Συμβουλές Γέροντος σε χριστιανούς που ζουν στον κόσμο.

Η παρούσα ζωή μας δόθηκε μόνο και μόνο για να δοξάζουμε το Θεό, να ευεργετούμε τον πλησίον και να αγωνιζόμαστε για την απόκτηση της βασιλείας των ουρανών, βαδίζοντας τη «στενή»και «τεθλιμένη» οδό που μας υποδεικνύει το Ευαγγέλιο (Ματθ. 1: 14). Ο αγώνας της ζωής αυτής αποδεικνύεται φορτίο δυσβάστακτο για όσους δεν πιστεύουν στο Θεό. Για εκείνους όμως που εμπιστεύονται την ύπαρξη τους στον Κύριο μας Ιησού Χριστό και ελπίζουν στη δική του πρόνοια, η παρούσα ζωή γίνεται «ζυγός χρηστός» και «φορτίο ελαφρόν» (Ματθ.11:30) Σας παρακαλώ, αδερφοί μου , αν θέλετε να ευαρεστήσετε το Θεό, μην περιφρονείτε καμιάν αρετή. Γιατί μπορούμε με πολλούς τρόπους να γίνουμε ευάρεστοι στο Θεό. Η ευγενική συμπεριφορά στον πλησίον , ο παρήγορος λόγος μας στον θλιμμένο, η υπεράσπιση του αδικουμένου , η αντίδραση μας στους κακούς λογισμούς, ο αγώνας μας σην προσευχή, η υπομονή , η ευσπλαχνία, η δικαιοσύνη και κάθε άλλη αρετή . αυτά είναι που αναπαύουν το Θεό και προσελκύουν στην ψυχή μας τη δική Του χάρη, η οποία μας κάνει ικανούς να ξεπερνάμε και τις πλέον ανυπέρβλητες δυσκολίες της ζωής. Επιδιώξτε τη σωτηρία σας ευαρεστώντας το Θεό πρωτίστως με την αρετή της αγάπης. Αυτό να είναι το μοναδικό σας μέλημα: το πώς θα γίνετε πλούσιοι σε αγάπη. Εκείνος που έχει αγάπη, έχει μέσα του τον ίδιο το θεό. Να ζείτε μέσα στην αγάπη του Θεού∙ αυτή να είναι οδηγός σας, αυτή αναπνοή σας. «Ο Θεός, αγάπη εστί, και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ» (Α΄Ιω.4:16). Με την αγάπη του Θεού η πικρή ζωή γίνεται γλυκειά και όμορφη. Αν ζείτε με άλλου, διακονείστε τους πρόθυμα σαν να υπηρετείτε τον ίδιο το Θεό. Και μην απαιτείτε αγάπη για την αγάπη σας, μήτε την ευγνωμοσύνη για τις θυσίες που άνετε, μήτε τον έπαινο για την ταπείνωσή σας. Μην είστε βλοσυροί και απλησίαστοι. Συμπεριφερθείτε σαν τα άκακα παιδιά και, αν χρειαστεί, βοηθείστε πρόσχαρα τον πλησίον σας. Προσοχή, μην τον προσβάλετε έστω και με το βλέμμα σας. Να τον αγαπάτε ολόθερμα, γιατί η αξία του είναι ανεκτίμητη. Είναι μέλος του Χριστού. Γι’ αυτόν έχυσε το αίμα Του ο Κύριος. «Η αγάπη», λέει ο Απόστολος, «καλύψει πλήθος αμαρτιών» (Α΄Πετρ. 4: 8 ).πότε θα συμβεί αυτό; όταν εσείς γίνετε η παρηγοριά των θλιμμένων , η αναψυχή των δυστυχισμένων ,ο προστάτης των φτωχών, ο κηδεμόνας των ορφανών, η ανακούφιση των ασθενών, ο χειραγωγός των πλανημένων, ο πρόθυμος βοηθός κάθε χριστιανού. Γι’ αυτή σας την αγάπη προς τους ελαχίστους αδελφούς του Χριστού, προς τα δικά Του τίμια μέλη, ο Κύριος μας θα εξαλείψει τις αμαρτίες σας και θα σας αξιώσει να Τον βλέπετε «πρόσωπον προς πρόσωπον» ( Α΄Κορ. 13:12) στην αιώνια βασιλεία Του. Αποφεύγετε τα λόγια και τις πράξεις που μπορούν να