί και ότι μας έμειναν ακόμη μόνο μερικά χρόνια ζωής στη Γη. Τότε δε μας μένει τίποτε άλλο παρά να συγκεντρώσουμε τροφή, η οποία κατόπιν θα λείψει τελείως, ακόμη και για εκείνους που πήραν τη σφραγίδα του Αντιχρίστου και τον αριθμό 666. Οι Άγιοι Πατέρες λέγουν ότι ειδικά αυτοί θα αισθανθούν μεγαλύτερη πείνα και ότι εξαιτίας της έλλειψης τροφής θα φάνε πτώματα ανθρώπων που από την πείνα θα πέφτουν σε όλες τις μεριές. Όσοι δεν δεχθούν τη σφραγίδα και τον αριθμό, με τη βοήθεια του Θεού θα κρατηθούν και δεν θα φάνε πτώματα. Περαιτέρω στα εκκλησιαστικά μας βιβλία είναι γραμμένο ότι η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου και το τέλος του κόσμου θα γίνει μετά από 7.000 χρόνια από δημιουργίας κόσμου σύμφωνα με τον ορθόδοξο εκκλησιαστικό υπολογισμό». Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ανάλυση του παπα-Στέφανου του Σέρβου αναφορικά με τον αριθμό 666 του Θηρίου της Αποκαλύψεως. Να τι ανέφερε σχετικά: «Άλλα είναι τα σημεία της λήψης του αριθμού του Αντιχρίστου 666 και του σφραγίσματος των ανθρώπων με τη σφραγίδα του Αντιχρίστου καθώς και για τα είδη διατροφής. Προλέγονται και γράφονται από τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο στο ιγ΄ κεφάλαιο της Αποκάλυψης. Στο ιδ΄ κεφάλαιο λέγεται ότι όσοι δεχθούν τη σφραγίδα και τον αριθμό του Αντιχρίστου δε θα σωθούν, αλλά θα πάνε στα αιώνια βασανιστήρια. Ο αριθμός 666 στα εβραϊκά σημειώνει “HA-MELEK-LE-ISRA’EL”. Όσοι μελέτησαν την εβραϊκή γλώσσα δε θα δυσκολευθούν να ερμηνεύσουν τη σημασία του ονόματος»… Επίσης, πέραν των παραπάνω, ο μοναχός Στέφανος είπε τα εξής σπουδαία για τους εσχάτους καιρούς: «Προάγγελοι του τέλους του κόσμου θα είναι επίσης καταστροφικοί πόλεμοι. Μπροστά συμβαίνουν φοβερά γεγονότα, αν και ο χρόνος που απόμεινε είναι λίγος. Σ’ αυτά όμως τα λίγα χρόνια που έχουμε στη διάθεσή μας θα συμβούν τέτοιες και τόσες αλλαγές που και μεις οι ίδιοι θα παραξενευόμαστε και δε θα πιστεύουμε εάν αυτό είναι δυνατό. Δε θα πάω εδώ πιο μακριά από μας. Αρκετό είναι να μνημονεύσω ότι στον τρούλο της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη ακόμη δεν αστραποβολά ο Σταυρός του Χριστού, ακόμη δεν τελείωσε η θεία Λειτουργία που άρχισε. Ήλθε ο καιρός όλα αυτά να εκπληρωθούν και τότε το τέλος. Δεν επιθυμώ να αναφέρω εδώ όλες τις προφητείες που γνωρίζω γι’ αυτά και τις οποίες διαθέτω.
 Θα αρκεστώ σε μία μόνο του Μεθοδίου Πατάρων: Στους Τούρκους θα επιπέσει κακό επτά φορές χειρότερο από ό,τι έχουν πράξει… Θα τους νικήσει και θα τους σκοτώσει ο Κύριος με χριστιανικό χέρι και θα υψωθεί η Χριστιανική Βασιλεία πάνω από όλες τις βασιλείες, φυσικά για λίγο χρόνο. Παρόμοια λέγει και ο μοναχός Δανιήλ στην προφητεία του, καθώς και ο ιερομόναχος του 13ου αιώνα Αγαθάγγελος. 
Σημαντικό είναι ότι αυτό το αναφέρει και ο Άραβας αστρολόγος Musta Jeddina». Ο λόγος του παπα-Στέφανου είναι σίγουρα σε πολλά του σημεία θαυμαστός και προφητικός, γι’ αυτό και θεωρούμε ότι ανήκει στους φωτισμένους εκείνους από τον Κύριο ανθρώπους, οι οποίοι μπόρεσαν και προείδαν πολλά από τα μέλλοντα συμβάντα. Επειδή δε η εποχή μας είναι αναμφίβολα μια εποχή πολύ δυναμική και με ραγδαίες εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα, είναι χρήσιμο να παίρνει κανείς μια «γεύση» από τη δράση και τις ρήσεις τέτοιων μεγάλων προσωπικοτήτων της πίστης μας. 
Συνεχίζουμε λοιπόν τη μοναδική παράθεση μερικών βασικών σημείων των όσων εκπληκτικών είπε πριν από αρκετά χρόνια. 
 Ιδού λοιπόν τι ανέφερε ο φωτεινός αυτός από τον Θεό νους σχετικά με το (εγγύς;) μέλλον, πράγματα που έχουν μάλιστα έντονο ενδιαφέρον για εμάς τους Έλληνες: «Η πιο σημαντική είναι κατά τη γνώμη μου η προφητεία που ήταν γραμμένη στο κάλυμμα του τάφου του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Μεγάλου. Η επιγραφή ήταν στα ελληνικά, αλλά με τέτοιο τρόπο που μόνο ο πατριάρχης Γεννάδιος στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιωάννη Παλαιολόγου, κατάφερε να αναγνώσει και ερμηνεύσει. Από αυτή φαίνεται με σαφήνεια ότι η Κωνσταντινούπολη θα επιστραφεί στους Ορθόδοξους Έλληνες, αλλά με τη βοήθεια των Σλάβων. 
