 Ο Άγιος Παντελεήμονας καταγόταν από τη Νικομήδεια της Μ. Ασίας. Ο πατέρας του, Ευστόργιος, ήταν αρχικά ειδωλολάτρης και ύστερα έγινε χριστιανός, ενώ η μητέρα του Ευβούλη ήταν χριστιανή.Σπούδασε κοντά στον περίφημο ιατρό Ευφρόσυνο. Κατηχήθηκε από τον πρεσβύτερο Ερμόλαο (26 Ιουνίου). Αφού διδάχθηκε την ιατρική τέχνη, την ασκούσε κατά τρόπο φιλάνθρωπο και θεράπευε κάθε νόσο και με τη χάρη περισσότερο του Χριστού.
Με την επίκληση του θείου ονόματος άνοιξε κάποτε τα μάτια ενός τυφλού που κανένας από τους άλλους ιατρούς δεν μπόρεσε να θεραπεύσει και τον οδήγησε και στη χριστιανική πίστη, γεγονός που στάθηκε η αιτία για το μαρτυρικό θάνατο τόσο του ίδιου όσο και του Αγίου.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 27 Ιουλίου.
Απολυτίκιο
Αθλοφόρε άγιε και ιαματικέ Παντελεήμων, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν παράσχη ταις ψυχαίς ημών.
| Οι Άγιοι Λαυρέντιος, Ξύστος και Ιππόλυτος | | |
| | |
| |
 Οι Άγιοι αυτοί μαρτύρησαν το 253. Ο αρχιδιάκονος Λαυρέντιος ήταν από τους πιο γνωστούς κληρικούς της ρωμαϊκής Εκκλησίας, που του είχαν εμπιστευθεί τη διαχείριση της περιουσίας της. Όταν έγινε διωγμός κατά των Χριστιανών, ο πάπας Ρώμης Ξύστος πρώτος πρόσφερε θυσία τον εαυτό του, ομολογώντας τον Χριστό και αποκεφαλίστηκε. Κατόπιν συνέλαβαν και το Λαυρέντιο. Επειδή ήταν διαχειριστής της Εκκλησίας, τον διέταξαν να παραδώσει τους θησαυρούς της. Ο Λαυρέντιος δέχτηκε και μετά από λίγο επέστρεψε με μια μεγάλη φάλαγγα αμαξών, γεμάτες φτωχούς, ορφανά και αναπήρους. Και απάντησε στον ηγεμόνα ότι σε όλους αυτούς τους πάσχοντες είναι αποταμιευμένοι οι θησαυροί της Εκκλησίας. Εξαγριωμένοι τότε οι ειδωλολάτρες, έψησαν το Λαυρέντιο ζωντανό, πάνω σε σιδερένια σχάρα. Το λείψανό του παρέλαβε κάποιος ευσεβής χριστιανός, ο Ιππόλυτος. Όταν όμως το έμαθε αυτό ο ηγεμόνας, διέταξε και τον έσυραν άγρια άλογα μέσα σε αγκάθια και έτσι μαρτυρικά τελείωσε τη ζωή του και ο Ιππόλυτος.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του την 10η Αυγούστου.
Απολυτίκιο
Τω θείω πνεύματι καταυγαζόμενος, ως άνθραξ έφλεξας πλάνης την άκανθαν, Αρχιδιάκονε Χριστού Λαυρέντιε Αθλοφόρε. όθεν ως θυμίαμα λογικόν ολοκαύτωσαι, τω σε μεγαλύναντι τω πυρί τελειούμενος. διο τους σε τιμώντας θεόφρον, σκέπε εκ πάσης επηρείας.