σκανδαλίσουν ή να προσβάλουν τους αδελφούς σας. Τι προσβολές όμως των άλλων εσείς να τις δέχεστε σαν δώρο Θεού. Είναι το όπλο που σας προσφέρει ο ίδιος ο Κύριος για να νεκρώσετε τα πάθη που φωλιάζουν στην ψυχή σας. Μην ανταποδίδετε τους ονειδισμούς ή τις θλίψεις που τυχόν σας προξενούν . δείξτε υπομονή και η θελήσετε ποτέ να πικράνετε κανένα. να είστε τότε σίγουροι πως και το δικό σας όνομα θα συγκαταριθμηθεί στα ονόματα των αγίων»των γεγραμμένων εν τω βιβλίω της ζωής» (Αποκ.21:27) Να μη θυμάστε με λύπη το κακό που σας προξένησε ο αδελφός σας, για να μη θυμηθεί και ο Κύριος τις δικές σας αμαρτίες για τις οποίες σας συγχώρεσε. Το κακό να το νικάτε με το καλό. Το κακό δεν διορθώνεται ποτέ με το κακό (πρβλ.Ρωμ. 12:21) Πριν πείτε οτιδήποτε, σκεφθείτε μήπως με τα λόγια σας προσβάλετε το Θεό ή τον πλησίον σας. Προτού επισκεφθείτε τον αδελφό σας, θέστε ως όρο στον εαυτό σας να διατηρήσετε και μετά την επίσκεψη σας την ίδια αγαθή διάθεση και αγάπη που τρέφετε και τώρα απέναντι του ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο θα σας υποδεχθεί εκείνος. Σε κάθε προστριβή με τον πλησίον σας εξετάστε πρώτα τον εαυτό σας. Ασκώντας αυστηρή αυτοκριτική , σχεδόν πάντα θα διαπιστώσετε πως αιτία της δυσαρέσκειας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Μην προβάλλετε δικαιολογίες. Αποφεύγετε τις διενέξεις. Συμπεριφερθείτε με συγκατάβαση στον πλησίον σας, ανάλογα με το χαρακτήρα και την ηλικία του. Φανείτε με κάθε τρόπο παρήγοροι σε όλους και στον καθένα χωριστά. Υπομένετε αγόγγυστα τους κακούς τρόπους του αδελφού σας, την αγανάκτηση του, την οργή του, τις απερισκεψίες του. Όταν βλέπετε κάποια αίσθημα αντιπάθειας προς τον πλησίον ν’ αγγίζει την ψυχή σας, αγωνιστείτε να το διώξετε. Υποχρεώστε τον ε\αυτό σας να εξυπηρετήσει και να διακονήσει με κάθε τρόπο τον συγκεκριμένο αδελφό. Πιέστε τον εαυτό σας στην εξής προσευχή: «Κύριε, σώσε το δούλο Σου (τάδε) και με τις άγιες προσευχές του ειρήνευσε και τη δική μου ψυχή». βλέποντας ο Κύριος αυτή την καλή σας προαίρεση , όχι μόνον θα ξεριζώσει από μέσα σας την αντιπάθεια, μα και θα σκορπίσει ανάμεσα σας την αγία Του αγάπη. Μη θίγετε με τα λόγια σας την τιμή του πλησίον. Να χρησιμοποιείτε τη γλώσσα μόνο για να δοξάζετε το Θεό και για να λέτε λόγους ψυχοφελούς στους αδελφούς σας. Αν θελήσετε να κακολογήσετε κάποιον, θυμηθείτε πρώτα τις δικές σας αμαρτίες- όλες εκείνες που κάνατε από τα νεανικά σας χρόνια μέχρι σήμερα- κατηγορείστε τον εαυτό σας γι’ αυτές κα αποφύγετε έτσι την καταλαλιά. Μην ξεχνάτε ποτέ πως η ενασχόληση με τα σφάλματα των άλλων αποτελεί παράπτωμα. Πολεμήστε με κάθε τρόπο το πάθος του θυμού, και, με τη βοήθεια του Θεού, αυτό θα υποχωρήσει. Αν τυχόν νευριάσετε ή οργιστείτε, είναι