Προστίθεται ότι θα προκληθεί φοβερή αιματηρή μάχη και ότι μόνο χάρις στην επέμβαση του ουρανού θα σταματήσει. Όπως φαίνεται μας περιμένει, εμάς τους Χριστιανούς, μεγάλη Δόξα, αλλά μετά από πολλά βάσανα και αίμα»… 
 Ένα σύντομο δικό μας σχόλιο σχετικά με τα παραπάνω συγκλονιστικά λεχθέντα υπό του παπα-Στέφανου του Σέρβου δεν μπορεί να μην εμπεριέχει και τη δική μας βεβαιότητα ότι κάποτε (αργά ή γρήγορα) η ιστορική πρωτεύουσα του ελληνισμού, η Κωνσταντινούπολη, θα επιστραφεί και πάλι στη Ρωμηοσύνη και θα αποτελέσει το ένδοξο κέντρο της περιοχής μας και, πιστεύουμε, και του κόσμου όλου! Άλλωστε εμείς δεν ξεχνούμε ότι η Αθήνα – σύμφωνα με τις αποφάσεις των εθνοσυνελεύσεων του 19ου αιώνα – δεν είναι παρά ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, αφού και τότε η Κωνσταντινούπολη θεωρούνταν η κανονική Βασιλεύουσα του έθνους!… Μία προοπτική λοιπόν, την οποία δεν θεωρούμε καθόλου «ρομαντική» ή «ανεδαφική», αλλά εντελώς ρεαλιστικά πιστεύουμε ότι αργά ή γρήγορα θα λάβει «σάρκα και οστά», με τη λειτουργία στον ναό της Αγίας Σοφίας να συνεχίζεται από το σημείο στο οποίο κάποτε διακόπηκε!
 Εξάλλου τα παραπάνω λεχθέντα του Στέφανου του Σέρβου ταιριάζουν 100% με τα όσα κατά καιρούς είχε αναφέρει και ο Γέροντας Παΐσιος, που έζησε την ίδια εποχή με τον παπα-Στέφανο. Ακολουθεί κι άλλο απόσπασμα από τον λόγο του παπα-Στέφανου του Σέρβου, το οποίο κι αυτό σχετίζεται σε κάποιο βαθμό με την πατρίδα μας: «Ο Κύριος ως τελευταίο γεγονός πριν από το τέλος του κόσμου ανέφερε τη διδασκαλία του αγίου Ευαγγελίου σε όλο τον κόσμο. 
Στην εποχή των αγίων Αποστόλων, είναι δυνατόν να ειπωθεί, ότι διδάχθηκε το Ευαγγέλιο σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο. Αλλά αυτό ήταν μικρογραφία αυτού που θα συμβεί πριν από το τέλος του κόσμου. Πόσα εκατομμύρια άνθρωποι δεν άκουσαν ακόμη για τη χριστιανική πίστη; Πόσα εκατομμύρια άνθρωποι δεν κοιμούνται ακόμη τον νεκρικό ύπνο; Δε θα τους βγάλει ο Κύριος σε κρίση προτού ακούσουν το άγιο Ευαγγέλιο για να μην έχουν δικαιολογίες. Και όσοι μέχρι τώρα ζούσαν σε πνευματικό σκοτάδι δε θα έχουν επίσης δικαιολογίες, γιατί εάν ήθελαν θα άκουγαν, θα έβλεπαν και θα βαπτίζονταν, αλλά δε θέλησαν. Τι θα προφασισθούν άραγε στο δικαστήριο όσοι για το χρήμα πηγαίνουν στην άκρη του κόσμου, ενώ για την ψυχή δεν ενδιαφέρθηκαν καθόλου; 
Τι θα προφασισθούν οι Τούρκοι στη φοβερή δίκη, ότι δεν γνώριζαν, όταν με την άδεια του Θεού κρατούσαν την Ορθόδοξη Ελλάδα τόσες εκατονταετίες; Δεν έβλεπαν άραγε στην Ελλάδα τα θαύματα από τα άγια λείψανα, δεν γιατρεύονταν και οι ίδιοι από αυτά; Δεν κατείχαν άραγε την άγια πόλη Ιερουσαλήμ και έβλεπαν πως κάθε χρόνο το Πάσχα κατεβαίνει η φωτιά από τον ουρανό; Δεν ήταν μάρτυρες όλων αυτών και δεν έκαναν τίποτε παραπάνω από το να κάνουν από τον ελληνικό λαό τους αγίους μάρτυρες του Θεού; Ο Κύριος με τη θεία οικονομία δεν επέτρεψε να καταλάβουν οι Έλληνες την Τουρκία και να επιβάλλουν με τη βία την αγία ορθόδοξη πίστη, αλλά έπραξε το αντίθετο. Όλα αυτά δεν τους βοήθησαν. Έμειναν και στο εξής οι άπιστοι του Θεού, που αν ακόμη μια φορά ακούσουν το Άγ. Ευαγγέλιο και δεν μεταστραφούν, αυτό θα χρησιμοποιηθεί για ακόμη βαρύτερη καταδίκη»…
 Ακολουθούν μερικά ακόμα συγκλονιστικά σημεία από τα λεγόμενα του παπα-Σέρβου του μοναχού, που αναφέρονται στους έσχατους καιρούς και τα οποία καλό θα ήταν να μας προβληματίσουν ακόμα περισσότερο: «Μπροστά μας είναι οι μέρες των μεγάλων γεγονότων. Ο Χριστιανισμός δεν είπε ακόμη την τελευταία λέξη. Μέσα από μας θα διαδοθεί το Όνομα του Χριστού, μέσα από μας θα γίνει και το τελευταίο φοβερό δικαστήριο. Εμείς θα κρίνουμε όχι μόνο τον κόσμο, αλλά και τα πεσμένα πνεύματα των αιτίων κάθε κακού. Πότε; Τότε όταν ο Κύριος γεμίσει τη βασιλεία Του με νέες ψυχές στη θέση των ξεπεσμένων πνευμάτων, όπως είναι με σαφήνεια γραμμένα στους Ψαλμούς του Δαβίδ. Τότε όταν πλέον δε θα υπάρχουν αυτοί που επιθυμούν τη σωτηρία, αυτοί που παραδόθηκαν τελείως στην υπηρεσία του σατανά και δε θέλουν πλέον ούτε και να ακούουν για τον Κύριο Θεό, τότε και θα ευδοκήσει η θεία θέληση να γίνει το τέλος αυτού του ορατού υλικού κόσμου, που δε θα καταστραφεί, αλλά με φωτιά θα μεταμορφωθεί σε φωτιά, όπως όταν λυώνει ο τεχνίτης το μέταλλο και απ’ αυτό χύνει το αντικείμενο που επιθυμεί.