| Ο Άγιος Ματθίας ο απόστολος | | |
| | |
| |
 Μετά την προδοσία και τον απαγχονισμό του Ιούδα και μετά την ανάληψη του Κυρίου, οι έντεκα μαθητές μαζί με την Παναγία βρίσκονταν στον υπερώον. Τότε ο Πέτρος πρότεινε να εκλεγεί άλλος αντί του Ιούδα, από τους άνδρες που ακολουθούσαν υπηρετώντας τον Χριστό. Η πρόταση έγινε δεκτή και τέθηκαν δύο υποψηφιότητες: ο Ιωσήφ ο καλούμενος Βαρσαββάς και ο Ματθίας. Τότε έβαλαν κλήρο, και δίνοντας σε όλους εμάς παράδειγμα επανποθέσεως κάθε εκλογής μας στον Θεό, προσευχήθηκαν όλοι μαζί ως εξής: «Σύ Κύριε, που γνωρίζεις τις καρδιές όλων, φανέρωσε καθαρά εκείνον που εξέλεξες, ένα από αυτούς τους δύο, για να επωμισθεί το αξίωμα της αποστολικής διακονίας». Ο κλήρος έπεσε στο Ματθία. Και έτσι προστέθηκε στους δώδεκα αποστόλους.
Από τη μετέπειτα ζωή του Ματθία γνωρίζουμε ότι κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αιθιοπία, όπου και τελείωσε τη ζωή του μαρτυρικά.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του την 9η Αυγούστου.
Απολυτίκιο
Θείω Πνεύματι κεκληρωμένος,συνεπλήρωσας των Αποστόλων την δωδεκάριθμον φάλαγγα, ένδοξε. μεθ’ων κηρύξας του Λόγου την κένωσιν, εθαυμαστώθης Ματθία Απόστολε. Αλλά πρέσβευε δοθήναι τοις σε γεραίρουσι πταισμάτων ιλασμόν και μέγα έλεος. |
| Ο Άγιος Μύρων ο θαυματουργός | | |
| | |
| |
 Ο άγιος Μύρων γεννήθηκε κοντά στην Κνωσσό της Κρήτης. Ευσεβής από την παιδική ηλικία, παντρεύτηκε και υπήρξε πρότυπο συζύγου και πατέρα. Διέπρεψε σ’ όλες τις αρετές και αναδείχθηκε απαράμιλλος στην ελεημοσύνη και τη φιλανθρωπία. Μια νύκτα, όταν πήγε να δει τους αγρούς του, την εποχή του θέρους, βρήκε μέσα κλέφτες να κλέβουν το βιος του. Ο άγιος Μύρων λυπήθηκε όχι γιατί έκλεβαν, αλλά γιατί δεν ήρθαν να του ζητήσουν να δώσει ο ίδιος ό,τι ήθελαν να κλέψουν. Και όχι μόνο δεν κατήγγειλε την αδικία, αλλά και προστάτεψε τους δράστες.
Εκείνοι συγκινημένοι μπροστά σε τόση αγαθότητα, έγιναν αργότερα από τους καλύτερους χριστιανούς. Ο Μύρων χάρηκε υπερβολικά γι’ αυτό και έλεγε: «αν οι πλούσιοι ήταν καλύτεροι, δηλαδή πιο φιλάνθρωποι, οι φτωχοί δεν θα είχαν ανάγκη να ζητήσουν στην κλοπή το ψωμί τους. Γι’ αυτό όπου η κλοπή ακμάζει, να θεωρήσετε σα βέβαιο ότι εκεί προηγήθηκε η ωμότητα και η πλεονεξία».
Τα χρόνια όμως ήταν σκληρά για τους χριστιανούς. Συχνοί ήταν οι διωγμοί εναντίον τους. Ο Μύρων διακρίθηκε στην εμψύχωση των πιστών, και το έτος 180 έγινε επίσκοπος Κρήτης. Την επισκοπή διοίκησε όπως και την οικογένειά του, με ευσέβεια και στοργή. Πέθανε 100 χρονών και τον θρήνησε τόσο η οικογένειά του, όσο και το ποίμνιό του.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του την 8η Αυγούστου.
