Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2015

Ο Άγιος Παΐσιος είναι και τώρα εδώ!

Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, πνευματικά πάντα ζωντανός και παρών στα εθνικά γεγονότα. Θα εκπλαγείτε διαβάζοντας το κείμενο που ακολουθεί, όμως θα πρέπει και να φρίξετε και για την αμετανοησία μας. Ευχαριστώ από καρδίας τον Άγιο Γέροντα από το ακριτικό νησί της πατρίδας μας, που μου απέστειλε το κείμενο.
Είναι γνωστή και πολλάκις βεβαιωμένη η αγάπη και η μακροθυμία Του Θεού προς το γένος ημών των Ελλήνων. Στο αποκαλυπτικό κείμενο που ακολουθεί, απλώς επαναλαμβάνεται. Δεν είναι, όμως, ανάγκη να επαναληφθεί η αχάριστη και θρασεία προσκόλλησή μας στην πολυποίκιλη αμαρτία, η οποία πολλαπλασιάζει την εθνική αμαρτία και μειώνει τη δυνατότητα γρήγορης Αναλαμπής της Ορθοδοξίας κι αίγλης του έθνους, λόγω της επιβολής δικαίων επιτιμίων από τον αγαθότατο Ιησού Χριστό μας.
Ας επωμιστούμε τις ευθύνες μας. Ο λίγος χρόνος που μένει για τα γεγονότα, πρέπει και μας συμφέρει να είναι, χρόνος τιμίας μετανοίας.
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός
και η Υπεραγία Μητέρα Του
η επονομαζομένη
Παναγία Αρβανίτισσα
να σας ευλογούν.
Γέρων Νεκτάριος Μοναχός
Αγιορείτης

ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
Αθήνα, 24 – 10 – 2015
ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ

- Ο Άγιος Παΐσιος σας δίνω τη γραφή, η Θεοτόκος η Αγνή σταυρώνει το χαρτί.

- Η Παναγία η Δέσποινα κρατάει την Ελλάδα, στην άγια τη Σκέπη Της φοράει τώρα μαύρα.

Τα δάκρυα ποτάμι στα πόδια Του Θεού, στα χέρια Της κρατάει τα χέρια Του Υιού.

- Έρχεται καταιγίδα, εξομολογηθείτε, σταυρό και την ευχή στα χείλη να κρατείτε.

- Στο πετραχήλι αφήστε μίσος, μνησικακία, κλειστείτε στο ταμείο σας, έρχεται καταιγίδα.

- Με Θεία Κοινωνία να είστε οχυρωμένοι, με καθαρά καρδία να είστε τειχισμένοι.

- Ζητήσατε συγχώρηση, προτού ο ήλιος δύσει, ζητήσατε συγχώρηση, αν έχετε αδικήσει.

- Το αίμα μαρτυρίου που έχει μνησικακία, μαρτύριο δε λογίζεται στον Κύριο και Μεσσία.

- Το αίμα που επότισε τον άγιο τόπο αυτό, βοά στον Ουρανό, θα φέρει λυτρωμό.

- Όσοι μαρτυρήσανε για Του Χριστού την Πίστη, θυμίαμα του Ουρανού, στον Άγιο τον Κτίστη.

- Ο Άγιος Βατάτζης κρατάει το σπαθί, το απόθεσε στα πόδια του μόνου Λυτρωτή.

- Ο Κύριος το σταύρωσε, ευλόγησε την κόψη, με των εχθρών της Πίστεως γρήγορα θα ματώσει.

- Όσοι νομίζουν πως κρατούν τις τύχες των εθνών, σαν σκεύη κεραμέως αυτοί θα συντριβούν.

- Ο Μέγας Παντοκράτορας κρατάει την Ελλάδα, στα ματωμένα χέρια Του της Πίστεως η δάδα.

- Θα λάμψει η Ορθοδοξία σε κάθε σπιθαμή, απ’ τη μικρή Ελλάδα το φως θ’απλωθεί.

- Ο λόγος Του Κυρίου παντού θα κηρυχθεί, μετά την καταιγίδα ο ήλιος θ’αναδυθεί.

- Θα είναι ο ήλιος Του Θεού, με το άκτιστο το φως, « ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ » γράφει ψηλά ο ουρανός.

- Μετά την καταιγίδα θα έρθει θεία λιακάδα, απ’ τη μικρή Πατρίδα θα λάμψει πάλι η δάδα.

- Το άκτιστο το φως θα ανάψει τις καρδιές, των νέων αποστόλων, στις καθαρές ψυχές.

- Θα είναι η ματιά του ίδιου Του Ιησού, ο λόγος τους φωνή Του ίδιου Του Θεού.

- Η Ελλάδα ανεβαίνει ξανά το Γολγοθά, στα χέρια και τα πόδια της περνάνε τα καρφιά.

- Την Ελλάδα εμοιράσανε τα αλλόθρησκα τα έθνη, οργή απ’το Θεό σε λίγο θα’χει έρθει.

- Την Ελλάδα την πουλήσανε για μια χούφτα φακή, τριάκοντα αργύρια ήταν η τιμή.

- Να ξέρατε οι άθεοι τι έχουνε υπογράψει, μα ο Κύριος δεν είπε ακόμη την τελευταία λέξη.

- Την κάρτα, υπογράψανε να’ρθει, του αντιχρίστου, την υπογραφή αυτή την έσβησε το χέρι Του Υψίστου.

- Όσοι την κάρτα υπέγραψαν, υπέγραψαν φωτιά, τα λόγια της Αποκάλυψης θα βγουν αληθινά.