 Κατά τη διάρκεια των φοβερών γεγονότων ο Κύριος Θεός θα κρύψει τους πιστούς του και παρά τις φοβερές διώξεις θα τελείται κρυφά η θεία Λειτουργία και η μόνη προσευχή τότε θα είναι: ΚΥΡΙΕ ΕΛΑ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΩΡΙΤΕΡΑ! Ο Κύριος δε θα καθυστερήσει, θα έλθει και θα μεταφέρει τη γήινη αγωνιζομένη εκκλησία και θα την ενώσει με την ουράνια θριαμβεύουσα και η βασιλεία δε θα έχει τέλος»!… Όλα τα ως άνω παρουσιάζουν βεβαίως τεράστιο ενδιαφέρον και αποτελούν μοναδικά ντοκουμέντα από την πλέον σύγχρονη χριστιανική μας παράδοση. Να λοιπόν τι ακόμη είπε για τους έσχατους καιρούς ο παπα-Στέφανος ο Σέρβος: «Οι τόσο φοβερές διώξεις της αγίας εκκλησίας θα γίνουν κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του αντιχρίστου. 
Τότε δε θα μπορέσει κανείς να διδάξει το καλό, παρά μόνο το κακό. Τότε θα είναι αρκετό να αποτραβηχθεί ο καθένας όπου του δείξει ο Κύριος και να επικαλείται τον ταχύτερο δυνατό ερχομό του Κυρίου. Πριν από την κυριαρχία του αντιχρίστου πρέπει ο καθένας να φροντίσει να σωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι για να είναι μεγαλύτερη η ανταμοιβή του από τον Κύριο. Τώρα είναι για μας ο καιρός του κηρύγματος. Αυτό θα γίνει ανάλογα με τα τάλαντα που έδωσε στον καθένα ο Κύριος, με το γράψιμο, με τις υπομνήσεις, με τις συμβουλές. 
Μην κρύβεις το τάλαντό σου, ακόμη μπορεί να γίνουν πολλά για τη σωτηρία και τη δική μας και του πλησίον και ιδιαίτερα εκείνων που τους εμπιστεύθηκε ο Κύριος. Μόλις αρχίσει η βασιλεία του καταστροφικού αντιχρίστου, τότε φύγε, κρύψου και περίμενε τον Κύριο»… Πράγματι, συγκλονιστικά όλα τα παραπάνω… Ακόμα συγκλονιστικότερα όμως είναι τα όσα ακολουθούν και αφορούν τον ερχομό του προφήτη Ηλία (όπως άλλωστε προβλέπεται και στην Αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννη), με τον παπα-Στέφανο τον Σέρβο να ισχυρίζεται τα παρακάτω εκπληκτικά: «Πρέπει ακόμα να γνωρίζουμε ότι επτά χρόνια πριν από το τέλος του κόσμου θα έλθει ο προφήτης Ηλίας και ο προφήτης Ενώχ να κηρύξουν να μην γίνει δεκτός ο αντίχριστος και ο καταστροφικός του αριθμός και η σφραγίδα. Από ανεπιβεβαίωτες πηγές έμαθα ότι ήδη ο άγ. προφήτης Ηλίας ήλθε και άρχισε το κήρυγμα στην αγία πόλη της Ιερουσαλήμ. Αυτό μου το διηγήθηκε αυτόπτης μάρτυρας. Αν είναι ακριβές τότε μας έμεινε πολύ λίγη ζωή στη γη. 
Καλό είναι να το εκμεταλλευθεί ο καθένας και να κάνει κάτι για τη ζωή του και την αιώνια ζωή. Δεν πρέπει να περιμένουμε, γρήγορα θα περάσει αυτό το σύντομο χρονικό υπόλοιπο. Πρώτα άφησε την αμαρτία. Κύττα στην ψυχή σου να βρεις ποια αμαρτία ιδιαίτερα σε κατέχει και αμέσως άνοιξε αγώνα μαζί της. Μετανόησε, διόρθωσε τη ζωή σου, σταμάτησε πλέον, μην επιτρέψεις να περιμένεις το Δικαστήριο του Θεού με αυτό το αμάρτημα. Τότε δε θα είναι δεκτή η μετάνοια. 