| Ο Όσιος Νικάνωρ ο θαυματουργός | | |
| | |
| |
 Ο όσιος Νικάνωρ ήταν από τη Θεσσαλονίκη και έζησε τον 14ο αιώνα. Οι γονείς του ονομάζονταν Ιωάννης και Μαρία. Ήταν πολύ πλούσιοι αλλά και πολύ πνευματικοί άνθρωποι. Απόκτησαν μόνο ένα παιδί πο το ονόμασαν Νικόλαο, και από την αρχή προσπάθησαν να το αναθρέψουν σύμφωνα με τα διδάγματα του Ευαγγελίου. Αλλ’ ενώ ο Νικόλαος ήταν 20 χρονών, πεθαίνει ο πατέρας του και μετά από λίγα χρόνια και η μητέρα του. Τότε αυτός, διαμοίρασε όλη τη μεγάλη κληρονομιά στους φτωχούς και έγινε μοναχός με το όνομα Νικάνωρ. Κατόπιν, με την επιμονή του αρχιερέα θεσσαλονίκης δέχτηκε να γίνει και ιερέας. Στο όρος Βέρμιν υπήρχε μονή του έκτισε μοναχός με το όνομα Καλλίστρατος. Εκεί λοιπόν πήγε να μονάσει ο Νικάνωρ, και από κει κατέβαινε και εμψύχωνε το λαό των γύρω πόλεων και χωριών να μένουν σταθεροί στην πίστη τους ακόμη και με θυσία της ζωής τους. Κάποια νύκτα και ενώ ο Νικάνωρ προσευχόταν, άκουσε φωνή να του λέει να πάει στην κορυφή του όρους και ότι εκεί θα βρει την εικόνα του Κυρίου. Πράγματι την επόμενη μέρα τα λεγόμενα της φωνής επαληθεύτηκαν και ο Νικάνωρ στο σημείο εκείνο έκτισε εκκλησία και μοναστήρι στο όνομα της Μεταμόρφωσης του Κυρίου.
Η αγία ζωή του Νικάνορα τερμάτισε την 7η Αυγούστου 1419.
| Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος | | |
| | |
| |
 Κατά τη διήγηση των Ευαγγελιστών, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός πήρε από τους μαθητές τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο και ανέβηκε στο όρος Θαβώρ για να προσευχηθεί. Οι τρεις μαθητές Του, όπως ήταν κουρασμένοι από τη δύσκολη ανάβαση στο Θαβώρ και ενώ κάθησαν να ξεκουραστούν, έπεσαν σε βαθύ ύπνο.Όταν όμως ξύπνησαν, αντίκρυσαν απροσδόκητο και εξαίσιο θέαμα. Το πρόσωπο του Κυρίου άστραφτε σαν τον ήλιο και τα φορέματά του ήταν λευκά σαν το φως. Τον περιστοίχιζαν δε και συνομιλούσαν μαζί Του δύο άνδρες, ο Μωυσής και ο Ηλίας.
Αφού οι μαθητές συνήλθαν κάπως από την έκπληξη, ο πάντα ενθουσιώδης Πέτρος, θέλοντας να διατηρηθεί αυτή η αγία μέθη που προκαλούσε η ακτινοβολία του Κυρίου, ικετευτικά είπε να στήσουν τρεις σκηνές. Μία για τον Κύριο, μία για τον Μωυσή και μία για τον Ηλία. Πριν προλάβει, όμως να τελειώσει τη φράση του, ήλθε σύννεφο που τους σκέπασε και μέσα απ’ αυτό ακούστηκε φωνή που έλεγε: «Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, Αυτόν να ακούτε».
Η Εκκλησία εορτάζει τη Μεταμόρφωση την 6η Αυγούστου.