- Δε θα προλάβει να δοθεί η κάρτα του αντιχρίστου, γιατί η Ελλάδα βρίσκεται στα χέρια Του Υψίστου.

- Κρατάει, ο Χριστός, το μέλλον της Ελλάδας, η Σκέπη Της Θεομήτορος και Της Αγίας Τριάδας.

- Όσοι αιματοκύλισαν τη γη της Μικράς Ασίας, ουαί απ’ Τον Κύριο ακούγεται, έρχεται η οργή η θεία.

- Το αίμα των Μαρτύρων θα πνίξει τον εχθρό, σαν τρίχρονο δαμάλι θα είναι το αίμα αυτό.

- Κύπρο, Μικρά Ασία, Πόλη του Κωνσταντίνου, σε λίγο θα ανεμίζει η σημαία του Βυζαντίου.

- Του Βυζαντίου ο Αετός επέταξε ξανά, του Αγίου Βατάτζη το σπαθί στα νύχια το κρατά.

- Και θα το δουν τα έθνη, κι αυτό θα προσκυνήσουν, τον Τίμιο Σταυρό όλοι θα ατενίσουν.

- Βλέπουν οι άπιστοι εχθροί τον Τίμιο Σταυρό, πάνω απ’ την Ελλάδα να απλώνει παντού φως.

- Βάλτε σε κάθε σπιτικό σημαία Ελληνική, που έχει τον Τίμιο Σταυρό, ο Κύριος να σας δει.

- Σταυρώστε τις οικίες σας με άγιο ευχέλαιο, να έχετε ανοικτό Θείο Ευαγγέλιο.

- Καντήλι αδιαλείπτως να είναι αναμμένο, θυμίαμα και αγιασμό στο σπίτι φυλαγμένο.

- Νηστεία, αγρυπνία, στα χείλη η ευχή, έρχεται καταιγίδα, κανείς μην φοβηθεί.

- Έρχονται τα δεινά και όσα έχουν προφητευθεί, τα λόγια του Πατροκοσμά, μια ανάσα μια πνοή.

- Η Ελλάδα θα πονέσει, θα ανέβει στο σταυρό, μα θα ‘ρθει η ανάσταση μετά τον τρυγητό.

- Η ευχή Του Ιησού να είναι στην καρδιά σας, να είναι στα χείλη, στην ψυχή, να ‘ναι στη διάνοιά σας.

- Να είστε καθαροί, να είστε με Τον Ένα, το αίμα Του Ιησού να είναι στον καθένα.

- Η μπόρα η δαιμονική εσάς να προσπεράσει, φωτιά, πυρ και θειάφι, τον κόσμο θα χαλάσει.

- Η κιβωτός εκλείστηκε, λάμπει στον Ουρανό, η καταιγίδα έρχεται, μη χάνετε καιρό.

- Το μέτωπο ακουμπήστε στα πόδια Του Θεού, τα δάκρυά σας μύρο στο Θρόνο Του Ιησού.

- Όσοι αλώβητοι θα βγουν από την καταιγίδα, του Ευαγγελισμού θα είναι η πυξίδα.

- Θα δείχνει την Αγιά Σοφιά, του κόσμου τη μητέρα, θα ‘ναι ξανά στο Θρόνο Της εκεί η Πλατυτέρα.

- Το « Τη Υπερμάχω …» θ’ακουστεί ξανά μέσα στην Πόλη, θα αντηχεί ο ύμνος Της στην οικουμένη όλη.

- Όσοι θα έχουν μείνει, αυτοί θα προσκυνήσουν, την Υπέρμαχο Στρατηγό θα τη δοξολογήσουν.

- Το Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε θα ψάλλουν τα αηδόνια, το Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε θα υμνεί το κάθε στόμα.

- Τότε η Θεοτόκος τον κόσμο θα ευλογήσει, και κάθε δάκρυ καθαρό το λόγο θα κηρύξει.

- Θα λάμψει τότε ο κόσμος απ’ τ’ άκτιστο το φως, θα έρθει η ευδοκία Του Ουρανίου Πατρός.

- Μυριάδες τότε λούλουδα τον κόσμο θα ευωδιάζουν, το Δόξα εν Υψίστοις οι Άγγελοι θα ψάλλουν.

- Η Αγία Σοφία ετοιμάζεται, Άγγελοι την μυρώνουν, τα Χερουβείμ και Σεραφείμ τη δαφνοστεφανώνουν.

- Θα λάμψει η Ελλάδα σα χρυσός, θα λάμψει η Ορθοδοξία, τη χώρα αυτή εδιάλεξε Τριάδα η Αγία.

- Ελήλυθεν η ώρα να δοξασθεί ο Υιός, απ’ την Ελλάδα θ’απλωθεί το άκτιστο το φως.

- Σε λίγο θ’ακουσθεί βροντή Του Αρχαγγέλου, θα ‘ναι φωνή της έναρξης της δίνης του πολέμου.

- Μα θα ‘ναι η αρχή του τέλους του επανευαγγελισμού, θα ‘ναι η αρχή της άνοιξης του νέου λυτρωμού.

- Ό,τι και να ακούσετε εσείς μη φοβηθείτε, το όπλο της μετάνοιας στο στήθος να κρατείτε.

- Να είστε αγαπημένοι, να είστε μονιασμένοι, να είστε με την προσευχή σφιχτά αγκαλιασμένοι.

- Μόνο έτσι θα περάσετε απ’ τη μεγάλη δίνη, με της αγάπης το όχημα θα βγείτε από εκείνη.