Άφησε το αμάρτημα νωρίτερα, αντικατέστησέ το με κάποιο καλό έργο, απευθύνσου στον Κύριο με όλη την καρδιά και την ψυχή, κλάψε μπροστά στον Κύριο να σε συγχωρήσει και ελεήσει, θα συγκεντρώσει ο άγ. φύλακας άγγελος τα δάκρυά σου και τη μετάνοια και θα τα παρουσιάσει μπροστά στον Κύριο για κρίση»… Από τα παραπάνω εκπληκτικά μπορεί κανείς πραγματικά να λάβει ιδιαίτερη ωφέλεια, πόσο μάλλον που οι δοκιμασίες των σημερινών ημερών είναι ακόμα μεγαλύτερες από εκείνες στις οποίες έζησε και δίδαξε ο παπα-Στέφανος. Εμείς έχουμε να κάνουμε ένα μόνο σχόλιο σε ό,τι αφορά τη ρήση του Στέφανου ότι ο «προφήτης Ηλίας ήλθε» (μαζί με τον προφήτη Ενώχ). Πρόκειται βέβαια για το περίφημο κήρυγμα που θα πραγματοποιηθεί – απ’ ότι φαίνεται… πολύ σύντομα!!! – από τους δύο προφήτες του Θεού κατά του Αντίχριστου τη στιγμή της βασιλείας του οργάνου αυτού του Σατανά. 
Σύμφωνα με το ιερό βιβλίο της Αποκάλυψης του Ιωάννη, οι δυο τους θα τα βάλουν με τον σκοτεινό τύραννο της ανθρωπότητας, αλλά εκείνος θα τους νικήσει και θα τους εξοντώσει… Τώρα, όταν ο παπα-Στέφανος λέει «ήλθε», ακολουθεί την «πεπατημένη» του προφητικού Λόγου, που πάντοτε μιλάει σε χρόνο αόριστο για να δείξει κατ’ αυτόν τον τρόπο ότι τα κοσμοϊστορικά αυτά γεγονότα είναι πολύ κοντά ή, τέλος πάντων, δεν είναι και τόσο μακριά από την εποχή μας. Δεν εννοεί λοιπόν κυριολεκτικά ότι ο Ηλίας άρχισε όντως το κήρυγμα, αλλά συμβολικά θέλει να δείξει ότι δεν θα αργήσει η εκ νέου εμφάνιση του μεγάλου προφήτη της Παλαιάς Διαθήκης και ο αγώνας του κατά του Αντίχριστου… 
 Ακόμα ο Στέφανος ανέφερε και τα ακόλουθα, άξια επίσης καταγραφής στην έρευνά μας: «Όταν δείτε και ακούσετε ότι οι Εβραίοι έχουν ήδη καταστρέψει «το Τέμενος του Ομάρ» και άρχισαν να κτίζουν τον ναό του Σολομώντα, τότε είναι καιρός να ετοιμάσετε τρόφιμα και ιδιαιτέρως αλεύρι για μερικά χρόνια, για να μην αναγκασθείτε εξαιτίας της πείνας να δεχθείτε τη σφραγίδα του Αντιχρίστου και τον αριθμό 666. Αλλά ούτε και αυτό θα σας βοηθήσει γιατί θα πέσει πείνα και ξηρασία. Πριν από την έναρξη της ανέγερσης του ναού του Σολομώντα δεν είναι απαραίτητη η συγκέντρωση τροφίμων, γιατί ακόμη δεν ήλθε το τέλος, ούτε όταν συγκεντρώνουν υλικά και πολύτιμους λίθους. 
Το τέλος θα έλθει όταν κτισθεί ο ναός και βασιλεύσει σ’ αυτόν ο Αντίχριστος»… Να τώρα ένας τρόπος που ανέφερε ο παπα-Στέφανος, προκειμένου να φυλάξουν οι άνθρωποι αλεύρι στους δύσκολους καιρούς που έρχονται, το οποίο… να μην χαλάει! Παραθέτουμε το πολύ ενδιαφέρον αυτό κομμάτι από τη διδασκαλία του Στέφανου του Σέρβου: «Δεν γνωρίζουμε με τι τρόπο φύλαξαν το σιτάρι να μην χαλάσει στα 14 χρόνια της πείνας, όταν ήταν ο σώφρων Ιωσήφ στην Αίγυπτο. Έμεινε μυστικό για μας. Μπορώ όμως μόνο να σας συμβουλέψω με τι τρόπο να φυλάξετε σιταρένιο αλεύρι πολλά χρόνια και να μη χαλάσει: Πάρτε έναν τενεκέ των 20 κιλών, απ’ αυτούς στους οποίους βάζουν τυρί, με στρογγυλό καπάκι. Πάρτε φρέσκο αλεύρι και γεμίστε το ως επάνω, πατώντας για να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερο και να μην υπάρχουν κενά αέρος. Βάλτε στην κορυφή λίγο ξερό βασιλικό και κλείστε το με το καπάκι. Κολλήστε ολόγυρα το καπάκι να μην μπαίνει αέρας. Αλλείψτε τον τενεκέ εξωτερικά με λάδι για να μην σκουριάσει και βάλτε τον στη θέση του. Με τον τρόπο αυτό το αλεύρι μπορεί να διατηρηθεί πάνω από δέκα χρόνια. Το έχω δοκιμάσει προσωπικά. Τα άλλα τρόφιμα ασφαλίστε τα από τη φθορά με τον τρόπο που θα σας μάθει ο Θεός»… 
Ο σερβικής καταγωγής αυτός καλόγερος, που έζησε επί σειρά πολλών δεκαετιών πάνω στα περίφημα Καρούλια του Αγίου Όρους – του Ιερού Βουνού της πλανητικής Ορθοδοξίας – πρόσφερε λοιπόν πράγματι μια πολύ σημαντική κληρονομιά για τον σύγχρονο άνθρωπο (παρά το ότι δυστυχώς δεν διασώθηκε το σύνολο του έργου του…), την οποία τώρα εμείς προσπαθούμε να συλλέξουμε και «επικολλήσουμε» από τα όσα διάσπαρτα στοιχεία υπάρχουν δεξά-ζερβά.