Απολυτίκιο
Μετεμορφώθης εν των όρει, Χριστέ ο Θεός, δείξας τοις Μαθηταίς σου την δόξαν σου καθώς ηδύναντο. Λάμψον και ημίν τοις αμαρτωλοίς το φως σου το αΐδιον, πρεσβείαις της Θεοτόκου, Φωτοδότα δόξα σοι.
| | |
| |
 Ευσεβής, αγνή, με θερμή πίστη, με διαμαντένιο χαρακτήρα, με πολλή μελέτη και ακριβή γνώση των δογμάτων και των εντολών της χριστιανικής θρησκείας, αναδείχθηκε ο καλός άγγελος του σπιτιού της. Ο σύζυγός της Γρηγόριος είχε πέσει στην αίρεση των Υψισταρίων, που δεχόταν μονοπρόσωπο τον Ύψιστο και απέρριπτε τον Τριαδικό Θεό. Αλλ’ η Νόνα με τις προσευχές της και την πειθώ, που εξασκούσε με σοφία και στοργή, επανέφερε το σύζυγό της στον ορθόδοξο δρόμο για να αναδειχθεί στη συνέχεια ένας από τους πιο ευσεβείς επισκόπους της Εκκλησίας μας. Έπειτα η Νόνα έδειξε τόσο μεγάλη προσοχή στην ανατροφή των παιδιών της, ώστε ανέδειξε πολύτιμες δυνάμεις και έξοχα κοσμήματα της χριστιανικής πίστης. Και αυτά ήταν ο μεγάλος πατέρας της Εκκλησίας μας Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο άλλος γιος της Καισάριος και η πασίγνωστη για την ευσέβειά της κόρη της Γοργονία. Έτσι η Νόνα αποτελεί παράδειγμα για μίμηση στις κοινωνίες, που θέλουν να αντλούν από την οικογένεια χριστιανική τόνωση και νικηφόρες δυνάμεις κατά των ασεβών δοξασιών και της τυραννίας των παθών.
Η Αγία Νόνα απεβίωσε ειρηνικά.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της την 5η Αυγούστου.
| Οι Άγιοι Επτά Παίδες στην Έφεσο | | |
| | |
| |
 Στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ., όταν ο αυτοκράτορας Δέκιος άναψε το καμίνι των διωγμών και χωρίς καμιά διάκριση βασάνιζε και σκότωνε νέους και γέρους, τότε οι επτά παίδες, Μαξιμιλιανός, Ιάμβλιχος, Διονύσιος, Εξακουστοδιανός, Μαρτινιανός, Αντωνίνος και Κωνσταντίνος, για να μην αρνηθούν την πίστη τους, αφού διαμοίρασαν τα υπάρχοντά τους στους φτωχούς, έφυγαν από την πόλη και κρύφτηκαν σε κάποια σπηλιά μέχρι να πάψει ο διωγμός. Επειδή όμως ο κίνδυνος ολοένα και πλησίαζε την κρυψώνα τους, προσευχήθηκαν όλη τη νύκτα να πάρει ο Θεός τις ψυχές τους χωρίς να πέσουν στα χέρια του Δεκίου. Ο Θεός άκουσε τη δέησή τους και το πρωί κοιμήθηκαν χωρίς να ξυπνήσουν.
Μετά 194 χρόνια, επί Θεοδοσίου του Μικρού, στην Έφεσο κάποια αίρεση διακήρυττε ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών. Εκείνη λοιπόν την εποχή, κάποιο παιδί στην αγορά της Εφέσου ψώνισε ψωμί με το νόμισμα της εποχής του Δεκίου. Αυτό προκάλεσε έκπληξη. Πήραν λοιπόν το παιδί και το ανέκριναν. Κατόπιν πήγαν στη σπηλιά και βρήκαν και τα υπόλοιπα παιδιά ζωντανά. Τότε όλοι κατάλαβαν ότι είναι θαύμα Θεού για να αποδειχθεί ότι θα γίνει ανάσταση νεκρών, και δικαίων και αδίκων.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη τους την 4η Αυγούστου.