- Δοξάσατε, δοξάσατε, Τριάδα Την Αγία, ευλογημένη θ’ακουσθεί ξανά η Βασιλεία.

- Ευλογημένη η Βασιλεία πάλι θ’ακουσθεί, το Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε στην Πόλη θα αντηχεί.

- Το άγιο της όνομα τα Έθνη θα κραυγάζουν, Τριάς Αγία δόξα Σοι, τον Υιό Της θα δοξάζουν.

- Πατήρ, Υιός και Πνεύμα, Τριάς, Μονάς Αγία, τον κόσμο θα ευλογήσει, με Ουράνια ευωδία.

- Ο Άγιος Παΐσιος σας δίνω την ευχή μου, και από χέρι αμαρτωλό χαρίζω τη γραφή μου. ΑΜΗΝ

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015

Το “αλητόπαιδο του Θεού” – Μνήμη Οσίου Πορφυρίου († 2 Δεκεμβρίου)



Καθόταν σ΄ένα πάγκο στο αριστερό μέρος του καραβιού της γραμμής Πειραιάς-Θεσσαλονίκη-‘Άγιον Όρος. Κοίταζε το πέλαγος, τους γλάρους, τά  κύματα το αγόρι με τά  μπαλωμένα ρούχα.
Οι ναύτες του ζήτησαν εισιτήριο. Δέν είχε. Τον μάλωσαν. Εφτασε μεσημέρι. Στο κατάστρωμα  είχαν καθίσει παρέες και έτρωγαν. Μιά κυρία πλησιάζει το χωριατόπαιδο καί του προσφέρει ένα κομμάτι ψωμί καί πάνω μαριδούλες τηγανητές. Γυρίζοντας λέει σχεδόν δυνατά:
-Τέτοια παιδιά, άλητόπαιδα, δεν πρέπει να τα κοιτάζει κανείς… αλλά τι νά κάνουμε…είμαστε καί άνθρωποι!
Το φτωχό αγόρι, όταν άκουσε την λέξη “αλητόπαιδο”, σκέφτηκε:
-Όντως αλητόπαιδο είμαι. Έγινα αλήτης της αγάπης του Θεού, είπε και χάρηκε μέσα στην ψυχούλα του.
-Χριστέ μου σώσε με, οδήγησέ με, προσευχόταν μυστικά.
Το όνομά του, Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης.
Μικρός έβοσκε τα πρόβατα στο χωριό του στην Εύβοια και τον φώναζαν Άγγελο. Άγγελο καί στό μεγάλο κατάστημα στη Χαλκίδα πού δούλευε, εφτά χρονών παιδάκι, καί ύστερα στό μπακάλικο του συγγενή του στον Πει­ραιά. Είχε πάει καί στην πρώτη Δημοτι­κού καί ήξερε νά συλλαβίζει. Διάβασε συλλαβιστά τό βίο του αγίου Ιωάννου τού Καλυβίτη, πού έπεσε στά χέρια του, καί άναψε μέσα του ή επιθυμία νά ακο­λουθήσει τήν αγγελική πολιτεία. “Εγινε μοναχός. “Οταν στά εικοσιένα του χει­ροτονήθηκε πρεσβύτερος, πήρε τό όνομα Πορφύριος.
Τό «άλητόπαιδο του Θεού» αναδείχ­θηκε σέ μιά άπό τις μεγαλύτερες όσιακές μορφές τής εποχής μας. Είναι ό Γέροντας Πορφύριος, ό διορατικός, ό στοργικός πνευματικός ό Γέροντας τοΰ πόνου  καί τής αγάπης, όπως τόν ονόμασαν, πού ή Εκκλησία μας τόν κατέταξε στους αγίους της καί τιμά τή μνήμη του στίς 2 Δεκεμβρίου. Δώδεκα χρονών, οδηγημένος άπό τήν αγάπη του Χρίστου, ύστερα άπό περιπέτειες καί πισωγυρίσματα έφτασε γιά πρώτη φορά στό ‘Άγιον Όρος στα Καυσοκαλύβια. Μικρός και σχεδόν αγράμματος.

Ο Γέροντας Πορφύριος σε νεαρή ηλικίαΞέρεις να διαβάζεις; τόν ρώτησε ό παπα- Ίωαννίκιος.
-“Ε, λίγο ξέρω, απάντησε καί άρχισε νά διαβάζει   ντροπαλά   τόν   πρώτο ψαλμό:
–Μα…μα…κά…κά…ρι…ρι…ος άνήρ…
-Καλά, παιδί μου, άσε νά διαβάσω έγώ, καί άλλη μέρα διαβάζεις έσύ. «Μα­κάριος άνήρ, ός ούκ έπορεύθη έν βουλή άσεβων…».
«Πρέπει νά μάθω νά διαβάζω», είπε μέσα του ό έφηβος ασκητής, «νά ξεστρίψει ή γλώσσα μου».
Έβαλε τά δυνατά του. Όταν έβρισκε λίγο χρόνο, διάβαζε. Καί τή νύχτα. Κι έμαθε τό ψαλτήρι άπ’ έξω. Αργότερα έμαθε καί τό κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο καί τό κατά Ίωάννην καί τήν επιστολή του Ιακώβου καί τους Κανόνες.
Καυσοκαλύβια, Σκήτη Αγίας Τριάδος
Τόν Γέροντα τόν χαρακτήριζε μεγάλη φιλομάθεια, σέ όλα, σέ όλη τή ζωή του.
«”Ηθελα όλα νά τά μαθαίνω μέχρι τό βάθος καί τό πλάτος… νά μάθω καί τίς λεπτομέρειες. Ήμουνα πολύ επιμελής», έλεγε.
Στά Καυσοκαλύβια τό εργόχειρο του ήταν τά ξυλόγλυπτα.
«Ό,τι λέγανε οι Γέροντες μου τό ξανασκεφτόμουν καί τό μάθαινα σάν μά­θημα…το βράδυ που έπεφτα να κοιμηθώ, νοερώς έλεγα το μάθημα: παίρνουμε το ξύλο, το κόβουμε, το βάζουμε στο νερό να μουσκέψει…μετά…,όλο τό εργόχειρο σκεπτόμουν μέ τό μυαλό, γιά νά μήν ξεχάσω τό παραμι­κρό», έλεγε μέ ενθουσιασμό!

