Σελίδες

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Προφητεία του "Ανωνύμου" του Αγίου Όρους (1503 μ.Χ.)

Στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου του Αγίου Όρους διασώζεται κάποια γραπτή προφητεία, που γράφτηκε από ανώνυμο άγιο ασκητή, κατα παραχώρηση Θεού, και αναφέρεται στα μελλοντικά γεγονότα. Η προφητεία αυτή θεωρείται ότι έχει γραφεί το 1053 μ.Χ ενώ κάποιοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι είναι του 1503 μ.Χ και άλλοι του 1603 μ.Χ. Ανεξαρτήτως της χρονολογίας συγγραφής του προφητικού αυτού κειμένου, που χωρίζεται σε 24 παραγράφους, σημασία και αξία έχει το περιεχόμενό του, μέρος του οποίου έχει ήδη επαληθευτεί (από την παράγραφο 1 έως και την 13) και ένα άλλο μέρος, το υπόλοιπο πρόκειται να πραγματοποιηθεί (παράγραφοι 14-24). Το πλήρες κείμενο της προφητείας έχει ως εξής: 1. Μέγας Ευρωπαϊκός Πόλεμος 2. Ήττα της Γερμανίας, καταστροφή Ρωσίας και Αυστρίας. 3. Ήττα 'Αγαρ υπό Ελλήνων ('Αγαρ =Τουρκία) 4. Ενίσχυσις 'Αγαρ υπό Δυτικών λαών και ήττα των Ελλήνων υπό 'Αγαρ. 5. Σφαγή ορθοδόξων λαών 6. Και μεγάλη ανησυχία ορθοδόξων λαών. 7. Εισβολή ξένων στρατευμάτων εξ Ανδριατικού Πελάγους. Ουαί εις τους κατοικούντας επί της γης, ο 'Αδης έτοιμος. 8. Προς στιγμήν Μέγας 'Αγαρ. 9. Νέος Ευρωπαϊκός πόλεμος. 10. Ένωσις ορθοδόξων λαών μετά της Γερμανίας. 11. Ήττα Γάλλων υπό Γερμανών. 12. Επανάστασις των Ινδιών και χωρισμός αυτών υπό της Αγγλίας. 13. Αγγλία εις μόνους Σάξωνας. 14. Νίκη Ορθοδόξων λαών. Ήττα 'Αγαρ και γενική σφαγή 'Αγαρ υπό Ορθοδόξων λαών. 15. Ανησυχία κόσμου. 16. Γενική απελπισία επί της γης. 17. Μάχη επτά κρατών εις Κωνσταντινούπολιν. Τρία ημερονύκτια σφαγή. Νίκη ενός μεγαλυτέρου κράτους κατά εξ κρατών. 18. Συμμαχία εξ κρατών κατά του εβδόμου κράτους και τρία ημερονύκτια σφαγή. 19. Παύσις πολέμου υπό Αγγέλου Χριστού και παράδοσις Πόλεως τοις Έλλησι. 20. Υπόκυψις Λατίνων εις την αλάνθαστον πίστιν Ορθοδόξων. 21. Εξωθήσεται Ορθόδοξος Πίστις από Ανατολών μέχρι Δυσμών. 22. Φόβος και τρόμος βαρβάρων υπ' αυτής. 23. Πτώσις του Πάπα και ανακήρυξις ενός Πατριάρχου δι' όλην την Ευρώπην. 24. Εν πέντε και πεντήκοντα έτη το τέλος των θλίψεων, την δε εβδόμην ουκ έστι ταλαίπωρος, ουκ έστιν εξόριστος, επανερχόμενος εις τας αγκάλας της μητρός αγαλλομένης. Ούτως έσται και ούτω γένοιτο. Αμήν, Αμήν, Αμήν. Εγώ είμαι το Α και το Ω, Πρώτος και Έσχατος Τέλος μία ποίμνη και εις ποιμήν, ο δε ποιμήν έσται εκ της αληθούς Ορθοδόξου Πίστεως.