Απολυτίκιο
Θείω Πνεύματι αφθαρτισθέντες, πολυχρόνιον ήνυσαν ύπνον, οι εν Εφέσω επτάριθμοι μάρτυρες. και αναστάντες πιστούς εβεβαίωσαν, την των ανθρώπων κοινήν εξανάστασιν. όθεν άπαντες συμφώνως τούτους τιμήσωμεν, δοξάζοντες Χριστόν τον πολυέλεον.
| | |
| |
 Έζησε κατά τον 9ο αιώνα στα χρόνια του βασιλιά Θεοφίλου του εικονομάχου. Οι γονείς της ονομάζονταν Κωνσταντίνος και Αναστασία και ήταν αρκετά πλούσιοι και προ πάντων ευσεβείς χριστιανοί. Ανάλογη ανατροφή έδωσαν και στην κόρη τους Θεοκλητώ, που ήταν πιστή, ευσεβής, σεμνή και μελετούσε ακατάπαυστα τον θείο λόγο. Όταν παντρεύτηκε τον Ζαχαρία, άνδρα ευσεβή και ελεήμονα, υπήρξε πρότυπο χριστιανής συζύγου. Το σπίτι της ήταν συνεχώς ανοικτό για τους δυστυχείς, για τις χήρες, τα ορφανά και τους φτωχούς οικογενειάρχες. Συχνά πήγαινε η ίδια στα φτωχόσπιτα και μοίραζε απλόχερα ελεημοσύνη και περιποίηση στους αρρώστους.
Ο θάνατος τη βρήκε να εκτελεί τέτοια θεάρεστα έργα. Το δε λείψανό της αξιώθηκε να γίνει όργανο πολλών ιαμάτων.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της την 3η Αυγούστου.
| Ο άγιος Θεόδωρος ο νεομάρτυς | | |
| | |
| |
Ο νεομάρτυρας Θεόδωρος γεννήθηκε σ’ ένα χωριό της επαρχίας Ελλησπόντου και Τρωάδος, που τουρκικά ονομάζεται Ερένκιοϊ. Ανατράφηκε δε από ευσεβείς γονείς, τον Γεώργιο και την Κυριακή. Σε νεαρή ηλικία πήγε στην πόλη Δαρδανέλια, όπου έμαθε και εξασκούσε την τέχνη επεξεργασίας σουσαμιού. Αν και ήταν μόλις 20 χρονών, ο Θεός τον είχε προικίσει με πλούσια αρετή. Αυτό όμως το πρόσεξε και κάποιος πλούσιος Τούρκος της πόλης, που θέλησε να τον εξισλαμίσει και να τον κάνει γαμπρό του και κληρονόμο του. Γι’ αυτό και χρησιμοποίησε πολλά δόλια μέσα. Αλλ’ ο Θεόδωρος απέρριψε όλες τις προτάσεις του.
Τότε ο Τούρκος τον συκοφάντησε στον κριτή της πόλης, ότι δήθεν ο Θεόδωρος –μετά από μια αρρώστια του- είπε ότι θα γίνει μουσουλμάνος αν γίνει υγιής. Ο κριτής ρώτησε το Θεόδωρο αν αληθεύουν όλα αυτά. Τότε ο μάρτυρας απάντησε: «Εγώ είμαι χριστιανός από τους γονείς μου και χριστιανός θα πεθάνω. Τον Ιησού μου δεν τον αρνούμαι και τη μιαρή θρησκεία σας απεχθάνομαι».
Αμέσως τότε τον άρπαξαν και υπέστη πολλά και φρικτά βασανιστήρια. Τελικά στις 2 Αυγούστου 1690 τον αποκεφάλισαν. Το 1922 η τιμία κάρα του αγίου μεταφέρθηκε στον ιερό Ναό της Οσίας Ξένης στη Νίκαια Πειραιώς.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 2 Αυγούστου.