προτιμότερο να μην πείτε τίποτε. Απομακρυνθείτε ή , αν κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο, κείστε σφιχτά τα χείλη σας για να μην παταχθεί έξω η οργισμένη φλόγα που καίει στην ψυχή σας και αναστατώσει όλο σας το περιβάλλον. Η σιωπή και η προσευχή είναι το καλύτερο φάρμακο γι’ αυτές τις στιγμές. Όταν η φλόγα του θυμού σβήσει και η καρδιά σας γαληνέψει , τότε μόνο μπορείτε να πείτε με ασφάλεια λόγους ωφέλιμους. Αν εσείς γίνατε αφορμή να πικραθεί ο αδελφός σας, χρησιμοποιήστε κάθε τρόπο για να απαλλαγεί από τη λύπη που του δημιουργήσατε. Παρατηρείστε τον εαυτό σας και θα διαπιστώσετε πως μόνο τότε είστε αναπαυμένοι με όλα, όταν υπάρχει μέσα σας η υπομονή , ή η ταπεινοφροσύνη, η υπακοή , η αγάπη. Η σωτηρία δεν βρίσκεται στην πολυλογία , αλλά στη σιωπή και στην άγρυπνη προσοχή τους εαυτού μας. Μην κρίνετε ποτέ τον πλησίον σας, είτε ζει ενάρετα είτε ζει αμαρτωλά. «Συ τις ει ο κρίνων αλλότριον οικέτην; τω ιδίω Κυρίω στήκει ή πίπτει ∙ σταθήσετα δε∙ δυνατός γαρ εστίν ο Θεός στήσαι αυτόν».(Ρωμ.14:4) Σε κάθε περίσταση παραδοθείτε στο θέλημα του Θεού. Αυτό είναι το πλέον σωτήριο για σας. Προσέχετε να μη δυσανασχετείτε μπροστά σε οποιαδήποτε δυσκολία. Οι θλίψεις δεν παρουσιάζονται τυχαία στη ζωή μας, αλλά παραχωρούνται από την πρόνοια του Θεού , με σκοπό τον αγιασμό και τα σωτηρία μας. γι’ αυτόν το σκοπό παραχωρήθηκε και στον Απόστολο Παύλο να βραθεί μπροστά σε μυρίους κινδύνους: «Κινδύνοις ποταμών , κινδύνοις ληστών , κινδύνοις εκ γένους, κινδύνοις εξ εθνών, κινδύνοις εν πόλει, κινδύνοις εν ερημία, κινδύνοις εν θαλάσση, κυνδύνοις εν ψευδαδελφοίς…» ( Β΄Κορ. 11: 26). Γνωρίζοντας αυτή την αλήθεια , μην ασχολείστε με το ποιός και γιατί σας αδίκησε. Θυμηθείτε μόνο πως χωρίς παραχώρηση Θεού κανείς δεν θα τολμούσε να σας ακουμπήσει. Καλύτερα, λοιπόν , να ευγνωμονείτε τον Κυριο, γιατί οι δοκιμασίες του Αυτός επιτρέπει αποδεικνύουν πως είστε δικά Του παιδιά. Αυτός φροντίζει για σας και με κάθε τρόπο σας καθοδηγεί στη βασιλεία των ουρανών. «Ει παιδείαν υπομένετε, ως υιοίς προσφέρεται ο Θεός∙ τις γαρ εστίν υιός ον ου παιδεύει πατήρ;( Εβρ. 12:7) Στις στιγμές της απελπισίας να θυμάστε πως δεν σας εγκατέλειψε ο Κύριος, αλλά μάλλον εσείς Τον λησμονήσατε. Να τις σας συμβουλεύω για τις ώρες της μοναξιάς σας. : Να επικαλείστε ακατάπαυστα το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Και βίαζετε σε τούτο το έργο τον εαυτό σας, όσο κι αν αυτός δυφορεί και αντιδρά. Η καχυποψία δεν αρμόζει στους Χριστιανούς, γι’ αυτόν μην την αποδέχεσθε. Διάκριση μάλλον απαιτεί από μας ο Θεός και προσοχή και σύνεση. «Γίνεσθαι φρόνιμοι ως οι όφεις και ακέραιοι ως αι περιστεραί».