Αργότερα ό Γέροντας βρέθηκε «αντί γιά τήν έρημο τοΰ Άγιου Όρους, στην έρημο τής Όμόνοιας», όπως έλεγε, στην καρδιά τής Αθήνας, όπου, γιά τριαντατρία χρόνια, υπηρέτησε τους πονεμέ­νους αδελφούς, ώς εφημέριος στον άγιο Γεράσιμο τής Πολυκλινικής Αθηνών.
«Έκεί ερχόντουσαν κι έψαλλαν άνθρωποι επιστήμονες… καί ή χορωδία του Βασιλικού Θεάτρου…, ήταν όμως δύσκολο νά συμβαδίσω μέ τους ήχους. Γι’ αυτό επήγα στό Ώδείο…, μάθαινα μουσικά μέ επιμονή καί ζήλο… γιά νά διευκολύνω τους ψάλτες… νά παίρνω καλά τή βάση. Δεν ήθελα νά στενοχωρώ τή χορωδία».

Ήθελε νά μάθει και αρμόνιο, αλλά δεν είχε τό Ώδείο. “Αρχισε λοιπόν πιάνο με μιά δασκάλα «αγιότατη», όπως τή χα­ρακτήριζε ό Γέροντας.
«Ήθελα όμως κι αυτή νά μήν τή στε­νοχωρώ γιά τά μαθήματα. Όταν τό βράδυ έκανα την ταπεινή μου προ­σευχή, μετά ώσπου νά κοιμηθώ έβαζα τά χέρια μου σάν σέ πιάνο καί έκανα τό μάθημα: ντό-σί-λά-σόλ-σόλ-σόλ-μί… γιά νά μή στενοχωρώ τή δασκάλα μου…».

Μιά Κυριακή περνούσε έξω άπ’ τό Αρχαιολογικό Μουσείο. Είχε λίγο χρόνο. Μπήκε. Πλησίασε ένα γκρουπ μπροστά στό άγαλμα του Δία πού έριχνε κεραυνό στους ανθρώπους. “Ακουγε τήν ξενά­γηση μέ ενδιαφέρον.
-Έσείς τί λέτε, παπούλη; ρώτησε τόν Γέροντα ή ξεναγός.
-Έγώ δεν ξέρω άπ’ αυτά… Μόνο έτσι όπως τό βλέπω, θαυμάζω τό έργο του καλλιτέχνη, αλλά καί τό πλάσμα του Θεού, πού τόσο τέλεια τό δημιούργησε.
Ό καλλιτέχνης πού τό έφτιαξε είχε με­γάλη αίσθηση του θείου. Βλέπετε τόν Δία; Ένώ ρίχνει τόν κεραυνό στους ανθρώπους, τό πρόσωπο του είναι γα­ λήνιο. Δέν είναι οργισμένος. Εΐναι απα­θής.
Εύχαριστήθηκε η ξεναγός με την απάντηση και όλο το γκρουπ.
-Τι μας λέει αυτό; συνέχισε ο Γέροντας. Ότι ο Θεός δεν έχει πάθος και όταν ακόμα μας τιμωρεί.

Ή ανάγκη γιά όσο τό δυνατόν περισ­σότερη κατανόηση καί συμπαράσταση στους άρρωστους της Πολυκλινικής καί ή φιλομάθεια πού είχε άπό μικρός γιά όλα, τόν οδήγησαν στην Ιατρική Σχολή. Παρακολούθησε γιά ενα διάστημα πα­ραδόσεις στή Σχολή καί αγόρασε βιβλία της Ιατρικής ανατομίας, φυσιολογίας κ.α, γιά νά μελετήσει.


Οι μαθητές ήθελε νά ενθαρρύνονται μέ τίς έξης προτροπές:
«Παιδιά, νά είστε ξύπνιοι γιά τη μόρ­φωση, γιά τό καλό, γιά τήν αγάπη. Μόνο ή αγάπη τάκάνει όλα όμορφα καί γεμίζει ή ζωή μας καί αποκτάει νόημα. Ό κακός εαυτός θέλει τήν τεμπελιά, τήν αδιαφο­ρία. Άλλ’ αυτό κάνει άνοστη τή ζωή, χωρίς νόημα κι ομορφιά».
«Μέ τήν πίστη φεύγει τό άγχος».
«”Ας ανοίξουμε τά χέρια καί ας ριχτούμε στην αγκαλιά του Θεού».
Περαστικός
από το περιοδικό: Προς τη Νίκη, τεύχος 778, Δεκέμβριος 2014
πηγή: https://antexoume.wordpress.com

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015

Ο Γέροντας Στέφανος Σέρβος (ή Στέφανος ο Καρουλίτης) ήταν μια πολύ σημαίνουσα προσωπικότητα της Ορθοδοξίας, που έζησε επί μισό αιώνα στο Άγιο Όρος.