 Κάτι που βέβαια δεν είναι καθόλου εύκολο, μα που πιστεύουμε ότι θα καταφέρουμε με τη συνδρομή άλλωστε «καλών κ’ αγαθών ανθρώπων», οι οποίοι αυτόκλητοι μας έχουν ήδη αποστείλει πολύτιμο υλικό, εκτιμώντας τη διάθεση του γράφοντος για προβολή της βαριάς πολιτισμικής μας κληρονομιάς εν μέσω καιρών χαλεπών για ελληνισμό-χριστιανοσύνη-ανθρωπισμό… Βασικό συστατικό στοιχείο του τεράστιου σε σημασία έργου του παπα-Στέφανου είναι τα όλα όσα έχει κατά καιρούς πει ή συγγράψει σχετικά με την εσχατολογική διάσταση της ορθόδοξης παράδοσής μας. Ιδιαίτερα ο Στέφανος ο Σέρβος είχε μελετήσει εις βάθος και διεξοδικότατα την ιερή Αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννη (πρόκειται για το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης και της Αγίας Γραφής), στο οποίο με τρόπο αινιγματικό και συναρπαστικό γίνεται λόγος για τα όσα έπεται να συμβούν πριν τη Δευτέρα Παρουσία του Ιησού Χριστού. 
Βέβαια δεν είναι δική μας δουλειά να ψάξουμε να βρούμε πότε θα γίνουν ακριβώς όλα αυτά τα συγκλονιστικά για την ανθρωπότητα γεγονότα, που θα απολήξουν στο νομοτελειακό τέλος των αιώνων. Άλλωστε ΟΥΤΕ και ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός γνώριζε – στη διάρκεια της πορείας του πάνω στη Γη – την ακριβή ημερομηνία του νέου ερχομού Του (όπως ρητά αναφέρεται στην Αγία Γραφή)! Αυτό το γνωρίζει ΜΟΝΟ ο Πατέρας-Θεός, για λόγους οπωσδήποτε πολύ-πολύ σοβαρούς!… Είναι συνεπώς λάθος η προσέγγιση ορισμένων να δίνουν συγκεκριμένες ημερομηνίες για την εκ νέου έλευση του Κυρίου στον κόσμο… Να τι είπε επίσης ο παπα-Στέφανος για όλα αυτά: «Είναι ήδη σε όλους μας γνωστό ότι θα έλθει το τέλος του ορατού κόσμου. Αυτό το βεβαιώνουν ακόμη και εκείνοι που δεν έχουν καμιά σχέση με την αγία πίστη και ασχολούνται με την επιστήμη. Αυτοί λένε ότι σύμφωνα με το ουράνιο ωρολόγιο έχουμε ήδη περάσει το ήμισυ της ζωής μας στη γη. Η Αγία Εκκλησία του Χριστού συντομεύει ακόμη πιο πολύ και λέγει: «Και ορκίστηκε σε κείνον που ζει στους αιώνες των αιώνων και δημιούργησε τον ουρανό και τα υπάρχοντα σ’ αυτόν, τη γη και τα υπάρχοντα σ’ αυτή, και τη θάλασσα και τα υπάρχοντα σ’ αυτή, ότι δε θα υπάρξει πλέον καθυστέρηση», γράφει ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος [Ιωάννου Αποκάλυψις, 1, 6-7]. 
«Όλα πλησιάζουν προς το τέλος», λέγει ο άγ. απόστολος Πέτρος [Πέτρου Α΄, 4, 7]. «Για την ημέρα όμως εκείνη και την ώρα κανένας δεν ξέρει παρά μόνο ο Πατέρας μου» [Ματθ., 24, 36]». Και συνεχίζει ο μεγάλος Σέρβος μοναχός, λέγοντας και τα εξής σχετικά με το τόσο αινιγματικό βιβλίο της Αποκαλύψεως του Αγίου Ιωάννη: «Αυτό είναι το βιβλίο των αγίων μυστηρίων του Θεού, το σφραγισμένο με επτά σφραγίδες [Ιωάννου Αποκάλυψις, 7] που κανένας δεν μπόρεσε να ανοίξει εκτός από τον Κύριο Ιησού Χριστό. Πόσες προσπάθειες δεν έγιναν, παρά τη σαφή υπόμνηση να μην τολμήσουν να υποδείξουν την ημέρα και την ώρα του τέλους του κόσμου. Πολλοί απρόσκλητοι προσπάθησαν να εγκύψουν σ’ αυτό το μυστηριώδες βιβλίο των μυστηρίων του Θεού κατά τις επινοήσεις τους και να υποδείξουν, φυσικά ψεύτικα, το χρόνο του τέλους του κόσμου και του αιώνα. 
