Εσχατολογικές προφητείες της Καινής Διαθήκης

Προς Θεσσαλονικείς Α’ 2.16 κωλυόντων ημάς τοίς έθνεσι λαλήσαι ίνα σωθώσιν, εις το αναπληρώσαι αυτών τας αμαρτίας πάντοτε. έφθασε δε επ’ αυτούς η οργή εις τέλος. 4.14 ει γάρ πιστεύομεν ότι Ιησούς απέθανε και ανέστη, ούτω και ο Θεός τους κοιμηθέντας διά τού Ιησού άξει σύν αυτώ. 15 τούτο γάρ υμίν λέγομεν εν λόγω Κυρίου, ότι ημείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι εις την παρουσίαν τού Κυρίου ου μη φθάσωμεν τους κοιμηθέντας· 16 ότι αυτός ο Κύριος εν κελεύσματι, εν φωνή αρχαγγέλου και εν σάλπιγγι Θεού καταβήσεται απ’ ουρανού, και οι νεκροί εν Χριστώ αναστήσονται πρώτον, 17 έπειτα ημείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι άμα σύν αυτοίς αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις εις απάντησιν τού Κυρίου εις αέρα, και ούτω πάντοτε σύν Κυρίω εσόμεθα. 18 Ώστε παρακαλείτε αλλήλους εν τοίς λόγοις τούτοις. 5.1 Περί δε των χρόνων και των καιρών, αδελφοί, ου χρείαν έχετε υμίν γράφεσθαι· 2 αυτοί γάρ ακριβώς οίδατε ότι η ημέρα Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί ούτως έρχεται. 3 όταν λέγωσιν, ειρήνη και ασφάλεια, τότε αιφνίδιος αυτοίς εφίσταται όλεθρος, ώσπερ η ωδίν τή εν γαστρί εχούση, και ου μη εκφύγωσιν. 4 υμείς δε, αδελφοί, ουκ εστέ εν σκότει, ίνα η ημέρα υμάς ως κλέπτης καταλάβη· Προς Θεσσαλονικείς Β’ 1.6 είπερ δίκαιον παρά Θεώ ανταποδούναι τοίς θλίβουσιν υμάς θλίψιν 7 και υμίν τοίς θλιβομένοις άνεσιν μεθ’ ημών, εν τή αποκαλύψει τού Κυρίου Ιησού απ’ ουρανού μετ’ αγγέλων δυνάμεως αυτού 8 εν πυρί φλογός, διδόντος εκδίκησιν τοίς μη ειδόσι Θεόν και τοίς μη υπακούουσι τώ ευαγγελίω τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, 9 οίτινες δίκην τίσουσιν όλεθρον αιώνιον από προσώπου τού Κυρίου και από της δόξης της ισχύος αυτού, 10 όταν έλθη ενδοξασθήναι εν τοίς αγίοις αυτού και θαυμασθήναι εν πάσι τοίς πιστεύσασιν, ότι επιστεύθη το μαρτύριον ημών εφ’ υμάς, εν τή ημέρα εκείνη. 2.2 εις το μη ταχέως σαλευθήναι υμάς από τού νοός μηδέ θροείσθαι μήτε διά πνεύματος μήτε διά λόγου μήτε δι’ επιστολής ως δι’ ημών, ως ότι ενέστηκεν η ημέρα τού Χριστού. 3 μη τις υμάς εξαπατήση κατά μηδένα τρόπον· ότι εάν μη έλθη η αποστασία πρώτον και αποκαλυφθή ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας, 4 ο αντικείμενος και υπεραιρόμενος επί πάντα λεγόμενον Θεόν ή σέβασμα, ώστε αυτόν εις τον ναόν τού Θεού καθίσαι, αποδεικνύντα εαυτόν ότι έστι Θεός. 5 Ου μνημονεύετε ότι έτι ών προς υμάς ταύτα έλεγον υμίν; 6 και νύν το κατέχον οίδατε, εις το αποκαλυφθήναι αυτόν εν τώ εαυτού καιρώ· 7 το γάρ μυστήριον ήδη ενεργείται της ανομίας, μόνον ο κατέχων άρτι έως εκ μέσου γένηται· 8 και τότε αποκαλυφθήσεται ο άνομος, ον ο Κύριος αναλώσει τώ πνεύματι τού στόματος αυτού και καταργήσει τή επιφανεία της παρουσίας αυτού· 9 ού εστιν η παρουσία κατ’ ενέργειαν τού σατανά εν πάση δυνάμει και σημείοις και τέρασι ψεύδους 10 και εν πάση απάτη της αδικίας εν τοίς απολλυμένοις, ανθ’ ών την αγάπην της αληθείας ουκ εδέξαντο εις το σωθήναι αυτούς· 11 και διά τούτο πέμψει αυτοίς ο Θεός ενέργειαν πλάνης εις το πιστεύσαι αυτούς τώ ψεύδει, 12 ίνα κριθώσι πάντες οι μη πιστεύσαντες τή αληθεία, αλλ’ ευδοκήσαντες εν τή αδικία. Προς Τιμόθεον Α’ 1.1 Τό δε Πνεύμα ρητώς λέγει ότι εν υστέροις καιροίς αποστήσονταί τινες της πίστεως, προσέχοντες πνεύμασι πλάνοις και διδασκαλίαις δαιμονίων, 2 εν υποκρίσει