Στη διάρκεια αυτών των δεκαετιών, ο μοναχός αυτός διακρίθηκε για τις διδακτικές του αρετές, την ικανότητά του να μεταδίδει την ορθόδοξη χριστιανική πίστη, αλλά και το ενδιαφέρον του για διάφορα σημαντικά ζητήματα που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο.
Γεννημένος το 1922, κοιμήθηκε τον Δεκέμβριο του 2001 (με το παλαιό ημερολόγιο, στις 21 Νοεμβρίου 2001) στο Βελιγράδι, σε ηλικία 79 ετών. Στο Άγιο Όρος έζησε από το 1950 έως το 2000, ένα χρόνο πριν από τον θάνατό του.
Ένα θέμα για το οποίο μίλησε συχνά ο Γέροντας Στέφανος ο Καρουλίτης ήταν αυτό που αφορούσε το τέλος του κόσμου και τα συμφραζόμενα με αυτό: την εμφάνιση του Αντίχριστου, τον αριθμό 666... Δεν ήταν λίγοι που τον ρωτούσαν για να μάθουν γύρω από τα πολύπλοκα αυτά ζητήματα. Ο καλόγερος ήταν πάντα πρόθυμος να μεταδώσει τις δικές του απόψεις για τα θέματα αυτά, οι οποίες έχουν καταγραφεί.
Να, λοιπόν, τι είχε πει και γράψει η μεγάλη αυτή μορφή της Ορθοδοξίας:
"Όταν δείτε να κατασκευάζουν οι Εβραίοι τον ναό του Σολομώντα, πρέπει να ετοιμάσετε τρόφιμα για 3-4 χρόνια, και ιδιαιτέρως αλεύρι... Προτού αρχίσουν την κατασκευή του ναού, δεν πρέπει να ετοιμάσετε. Ο Κύριος θα επιτρέψει να κατασκευαστεί ο ναός μόνο πριν από το βέβαιο τέλος του κόσμου. Πριν από αυτό, είναι αδύνατο να το πραγματοποιήσουν, γιατί σ' αυτόν θα βασιλεύσει εκείνος ο δικός τους καταστροφικός κατ' όνομα βασιλεύς, το όνομα του οποίου έχουν αρχίσει ήδη να τοποθετούν υπό τη μορφή του αριθμού 666 σε όλους που δεν βλέπουν ότι εξαιτίας του τους περιμένουν αιώνια βάσανα. Αυτός ο καταστροφικός τους βασιλεύς θα καθίσει και στο δικό τους το κεφάλι και δεν θα μπορούν να τον διώξουν. Αυτό θα το πράξει ο Κύριος όταν θα έρθει για την καθολική Κρίση.
Προτού τελειώσει η ιστορία του κόσμου, θα συμβεί και ένα άλλο σημαντικό γεγονός, για το οποίο οι σύγχρονοι θεολογικοί συγγραφείς λίγα ή σχεδόν τίποτε δεν γράφουν. Οι Εβραίοι θα στραφούν στον Κύριο Ιησού Χριστό και θα περάσουν στον χριστιανισμό. Φυσικά, όχι όλοι. Πότε θα συμβεί αυτό; Ή κατά την εποχή του ίδιου του Αντίχριστου, όταν δουν στην πράξη ότι πλανήθηκαν με τον Αντίχριστο, ή πριν. Αυτό θα μας το δείξει ο καιρός. Εδώ μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι αυτό θα συμβεί και τίποτε άλλο παραπέρα"...
Σε ερώτηση διάφορων πιστών για το αν υπάρχουν σημεία της Δευτέρας Παρουσίας και του τέλους αυτού του κόσμου, ο Γέροντας εξηγούσε:
"Σύμφωνα με τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής, αυτά τα σημεία και οι φοβεροί προάγγελοι του τέλους του κόσμου και της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είναι:

- ο πολλαπλασιασμός της ανομίας ανάμεσα στους ανθρώπους,
- το κήρυγμα του Αγίου Ευαγγελίου σε όλο τον κόσμο, σε όλα τα έθνη,
- οι φοβερές φυσικές καταστροφές,
- ο ερχομός του Αντίχριστου και
- ο αγώνας με την Αγία Εκκλησία του Χριστού"...
Συγκεκριμένα παραδείγματα που ανέφερε ο Γέροντας Στέφανος από τα σημεία που θα προηγηθούν του τέλους του υλικού κόσμου:
"Κατά το τέλος του κόσμου, οι ανομίες θα αναπτυχθούν στα ανώτατα όριά τους. Θα κυριαρχήσει τότε στον κόσμο η κακία και το μίσος. Τότε ανάμεσα στους ανθρώπους δεν θα υπάρχει αγάπη, ούτε αλληλοσεβασμός. Φυσικά, δεν θα εκλείψει τελείως, αλλά στην πλειοψηφία των ανθρώπων η αγάπη θα ψυχρανθεί. Οι άνθρωποι θα αλληλομισούνται, θα ενδιαφέρονται μόνο για τον εαυτό τους και θα κοιτάζουν να κάνουν ζημιά στον πλησίον τους.
Συχρόνως με αυτά, θα ταλαντεύεται η πίστη τους και θα πιστέψουν στους απατεώνες και τους ψευδοπροφήτες. Η ανομία στους ανθρώπους θα κυριαρχήσει σε τέτοιο βαθμό που δεν θα αντιληφθούν τα σημεία του τέλους του κόσμου, που ο Κύριος θα στείλει υπό μορφή διάφορων φυσικών κακών, και στο τέλος, του Αντίχριστου.
Όπως έγινε στον καιρό του Νώε, έτσι θα γίνει και με τον ερχομό του Υιού του Ανθρώπου. Στον κόσμο θα πληθυνθούν ο ηδονισμός, η γαστρυμαργία και η μέθη, σε τόσο βαθμό μάλιστα που ως και οι θλίψεις και οι ατυχίες που θα στείλει ο Κύριος για να τους συνετίσει - πείνα, σεισμούς, ασθένειες, και τέλος το φοβερό βασανιστήριο του Αντίχριστου στους ανθρώπους που μέθυσαν από την ακολασία - δεν θα προκαλέσουν καμιά αίσθηση φόβου και ανάγκης για μετάνοια"...
Οι ερμηνείες που έδωσε ο Γέροντας στην Αποκάλυψη, και συγκεκριμένα στην προσωπικότητα του Αντίχριστου και τον "αριθμό του Θηρίου", δηλ. το 666, έχουν συζητηθεί πολύ. Οι ερμηνείες αυτές βασίζονται αποκλειστικά στην Αποκάλυψη του Ιωάννη και είναι απολύτως συμβατές με την Εκκλησία μας. Να τι επακριβώς ανέφερε ο Γέροντας Στέφανος Σέρβος:
"Το μυστήριο του Κακού κρύβεται με μεγάλη μυστικότητα από εμάς. Αυτοί που εργάζονται πάνω του - και είναι γνωστό ποιοί είναι - κάνουν το παν για να γεννηθεί και να μεγαλώσει αυτό το δημιούργημα του Κακού μέσα σε μεγάλη μυστικότητα, να ανατραφεί με τις μεθόδους του Σατανά, δηλαδή να αναδειχθεί στην αρχή ως πολύ καλός, κόλακας, ευσεβής, μαθημένος στη νηστεία, να προστατεύει τους χριστιανούς, δηλαδή να παραλλαχθεί όσο το δυνατόν καλύτερα και να ντυθεί την προβιά μέχρι να κυριαρχήσει. Τότε θα πετάξει την προσωπίδα και θα δείξει τόση κακία όση δεν είδε ποτέ η ανθρωπότητα.
Αυτή την κακία του θα τη δοκιμάσουν πρώτα οι Εβραίοι, που τον έφεραν στην εξουσία. Θα προσπαθήσουν να τον ανατρέψουν αλλά δεν θα μπορέσουν. Μόλις τότε θα αναγνωρίσουν οι Εβραίοι τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και μόλις τότε θα βγάλουν το προσωπείο ή το βέλο που φορούσαν τόσες χιλιάδες χρόνια και θα απευθυνθούν στον Χριστό και θα κλάψουν γι' αυτόν όπως κλαίει χήρα μητέρα όταν κηδεύει τον μοναχογιό της. Μόλις τότε θα δεχθούν οι Εβραίοι τον χριστιανισμό και θα στραφούν στον Ιησού Χριστό".
O Γέροντας είπε επίσης, σχετικά με την εμφάνιση του Αντιχρίστου:
"Μόλις αρχίσει το χτίσιμο του ναού του Σολομώντα, τότε είναι ήδη βέβαιο ότι ο Αντίχριστος βρίσκεται εκεί και ότι μας έμειναν ακόμη μόνο μερικά χρόνια ζωής στη Γη. Τότε δεν μας μένει τίποτε άλλο παρά να συγκεντρώσουμε τροφή, η οποία κατόπιν θα λείψει τελείως, ακόμη και για εκείνους που πήραν τη σφραγίδα του Αντίχριστου και τον αριθμό 666.
Οι Άγιοι Πατέρες λένε ότι ειδικά αυτοί θα αισθανθούν μεγαλύτερη πείνα και ότι εξαιτίας της έλλειψης τροφής θα φάνε πτώματα ανθρώπων, που από την πείνα θα πέφτουν σε όλες τις μεριές. Όσοι δεν δεχθούν τη σφραγίδα και τον αριθμό, με τη βοήθεια του Θεού θα κρατηθούν και δεν θα φάνε πτώματα"...
Ο Γέροντας Στέφανος Σέρβος για τους έσχατους καιρούς (Μέρος B')