Πόσο ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος έκλαψε που κανένας δε βρέθηκε άξιος να ανοίξει και διαβάσει το βιβλίο, ούτε και να το ιδεί [Ιωάννου Αποκάλυψις, 4, 4-5]. Πόσο δε θάκλαιγε τώρα ο άγιος Ιωάννης Θεολόγος εάν βρισκόταν ανάμεσά μας και έβλεπε και άκουγε πως το επτασφράγιστο βιβλίο που κανένας εκτός από το ΑΡΝΙΟ, δηλαδή τον Υιό του Θεού, κανένας άλλος δεν μπορούσε να ανοίξει, το ανοίγουν τώρα τα κατσίκια»… Πράγματι, στις ημέρες μας – όπου και κυριαρχεί η παραπληροφόρηση και τα κουτσομπολιά – αρκετοί (επαναλαμβάνουμε) διαπράττουν το μέγα σφάλμα να… δίνουν την ακριβή ημερομηνία της Δευτέρας Παρουσίας, λες και έχουν ανοιχτή γραμμή συνομιλίας με τον ίδιο τον Κύριο!!! Είναι μία απαράδεκτη κατάσταση, πόσο μάλλον που κάποιοι εξ αυτών φορούνε και ράσα… Είπαμε, ΟΥΔΕΙΣ πέραν του Πατρός-Θεού γνωρίζει πότε ακριβώς θα συμβεί η ένδοξη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου! Να τι είπε σχετικά μ’ αυτό ο παπα-Στέφανος: «Γι’ αυτό συνέβη να προφητεύσουν πολλές φορές τέτοιοι προφήτες [ΣΗΜ.: εννοεί τους ψευδοπροφήτες] την ημέρα και την ώρα του τέλους του κόσμου και ποτέ φυσικά δεν εκπληρώθηκαν οι προφητείες τους και ούτε θα εκπληρωθούν. Όχι μόνο αυτό, αλλά μπορούν επιπλέον και να δεχθούν τη θεία τιμωρία για το ψεύδος τους. Οι επτά σφραγίδες, ερμηνεύει ο άγ. Ανδρέας, σημαίνουν ότι το βιβλίο [ΣΗΜ.: δηλαδή η Αποκάλυψη του Ιωάννη] κρύβει μεγάλα μυστήρια, απρόσιτα στον άνθρωπο»… Εμείς από τα παραπάνω σημαντικά έχουμε να συμπληρώσουμε-σχολιάσουμε τα εξής:
 1. Πώς είναι δυνατόν δήθεν «Ελληνορθόδοξοι» συγγραφείς, και μάλιστα ρασοφόροι, να τολμάνε δημόσια να βγαίνουν και να λένε ότι… γνωρίζουν πότε θα συμβεί η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου (!!!), την ώρα που ο ίδιος ο Χριστός ανέφερε ρητά ότι αυτό είναι δουλειά αποκλειστική του Πατρός Του; Σε τι όρια άραγε φτάνει η βεβήλωση εκ μέρους αυτών των ουσιαστικά αιρετικών, να φτάνουν δηλ. στο σημείο να ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν περισσότερα κι από τον ίδιο τον Ιησού;… 
 2. Σε το άραγε διαφέρουν από τους περιβόητους Μάρτυρες του Ιεχωβά (ή Χιλιαστές), οι οποίοι ανερυθρίαστα κάθε τρεις και λίγο βγαίνουν και τρομοκρατούν την ανθρωπότητα ότι τάχα «έρχεται» η Δευτέρα Παρουσία κτλ. και κατόπιν – όταν πια διαψεύδονται παταγωδώς – δεν ντρέπονται καν να αναθεωρήσουν τις κάλπικες θέσεις τους και να θέσουν νέα ημερομηνία του ερχομού και… πάλι απ’ την αρχή (!); Για παράδειγμα σήμερα πολλοί Γιεχωβάδες βγαίνουν και λένε ότι ο Κύριος έρχεται εντός του 2012 (σύμφωνα και με τη «νέα μόδα» των καιρών!)… Ίσως όμως να εννοούν τον δικό τους αφέντη, τον Αντίχριστο. 
 3. Τέλος, σημειώνουμε ότι όλοι αυτοί οι δήθεν «Ορθόδοξοι» (και μάλιστα ρασοφόροι) που πλανούν τον κόσμο με τις ημερομηνίες περί Δευτέρας παρουσίας κτλ. είναι ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ κι από αυτόν τον ίδιο τον σατανικό θεοσοφιστή Ρούντολφ Στάινερ, του οποίου πρόσφατα παρουσιάσαμε τις περί 666 θέσεις του! Και είναι χειρότεροι από εκείνον τον δαίμονα, διότι τουλάχιστον ο Στάινερ βγήκε και παραδέχθηκε δημόσια τον μυστικιστικό-αποκρυφιστικό χαρακτήρα της Αποκάλυψης. Ενώ, αντίθετα, οι διάφοροι ψευτο-Ορθόδοξοι με την τακτική τους περί ημερομηνιών παραβιάζουν κι αυτή ακόμα τη μυστικότητα και ιερότητα του τελευταίου βιβλίου της Αγίας Γραφής!… Τώρα, οφείλουμε να κάνουμε μία παρατήρηση για ένα πολύ σημαντικό ζήτημα. Ο ρόλος της Ορθοδοξίας ΔΕΝ είναι μόνο πνευματικός και το έργο της δεν εξαντλείται αποκλειστικά μες στους ναούς! Είναι ΚΑΙ κοινωνικός, εθνικός και ανθρωπιστικός και γι’ αυτό ειδικά η ελληνορθόδοξη διάσταση της Χριστιανοσύνης έχει κατά καιρούς προσφέρει ΜΕΓΙΣΤΟ ΕΡΓΟ και έμπρακτα για τη σωτηρία και την ανάπτυξη αυτού του τόπου!… Ακόμα και στις δύσκολες ημέρες μας πάλι η Εκκλησία είναι που ΜΟΝΗ αυτή βοηθάει όσο και όπως δύναται ως προς το να ανακουφίσει τον κάθε συνάνθρωπό μας στις εφιαλτικές στιγμές που βιώνει! 