(ΜΑτθ. 10: 16) Να βαδίζετε πάντα τη μέση οδό. Τα άκρα σε καμιά περίπτωση δεν ωφελούν. «Ούχ υμών γνώναι χρόνους ή καιρούς ους ο πατήρ έθετο εν τη ιδία εξουσία»(Πραξ.1: 17). Αυτό ζήτησε ο Χριστός από τους Αποστόλους. Αυτό θέλει και από κάθε γνήσιο δούλο Του. Να μην πολυπραγμονεί δηλαδή για τα μέλλοντα( συντέλεια του κόσμου κ.α.) Σε όλη τη ζωή μην ξεχνάτε , πριν από κάθε σας ενέργεια , να ρωτάτε τον εαυτό σας: «Αυτό που προτίθεμαι να κάνω μήπως είναι αντίθετο στο θέλημα του Θεού; Μήπως είναι επιζήμιο για την ψυχή μου; μήπως είναι άδικο για τον αδελφό μου;» αν μετά από μια τέτοια αυστηρή αυτοεξέταση η συνείδησή σας δεν διαμαρτύρεται, μπορείτε ακίνδυνα να πραγματοποιήσετε την επιθυμία σας. Αν όμως η συνείδηση σας ελέγχει, συγκρατηθείτε και αποφύγετε την εκτέλεσή της. Να εργάζεστε προσεκτικά και χωρίς βιασύνη. Τότε όλα σας τα έργα θα στέφονται με επιτυχία. Να θεωρείτε τον εαυτό σας ως τον πλέον αμαρτωλό και «έσχατον πάντων» (Α΄Κορ. 15:1Cool. Κόσμημα και καλλονή όλων των αρετών είναι η ταπείνωση. Αυτή είναι για την ανθρώπινη ψυχή ό,τι είναι η βροχή για την ξεραμένη γη. Η αληθινή ταπείνωση έχει την αρχή της στον ταπεινό Ιησού Χριστό. «Μάθετε απ’ εμού», μας προτρέπει ο Κύριος, «ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία, και ευρήσετε ανάπαυσιν ταίς ψυχαίς υμών» (Ματθ. 11:29) Σ’ αυτή την αρετή αναπαύεται και ευαρεστείται ο Θεός. «Επί τίνα επιβλέψω;», λέει ο Ίδιος, «αλλ’ ή επί τον ταπεινόν και ησύχιον και τρέμοντα τους λόγους μου» (Ησ. 66:2) Αλλά τι είναι η ταπεινοφροσύνη; Ταπεινοφροσύνη είναι το να λογαριάζεις τον εαυτό σου ως τον μεγαλύτερο αμαρτωλό, το να μην προσβάλλεις, να μην εξουθενώνεις και να μην κατακρίνεις κανέναν, αλλά να βλέπεις μόνο τις δικές σου αμαρτίες. Ταπεινοφροσύνη είναι το να μην επιζητείς επαίνους , πλούτη , δόξες και τιμές, θεωρώντας εντελώς ανάξιο τον εαυτό σου για κάτι τέτοιο. Ο ταπεινός άνθρωπος υπομένει με ανδρεία τις προσβολές , τις ύβρεις, τις κατηγόριες, πιστεύοντας βαθιά πως αυτά του αξίζουν. Σε όλους συμπεριφέρεται χαρούμενα. Είναι πρόθυμος να προσφέρει με αγάπη τις υπηρεσίες του σε οποιονδήποτε. Δεν δίνει καμιά σημασία στα καλά του έργα και πολύ περισσότερο δεν κάνει λόγο γι’ αυτά αν δεν υπάρχει ανάγκη. Μια τέτοια ταπεινοφροσύνη εύχομαι , παιδιά μου, να σας χαρίσει ο Κύριος, γιατί αυτή θα σας ελευθερώσει από τα δεσμά της αμαρτίας και θα σας οδηγήσει στην αγάπη Εκείνου που «εταπείνωσεν εαυτόν μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού» (Φιλ .2: Οι πεδιάδες που βρίσκονται χαμηλά είναι σχεδόν πάντα εύφορες και καρπερές, ενώ τα ψηλά βουνά παραμένουν συνήθως άγονα. Και τα στάχια που στέκονται όρθια είναι άδεια, ενώ όσα γέρνουν χαμηλά είναι γεμάτα από σπόρους. Αποκτήστε λοιπόν κι εσείς καρδιά ταπεινή και θα πλουτίσετε με καρπούς πνευματικούς που θα εξασφαλίσουν τη σωτηρία σας.