Ο Γέροντας Στέφανος Σέρβος (ή Στέφανος ο Καρουλιώτης) ήταν μια πολύ σημαίνουσα προσωπικότητα της Ορθοδοξίας, που έζησε επί μισό αιώνα στο Άγιο Όρος.
Στη διάρκεια αυτών των δεκαετιών, ο μοναχός αυτός διακρίθηκε για τις διδακτικές του αρετές, την ικανότητά του να μεταδίδει την ορθόδοξη χριστιανική πίστη, αλλά και τενδιαφέρον του για διάφορα σημαντικά ζητήματα που απασχολούντον σύγχρονο άνθρωπο. Γεννημένος το 1922, κοιμήθηκε τον Δεκέμβριο του 2001 (με το παλαιό ημερολόγιο, στις 21 Νοεμβρίου 2001) στο Βελιγράδι, σε ηλικία 79 ετών.
Στο Άγιο Όρος έζησε από το 1950 έως το 2000, ένα χρόνο πριν από τον θάνατό του.
Aκολουθούν μερικά ακόμη συγκλονιστικά σημεία από τα λεγόμενα του Γέροντα Σέρβου, που αναφέρονται στους έσχατους καιρούς και τα οποία καλό θα ήταν να μας προβληματίσουν.
"Μπροστά μας είναι οι μέρες των μεγάλων γεγονότων.
Ο Χριστιανισμός δεν είπε ακόμη την τελευταία λέξη. Μέσα από εμάς θα διαδοθεί το όνομα του Χριστού. Μέσα από εμάς θα γίνει και το τελευταίο φοβερό δικαστήριο. Εμείς θα κρίνουμε όχι μόνο τον κόσμο, αλλά και τα πεσμένα πνεύματα των αιτίων κάθε κακού. Πότε; Όταν ο Κύριος γεμίσει τη βασιλεία Του με νέες ψυχές στη θέση των ξεπεσμένων πνευμάτων, όπως είναι με σαφήνεια γραμμένο στους Ψαλμούς του Δαυίδ.
Όταν πλέον δεν θα υπάρχουν αυτοί που επιθυμούν τη σωτηρία, αλλά αυτοί που παραδόθηκαν τελείως στην υπηρεσία του Κακού και δεν θέλουν πλέον ούτε να ακούσουν για τον Κύριο, τότε και θα ευδοκήσει η θεία θέληση, να γίνει το τέλος αυτού του ορατού υλικού κόσμου, που δε θα καταστραφεί, αλλά με φωτιά θα μεταμορφωθεί σε φωτιά, όπως όταν λιώνει ο τεχνίτης το μέταλλο και απ' αυτό χύνει και δίνει σχήμα στο αντικείμενο που επιθυμεί.
Κατά τη διάρκεια των φοβερών γεγονότων, ο Κύριος θα κρύψει τους πιστούς Του και παρά τις φοβερές διώξεις, θα τελείται κρυφά η Θεία Λειτουργία και η μόνη προσευχή τότε θα είναι: "Κύριε, έλα όσο το δυνατόν νωρίτερα"... O Κύριος δεν θα καθυστερήσει. Θα έρθει και θα μεταφέρει τη γήινη αγωνιζόμενη εκκλησία και θα την ενώσει με την ουράνια θριαμβεύουσα και η βασιλεία δεν θα έχει τέλος".
Όλα τα παραπάνω παρουσιάζουν, βεβαίως, ιδιαίτερο ενδιαφέρον και αποτελούν μοναδικά ντοκουμέντα από την πλέον σύγχρονη χριστιανική μαςπαράδοση. Να, λοιπόν, τι ακόμη είπε για τους έσχατους καιρούς ο Γέροντας Στέφανος Σέρβος:
«Οι τόσο φοβερές διώξεις της Aγίας Eκκλησίας θα γίνουν κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Αντίχριστου. Τότε δεν θα μπορέσει κανείς να διδάξει το καλό, παρά μόνο το κακό. Τότε θα είναι αρκετό να αποτραβηχτεί ο καθένας όπου του δείξει ο Κύριος και να επικαλείται τον ταχύτερο δυνατό ερχομό του Κυρίου. Πριν από την κυριαρχία του Αντίχριστου, θα πρέπει ο καθένας να φροντίσει να σωθούν όσο το δυνατό περισσότεροι άνθρωποι και θα είναι μεγαλύτερη η ανταμοιβή του από τον Κύριο. Τώρα είναι για εμάς ο καιρός του κηρύγματος. Αυτό θα γίνει ανάλογα με τα τάλαντα που έδωσε στον καθένα ο Κύριος:
με το γράψιμο, με τις υπομνήσεις, με τις συμβουλές. Μην κρύβεις το τάλαντό σου. Ακόμη μπορούν να γίνουν πολλά για τη σωτηρία και τη δική μας και του πλησίον και ιδιαίτερα εκείνων που τους εμπιστεύθηκε ο Κύριος. Μόλις αρχίσει η βασιλεία του καταστροφικού Αντίχριστου, τότε φύγε, κρύψου και περίμενε τον Κύριο»…
Συγκλονιστικά τα λόγια του Γέροντα, όμως ακόμη συγκλονιστικότερα είναι τα όσα ακολουθούν και αφορούν τον ερχομό του Προφήτη Ηλία, όπως άλλωστε προβλέπεται και στην Αποκάλυψη του Ιωάννη, με τον Γέροντα Στέφανο Σέρβο να προφητεύει τα εξής:
«Πρέπει ακόμη να γνωρίζουμε ότι 7 χρόνια πριν από το τέλος του κόσμου θα έρθει ο Προφήτης Ηλίας και ο Προφήτης Ενώχ, για να κηρύξουν ώστε να μη γίνει δεκτός ο Αντίχριστος και ο καταστροφικός του αριθμός και η σφραγίδα. Από ανεπιβεβαίωτες πηγές έμαθα ότι ήδη ο Προφήτης Ηλίας ήρθε και άρχισε το κήρυγμα στην άγια πόλη της Ιερουσαλήμ.