Αντίθετα δηλ. από τους πολιτικάντηδες του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, που όχι απλά δεν κάνουν τίποτα για τον τόπο αυτό και τον λαό του, αλλά αντίθετα… μισούν και ειρωνεύονται τον «λαουτζίκο», για τον οποίο εκφράζονται με λόγια αχαρακτήριστα στις διαφόρων ειδών άθλιες συνάξεις τους!!! Και από πάνω φτάνουν στο έσχατο σημείο αναίδειας να ασκούν και κριτική στην Εκκλησία μας (!), ότι τάχα δεν δικαιούται να έχει «πολιτικό» λόγο και άλλα τέτοια, τα οποία αν ίσχυαν, τότε θα ζούσαμε ακόμη σε καθεστώς τουρκοκρατίας!… Διότι και τότε πρώτη η Εκκλησία έδωσε το παράδειγμα του εθνεγερτήριου Αγώνα! Ας σταματήσουν πια το παραμύθιασμα του λαού οι πολιτικάντηδες και ας ετοιμάζονται σύντομα να ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΝ τη χώρα! Διότι δεν ζούμε πλέον ούτε στο 1974 ούτε στο 1981… Και φυσικά υπάρχει και η γεωπολιτική της Ορθοδοξίας. Η οποία συνιστά ολόκληρο κεφάλαιο στις διεθνείς σχέσεις, έναν πλανητικό πνευματικό θησαυρό ανεκτίμητης αξίας, που βέβαια δεν περιορίζεται μόνο στην όποια «αλληλεγγύη» ανάμεσα στα χριστιανορθόδοξα κράτη και έθνη, αλλά έχει τεράστιο βάθος στον χρόνο και τον χώρο. Ακόμα και ένας δεδηλωμένος μασόνος, ο Φρανσουά Τυάλ, έβγαλε πριν μερικά χρόνια το έργο «Γεωπολιτική της Ορθοδοξίας», που αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Άρα, έχουμε κάθε δικαίωμα να ισχυριζόμαστε την παραπάνω πραγματικότητα και να προβάλλουμε τα τόσο εθνικά ωφέλιμα πορίσματα αυτής της γεωπολιτικής παραμέτρου. 
 Ο παπα-Στέφανος ο Σέρβος, για τον οποίο σε σειρά δημοσιευμάτων μας αναφέραμε πολλά γύρω από το έργο και την προσωπικότητά του, έθεσε επίσης πολλά στοιχεία που αφορούν τον παραπάνω τομέα, κάνοντας σαφή αναφορά σε αρκετά θέματα που απασχολούν τη σύγχρονη ανθρωπότητα και τις διεθνείς σχέσεις. Επειδή αυτά όλα παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον για την εποχή μας και ειδικά για τους Έλληνες, προερχόμενα άλλωστε από μια μεγάλη μορφή της Ορθοδοξίας του κοντινού παρελθόντος, παραθέτουμε ευθύς αμέσως τις ρήσεις του παπα-Στέφανου για μια σειρά σχετικών θεμάτων. Αυτά δε προέρχονται από το έργο του αγαπητού μας δασκάλου κ. Ιωάννη Στόγια (ο οποίος και διέσωσε πολλά ρηθέντα υπό του Σέρβου μοναχού), υπό τον τίτλο «Τι έμαθα απ’ τον παπα-Στέφανο το Σέρβο». Σε αγκύλες σύντομα δικά μας σχόλια. Να τι είπε λοιπόν σε ανύποπτο χρόνο ο παπα-Στέφανος για τις μελλοντικές ανακατατάξεις στον πλανήτη μας: «Δεν είναι και τόσο καλό που έπεσε η Σοβιετική Ένωση – το Ανατολικό μπλοκ. Διότι υπήρχε μια ισορροπία δυνάμεων. Έστω υπήρχε μία ισορροπία τρόμου. Αργότερα θα φανούν στον ορίζοντα καινούργιες δυνάμεις που θα έχουν σοβαρό λόγο στην εξέλιξη των πραγμάτων. 
Τέτοιες αναδυόμενες δυνάμεις είναι η Κίνα, η Ινδία και η Λατινική Αμερική». [Όντως, σήμερα ο παπα-Σέρβος δικαιώνεται, εφόσον η Δύση βρίσκεται σε απίστευτη οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση και αποσυντίθεται, ενώ τόσο η Κίνα και η Ινδία, όσο και οι χώρες της Νότιας Αμερικής πέταξαν έξω με τις κλωτσιές τους αποκιοκράτες και προόδεψαν! Το αντίθετο δηλ. από αυτό που έκανε η Ελλάδα, η οποία μπήκε το 1981 στη «στρούγκα» της ΕΟΚ, προκειμένου να καταστραφεί…] Ιδού τώρα πώς ο Σέρβος εκείνος καλόγερος περιέγραψε την εφιαλτική παγκοσμιοποίηση που μας περιζώνει όλο και περισσότερο στις ημέρες μας: «Ο μεν Χριστός ίδρυσε μία πίστη σε μια Εκκλησία, αλλά με κατά τόπους αρχηγούς, Πατριάρχες, δεσποτάδες κλπ. Οι οπαδοί της Παγκοσμιοποίησης θέλουν μία Εκκλησία ο καθένας βέβαια με την πίστη του αλλά με αρχηγό όμως ένα τον Πάπα. Κανείς άλλος. Δηλαδή όνειρο της Παγκοσμιοποίησης είναι όλες οι εξουσίες να συγκεντρωθούν-ενωθούν από ένα σχήμα το Παπικό. 