| Οι Άγιοι Επτά Μακκαβαίοι, η μητέρα τους Σολομονή & ο διδάσκαλός τους Ελεάζαρος | | | | |
| | |
| |
 «Ο ευσεβής λογισμός είναι κυρίαρχος και εξουσιαστής επί των παθών». Αυτό με περισσή ανδρεία απέδειξαν οι επτά αδελφοί Μακκαβαίοι με τη στάση τους απέναντι στο βασιλιά της Συρίας Αντίοχο, όταν αυτός τους έταξε δόξες, τιμές και επίγειες απολαύσεις, αν αυτοί καταπατούσαν το Μωσαϊκό νόμο και έτρωγαν από τα απαγορευμένα φαγητά που τους πρόσφερε. Προηγήθηκε ο ενενηκονταετής διδάσκαλός τους Ελεάζαρος, που εφάρμοσε στο έπακρο το νόμο που τους δίδασκε, με αποτέλεσμα ο Αντίοχος να τον ρίξει στη φωτιά. Εμπνεόμενα από τη θυσία του γέροντα διδασκάλου τους, τα επτά αδέλφια κράτησαν την ίδια γενναία στάση απέναντι στο βασιλιά, όταν τους κάλεσε μπροστά του.
Στην αρχή ο Αντίοχος προσπάθησε να τους κολακεύσει με διάφορα εγκώμια για τη νιότη τους. Τους είπε ότι αν έτρωγαν από τα ειδωλόθυτα που τους πρόσφερε, θα απολάμβαναν μεγάλες τιμές, και φυσικά θα τους έσωζε από το θάνατο. Τότε οι επτά αδελφοί απάντησαν στον Αντίοχο, «είναι περισσότερο επιβλαβής και απ’ αυτόν το θάνατο, νομίζουμε, η συμπάθειά σου για την παράνομη σωτηρία μας».
Εξοργισμένος τότε ο Αντίοχος, με τροχούς, φωτιά και ακόντια, έναν-έναν τους σκότωσε όλυς. Όταν είδε αυτό η μητέρα τους Σολομονή, ρίχτηκε μόνη της στη φωτιά και έτσι όλοι μαζί πήραν το στεφάνι του μαρτυρίου.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη τους την 1η Αυγούστου.
Απολυτίκιο
Των Μακκαβαίων τον επτάριθμον δήμον, συν τη μητρί Σολομονή τη αγία, και Ελεάζαρ άμα ευφημήσωμεν. ούτοι γαρ ηρίστευσαν δι’ αγώνων νομίμων, ως φρουροί και φύλακες, των του Νόμου δογμάτων. και νυν ως καλλιμάρτυρες Χριστού, υπέρ του κόσμου, απαύστως πρεσβεύουσι
| Ο Άγιος Ευδόκιμος ο δίκαιος | | |
| | |
| |
 Γεννήθηκε στην Καππαδοκία από γονείς ευσεβείς. Ο πατέρας του ονομαζόταν Βασίλειος και ήταν πατρίκιος και η μητέρα του Ευδοκία. Το γιο τους ευδόκιμο ανέθρεψαν όσο γίνεται σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου. Και ο Ευδόκιμος δεν άργησε να φέρει καρπούς. Από την παιδική του ακόμη ηλικία μιμήθηκε τους γονείς του στη φιλανθρωπία και την ελεημοσύνη, μοιράζοντας με απλοχεριά υλικά αγαθά για την ανακούφιση κάθε είδους δυστυχισμένων, προπάντων δε ορφανών και απροστάτευτων απόρων χηρών. Όταν ο Ευδόκιμος μεγάλωσε διορίστηκε από τον αυτοκράτορα Θεόφιλο (829) στρατοπεδάρχης στην Καππαδοκία και έπειτα στα χορσιανά σύνορα. Και στη θέση αυτή ο Ευδόκιμος υπήρξε πάντοτε ταπεινόφρων, δίκαιος και φιλάνθρωπος. Αλλά στο 33ο έτος της ηλικίας του πέθανε και η είδηση αυτή έφερε μεγάλη λύπη στις αναρίθμητες ψυχές που είχε ευεργετήσει.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του την 31η Ιουλίου.
Απολυτίκιο
Εκ γης ο καλέσας σε προς ουρανίους σκηνάς, τηρεί και μετά θάνατον αδιαλώβητον το σώμα σου, Άγιε. συ γαρ εκ σωφροσύνη και σεμνή πολιτεία μάκαρ επολιτεύσω, μη μολύνας την σάρκα. Διο εν παρρησία Χριστώ, πρέσβευε σωθήναι ημάς. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