Αυτό μου το διηγήθηκε αυτόπτης μάρτυρας. Αν είναι ακριβές, τότε μας μένει πολύ λίγη ζωή στη γη. Καλό είναι να εκμεταλλευθεί ο καθένας αυτό το διάστημα και να κάνει κάτι για τη ζωή του καιτην αιώνια ζωή. Δεν πρέπει να περιμένουμε, γιατί γρήγορα θα περάσει αυτό το σύντομο χρονικό υπόλοιπο.
Πρώτα, άφησε την αμαρτία. Κοίτα στην ψυχή σου να βρεις ποια αμαρτία ιδιαίτερα σε κατέχει και αμέσως άνοιξε αγώνα μαζί της. Μετανόησε και διόρθωσε τη ζωή σου. Μην επιτρέψεις να περιμένεις το δικαστήριο του Θεού με αυτό το αμάρτημα. Τότε δεν θα είναι δεκτή η μετάνοια. Άφησε το αμάρτημα νωρίτερα, αντικατάστησέ το με κάποιο καλό έργο, απευθύνσου στον Κύριο με όλη την καρδιά και την ψυχή και κλάψε μπροστά στον Κύριο, να σε συγχωρέσει και να σε ελεήσει. Θα συγκεντρώσει ο άγιος φύλακας άγγελος τα δάκρυά σου και τη μετάνοια και θα τα παρουσιάσει μπροστά στον Κύριο για κρίση»...
Στο σημείο αυτό, έχουμε να κάνουμε ένα μόνο σχόλιο, σε ό,τι αφορά τη ρήση του Γέροντα Στέφανου σχετικά μετο ότι ο Προφήτης Ηλίας ήρθε, μαζί με τον Προφήτη Ενώχ. Σύμφωνα με το ιερό βιβλίο της Αποκάλυψης, οι δύο προφήτες θα αγωνιστούν εναντίον του σκοτεινού τυράννου της ανθρωπότητας, αλλά εκείνος θα τους νικήσει και θα τους εξοντώσει.
Όταν ο Γέροντας Σέρβος λέει "ήρθε", ακολουθεί την πεπατημένη του προφητικού λόγου, που πάντοτε μιλάει σε χρόνο αόριστο, για να δείξει κατ' αυτόν τον τρόπο ότι τα κοσμοϊστορικά αυτά γεγονότα είναι πολύ κοντά, ή ότι, εν πάση περιπτώσει, δεν είναι και τόσο μακριά από την εποχή μας. Δεν εννοεί, επομένως, κυριολεκτικά ότι ο Προφήτης Ηλίας άρχισε όντως το κήρυγμα, αλλά συμβολικά θέλει να δείξει ότι δεν θα αργήσει η εκ νέου εμφάνιση του προφήτη και ο αγώνας του κατά του Αντίχριστου.
Ακόμη, ο Γέροντας Στέφανος ανέφερε και τα ακόλουθα, άξια επίσης να καταγραφούν στην έρευνά μας:
«Όταν δείτε και ακούσετε ότι οι Εβραίοι έχουν ήδη καταστρέψει το τέμενος του Ομάρ στην Ιερουσαλήμ και άρχισαν να κτίζουν το ναό του Σολομώντα*, τότε είναι καιρός να ετοιμάσετε τρόφιμα και ιδιαιτέρως αλεύρι για μερικά χρόνια, για να μην αναγκαστείτε εξ αιτίας της πείνας να δεχθείτετη σφραγίδα του Αντίχριστου και τον αριθμό 666.
Αλλά ούτε και αυτό θα σας βοηθήσει, αφού θα πέσει πείνα και ξηρασία. Πριν από την έναρξη της ανέγερσης του ναού τουΣολομώντα, δεν είναι απαραίτητη η συγκέντρωση τροφίμων, αφού ακόμη δεν ήρθε τοτέλος, ούτε όταν θα συγκεντρώνουν υλικά και πολύτιμους λίθους. Το τέλος θα έρθει όταν θα χτιστεί ο ναός και βασιλεύσει σε αυτόν ο Αντίχριστος»…
Τέλος, ας δούμε έναν τρόπο που ανέφερε ο Γέροντας, κατά τον οποίο μπορούν να φυλάξουν οι άνθρωποι αλεύρι για μεγάλο διάστημα στους δύσκολους καιρούς που έρχονται, έτσι ώστε να μην χαλάει. Παραθέτουμε το πολύ ενδιαφέρον αυτό απόσπασμα από τη διδασκαλία του:
«Δεν γνωρίζουμε με ποιόν τρόπο φύλαξαν το σιτάρι για να μη χαλάσει στα 14 χρόνια της πείνας, όταν ζούσε ο σώφρων Ιωσήφ στην Αίγυπτο. Έμεινε μυστικό για εμάς. Μπορώ, όμως, να σας συμβουλέψω με τι τρόπο να φυλάξετε σιταρένιο αλεύρι πολλά χρόνια και να μη χαλάσει.
Πάρτε ένα τενεκέ των 20 κιλών, από αυτούς στους οποίους βάζουν τυρί, με στρογγυλό καπάκι. Πάρτε φρέσκο αλεύρι και γεμίστε το έως επάνω, πατώντας συνεχώς, για να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερο και να μην υπάρχουν κενά αέρος. Βάλτε στην κορυφή λίγο ξερό βασιλικό και κλείστε τον τενεκέ με το καπάκι.
Κολλήστε ολόγυρα το καπάκι, ώστε να μην μπαίνει αέρας. Αλείψτε τον τενεκέ εξωτερικά με λάδι για να μη σκουριάσει και βάλτε τον στη θέση του. Με τον τρόπο αυτό, το αλεύρι μπορεί να διατηρηθεί πάνω από 10 χρόνια. Το έχω δοκιμάσει προσωπικά. Τα άλλα τρόφιμα ασφαλίστε τα από τη φθορά με τον τρόπο που θα σας μάθει ο Θεός»...
Πηγή: Οι Γέροντες της Ορθοδοξίας για την Κρίση
Επιμέλεια και σχόλια: Ησαΐας Κωνσταντινίδης
Εκδόσεις Ελεύθερη Ώρα