Ένα κράτος-μία Κυβέρνηση-μία τράπεζα, ένα νόμισμα, μία Εκκλησία δηλαδή από έναν άνθρωπο όλοι και όλα. Υποταγή στον ένα. Σε μία κεντρική εξουσία. Πλανητάρχης». [Αυτό δηλ. που συμβαίνει σήμερα, όπου οι διεθνείς τοκογλύφοι μαζεύουν σιγά-σιγά το χρήμα από τον κόσμο, σαδιστικά για να βασανίζουν και να αρρωσταίνουν τους ανθρώπους, και ύστερα – όταν πλέον μας φτάσουν όλους στο τελευταίο σκαλί του Άδη – θα μας παρουσιάσουν τον… «Σωτήρα» μας (!), δηλ. τον γιο του Διαβόλου, ο οποίος θα μας λυτρώσει τάχα από τα μαρτύρια, αρκεί βέβαια να χαραχθούμε στο χέρι και το μέτωπο και να τον προσκυνήσουμε!!! Ωραία «δημοκρατία» χτίζουνε στον πλανήτη…] 
 Για τα ελληνοτουρκικά θέματα επίσης ο παπα-Στέφανος έκανε αρκετές φορές σαφείς αναφορές. Να τι είπε κάποτε για την τακτική και τη στρατηγική της Τουρκίας στην προσπάθειά της να δικαιολογήσει τις διάφορες προκλήσεις της: «Οι Τούρκοι προκαλούν αλλά μελετούνε καλά τις κινήσεις τους. Δεν αρχίζουν ποτέ πόλεμο πρώτοι. Μένουν μόνο στις προκλήσεις τους. Ψάχνουν όμως πάντα να βρούνε δικαιολογία για να έχουν το επάνω χέρι. Γυρεύουν αφορμή. Το πιστεύουν να έχουν την διεθνή γνώμη μαζί τους. Πονηριά κι αυτή»! [Ποιος μπορεί να διαφωνήσει με τα παραπάνω; Πράγματι, αυτή είναι η τουρκική διπλωματία, που είναι συνέχεια όχι μόνο της οθωμανικής, αλλά και της βυζαντινής διπλωματίας! Και «παίζει» στα δάχτυλά της την ελληνική (;) διπλωματία, οι άνθρωποι της οποίας τόσα χρόνια ΟΥΤΕ μία φορά δεν έκαναν διαμαρτυρία για την υποχωρητικότητά μας ως προς την τουρκική επιθετικότητα, αλλά έχουν κάνει άπειρες φορές παράπονα ΜΟΝΟ για τους… μισθούς και τα επιδόματα εξωτερικού τους!] Αντιγράφουμε επίσης από το έργο του Ιωάννη Στόγια το παρακάτω απόσπασμα που αφορά τους Κούρδους και την… εθνική τους συγγένεια με τους Έλληνες (!): «Υποστήριζε μετά πάσης βεβαιότητος ότι ορισμένοι Κούρδοι (όχι όλοι) έλκουν Ελληνική την καταγωγή και σε ενδεχόμενη στιγμή θα προσχωρήσουν προς την Ελληνική μεριά. Δεν θέλουν να πάνε με τους Τούρκους. Διότι προς τα κει τραβάει η ράτσα. Αισθάνονται Έλληνες. Μπορεί να μην είναι βέβαια Ορθόδοξοι αυτή τη στιγμή, αλλά αυτοί έχουν εξισλαμισθεί παλαιότερα δια της βίας από τους Τούρκους. Όπως έκαναν οι Τούρκοι και με άλλα έθνη και φυλές.
 Αυτούς τους διασκορπισμένους Κούρδους (Ελληνικής ρίζας) τους υπολόγιζε ο Παπα-Στέφανος γύρω στα δέκα επτά εκατομμύρια (Ιράκ, Συρία, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Λίβανος, Κούρδοι Τουρκίες, Ρωσικές περιοχές)». [Ιδού ο πανελληνισμός, που υπάρχει κρυμμένος πάνω στον πλανήτη, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, και περιμένει απλά Εκείνον που Πρέπει για να τον αναδείξει! Όντως, ουκ ολίγοι Κούρδοι νιώθουν και δηλώνουν ελληνικής προέλευσης και, πιστεύουμε σύντομα, θα «αναστηθούν» και θα προσχωρήσουν στη Ρωμηοσύνη!] Τέλος, παραθέτουμε τη γνώμη του παπα-Στέφανου για τους Έλληνες και το ελληνικό έθνος: «Μεγάλη είναι η εκτίμηση των ξένων για τους Έλληνες. 
Αλλά οι ίδιοι δεν το καταλαβαίνουν. Ίσως γιατί τους εντυπωσιάζουν άλλα πράγματα. Χρήμα, αυτοκίνητα, σπίτια κλπ. Αλλά οι ξένοι για τους Έλληνες τρέφουν μεγάλη εκτίμηση. Αρκεί οι Έλληνες να καταλαβαίνουν σε ποιο σκαλοπάτι πνευματικά βρίσκονται»! [Αυτός ο σερβικής καταγωγής μοναχός τα είπε λοιπόν όλα! Ότι ενώ είναι δεδομένο το μεγαλείο παγκοσμίως του ελληνικού πολιτισμού, οι Νεοέλληνες – υπό τη βλαβερή επιρροή των πολιτικάντηδων, που κορυφώθηκε στην περίοδο της Μεταπολίτευσης – ασχολούνται με ό,τι πιο εφήμερο και σκάρτο (με τη χυδαία ύλη), αγνοώντας την τεράστια ιστορική-πολιτισμική τους παρακαταθήκη!