ψευδολόγων, κεκαυστηριασμένων την ιδίαν συνείδησιν, 3 κωλυόντων γαμείν, απέχεσθαι βρωμάτων ά ο Θεός έκτισεν εις μετάληψιν μετά ευχαριστίας τοίς πιστοίς και επεγνωκόσι την αλήθειαν. Προς Τιμόθεον Β’ 3.1 Τούτο δε γίνωσκε, ότι εν εσχάταις ημέραις ενστήσονται καιροί χαλεποί· 2 έσονται γάρ οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεύσιν απειθείς, αχάριστοι, ανόσιοι, 3 άστοργοι, άσπονδοι, διάβολοι, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, 4 προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον ή φιλόθεοι, 5 έχοντες μόρφωσιν ευσεβείας, την δε δύναμιν αυτής ηρνημένοι. και τούτους αποτρέπου. 6 εκ τούτων γάρ εισιν οι ενδύνοντες εις τας οικίας και αιχμαλωτίζοντες γυναικάρια σεσωρευμένα αμαρτίαις, αγόμενα επιθυμίαις ποικίλαις, 7 πάντοτε μανθάνοντα και μηδέποτε εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν δυνάμενα. 3.12 και πάντες δε οι θέλοντες ευσεβώς ζήν εν Χριστώ Ιησού διωχθήσονται· 13 πονηροί δε άνθρωποι και γόητες προκόψουσιν επί το χείρον, πλανώντες και πλανώμενοι. 4.3 έσται γάρ καιρός ότε της υγιαινούσης διδασκαλίας ουκ ανέξονται, αλλά κατά τας επιθυμίας τας ιδίας εαυτοίς επισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι την ακοήν, 4 και από μέν της αληθείας την ακοήν αποστρέψουσιν, επί δε τους μύθους εκτραπήσονται. Προς Εβραίους 10.37 έτι γάρ μικρόν όσον, ο ερχόμενος ήξει και ου χρονιεί. Καθολική επιστολή Ιακώβου 5.1 Άγε νύν οι πλούσιοι, κλαύσατε ολολύζοντες επί ταίς ταλαιπωρίαις υμών ταίς επερχομέναις. 2 ο πλούτος υμών σέσηπε και τα ιμάτια υμών σητόβρωτα γέγονεν, 3 ο χρυσός υμών και ο άργυρος κατίωται, και ο ιός αυτών εις μαρτύριον υμίν έσται και φάγεται τας σάρκας υμών. ως πύρ εθησαυρίσατε εν εσχάταις ημέραις. Καθολική επιστολή Πέτρου Β’ 3.3 τούτο πρώτον γινώσκοντες, ότι ελεύσονται επ’ εσχάτων των ημερών εμπαίκται, κατά τας ιδίας επιθυμίας αυτών πορευόμενοι 4 και λέγοντες· που εστιν η επαγγελία της παρουσίας αυτού; αφ’ ής γάρ οι πατέρες εκοιμήθησαν, πάντα ούτω διαμένει απ’ αρχής κτίσεως. 3.10 Ήξει δε η ημέρα Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί, εν ή ουρανοί ροιζηδόν παρελεύσονται, στοιχεία δε καυσούμενα λυθήσονται, και γη και τα εν αυτή έργα κατακαήσεται. Καθολική επιστολή Ιωάννου Α’ 2.18 Παιδία, εσχάτη ώρα εστί, και καθώς ηκούσατε ότι ο αντίχριστος έρχεται, και νύν αντίχριστοι πολλοί γεγόνασιν· όθεν γινώσκομεν ότι εσχάτη ώρα εστίν. 2.22 τις εστιν ο ψεύστης ει μη ο αρνούμενος ότι Ιησούς ουκ έστιν ο Χριστός; ούτός εστιν ο αντίχριστος, ο αρνούμενος τον πατέρα και τον υιόν. 4.2 εν τούτω γινώσκετε το πνεύμα τού Θεού· πάν πνεύμα ό ομολογεί Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθότα, εκ τού Θεού εστι· 3 και πάν πνεύμα ό μη ομολογεί τον Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθότα, εκ τού Θεού ουκ έστι· και τούτό εστι το τού αντιχρίστου, ό ακηκόατε ότι έρχεται, και νύν εν τώ κόσμω εστίν ήδη. Καθολική επιστολή Ιωάννου Β’ 1.7 ότι πολλοί πλάνοι εισήλθον εις τον κόσμον, οι μη ομολογούντες Ιησούν Χριστόν ερχόμενον εν σαρκί· ούτός εστιν ο πλάνος και ο αντίχριστος. Καθολική επιστολή Ιούδα 1.17 Υμείς δε, αγαπητοί, μνήσθητε των ρημάτων των προειρημένων υπό των αποστόλων τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, 18 ότι έλεγον υμίν ότι εν εσχάτω χρόνω έσονται εμπαίκται κατά τας εαυτών επιθυμίας πορευόμενοι των ασεβειών. 19 Ούτοί εισιν οι αποδιορίζοντες, ψυχικοί, Πνεύμα μη έχοντες.