Α Π Α Ι Τ Ω !!!

Τὸ θαῦμα ποὺ θὰ ἐξιστορηθεῖ τώρα, δυστυχῶς, ὅπως ἔδειξαν τὰ πράγματα, δὲν ἔγινε κατ’ εὐδοκίαν Θεοῦ, ἀλλὰ κατ’ ἀπαίτηση κάποιας μητέρας, ποὺ θεώρησε ἡ δυστυχὴς τὴν δική της γνώμη καὶ ἐπιθυμία πιὸ σωστὴ ἀπὸ τὴν Θεία ἀπόφαση ποὺ εἶχε ληφθεῖ γιὰ τὸ καλὸ τοῦ παιδιοῦ της. Γι’ αὐτὸ καὶ μπαίνοντας στὴν Ἐκκλησία τῆς Παναγίας μαζὶ μὲ ἄλλους συμπροσκυνητές, διότι εἶχε ἔρθει μὲ πούλμαν ἀπὸ ἕνα μεγάλο χωριὸ τοῦ Νομοῦ Ἀχαΐας, φώναζε: - Ἀπαιτῶ, Παναγία μου, τὸ παιδὶ μου νὰ γίνῃ καλά! Ὅταν τῆς ὑπεδείχθη ὅτι δὲν πρέπει νὰ λέει στὴν Παναγία «ἀπαιτῶ», ἐκείνη εἶπε: «Τὸ ἀπαιτῶ, γιατὶ τὸ παιδὶ μου εἶναι 28 χρονῶν καὶ ἔχει μικρὸ παιδάκι καὶ οἱ γιατροὶ εἶπαν ὅτι σὲ 15 ἡμέρες θὰ πεθάνει, γιατὶ ἔχει ὁλικὸ καρκίνο». Ὅσοι τὴν ἄκουσαν νὰ προσεύχεται κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο, προσπάθησαν νὰ τὴν συμβουλεύσουν καὶ τῆς εἶπαν πὼς στὴν προσευχὴ πρέπει νὰ παρακαλοῦμε καὶ ὄχι νὰ ἀπαιτοῦμε, γιατὶ ὁ Θεός, ὁ πραγματικὸς Πατέρας τῶν ἀνθρώπων, ἀγαπᾶ τὸ πλάσμα Του ἀπείρως περισσότερο ἀκόμη καὶ ἀπὸ μιὰ μάννα. Ἐπὶ πλέον τῆς εἶπαν νὰ ἀφήσει τὸ παιδὶ της στὰ χέρια τῆς Παναγίας νὰ τὸ σώσει, γιατὶ Ἐκείνη δίνει τὴν βοήθειά Της κατὰ τὸ συμφέρον τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Αὐτὴ ὅμως δυστυχῶς πιὸ ἐξαγριωμένη φώναζε: - Ἀπαιτῶ, ἀπαιτῶ, Παναγία μου, τὸ παιδὶ μου νὰ γίνει καλά !!! Δὲν ἤθελε νὰ καταλάβει πὼς κανεὶς δὲν πρέπει νὰ ἀπαιτεῖ, γιατὶ ἡ Παναγία, σὰν στοργικὴ Μάννα, ξέρει καλύτερα ἀπ’ ὅλους μας τὶ εἶναι καλύτερο πρῶτα γιὰ τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς μας. Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς μᾶς ἔδωσε τὸ ὑπόδειγμα τῆς σωστῆς προσευχῆς: «Πάτερ μου, εἰ δυνατὸν ἐστι, παρελθέτω ἀπ’ ἐμοῦ τὸ ποτήριον τοῦτο· πλὴν οὐχ ὡς ἐγὼ θέλω, ἀλλ’ ὡς σὺ»(Ματθ.κστ΄,39). Τὴν τελευταῖα ἀπόφαση τὴν ἀφήνουμε στὴν ἀλάνθαστη καὶ σωτήρια κρίση τοῦ Θεοῦ. Μετὰ ἀπὸ ἕνα περίπου χρόνο, κάποιος ἀπὸ τοὺς προσκυνητὲς ποὺ εἶχαν ἔρθει μὲ τὴν ἐν λόγῳ μητέρα, ξαναῆλθε νὰ προσκυνήσει τὴν Χάρη Της καὶ ἔλεγε μεγαλοφώνως μπροστὰ στὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας: - Παναγία μου, τὸ θέλημα Σου νὰ γίνεται, μὰ τὸ κακὸ ποὺ εἶδα στὸ χωριό μου ! Ὅταν ρωτήθηκε τὶ ἔγινε στὸ χωριό του, ἀπάντησε καὶ διευκρίνησε πότε εἶχε ἔρθει καὶ γιὰ ποιὸ περιστατικὸ μιλοῦσε. Ἀναφερόταν στὴν περίπτωση τῆς κυρίας ποὺ φώναζε τὸ «ἀπαιτῶ». Τότε ἡ Ἡγουμένη τὸν ἐρώτησε: - Τὶ ἔγινε ὁ γυιὸς τῆς κυρίας; - Ἔγινε καλὰ, ἀλλὰ δὲν ὑπάρχει οὔτε αὐτὸς οὔτε οἱ γονεῖς του. Στὴν ἀπορία «γιατί;» ἀπάντησε ὁ προσκυνητὴς μὲ θλίψη: - Ὅταν ὁ γυιός της ἔγινε καλά, πῆγε σὲ ἕνα νυκτερινὸ κέντρο καὶ συνεδέθη μὲ τὴν ἐκεῖ τραγουδίστρια. Ἔφυγε ἀπὸ τὸ σπίτι του καὶ ἔμενε μὲ τὴν τραγουδίστρια. Οἱ γονεῖς του ποὺ στενοχωροῦντο γιὰ τὴν παράνομη αὐτὴ συμπεριφορά του, ὅταν τὸν συναντοῦσαν τὸν συμβούλευαν νὰ ἀλλάξη τακτική. «Δὲν κάνει, παιδί μου, τοῦ ἔλεγαν, ἔχεις γυναῖκα καὶ μικρὸ παιδί. Γύρισε σπίτι σου». Ἐπειδὴ ἐνοχλεῖτο ὁ γυιὸς ἀπὸ τὶς συμβουλὲς τῶν γονέων του, μιὰ μέρα ποὺ θύμωσε ἐναντίον τους πολύ, πῆρε τὸ κυνηγετικὸ του ὅπλο (γιατὶ ἦταν καὶ κυνηγός), σκότωσε τὴν μάννα του καὶ τὸν πατέρα του καὶ ἐν συνεχείᾳ αὐτοκτόνησε! Ὅσοι ἄκουσαν τὸ περιστατικὸ φρίκιασαν. Μητροκτόνος, πατροκτόνος καὶ αὐτόχειρας! Δὲν ἦταν ἀπείρως καλύτερα νὰ φύγει μὲ ἕναν φυσιολογικὸ θάνατο, καὶ μάλιστα ἐξιλεωτικὸ, ὅπως γίνεται ὅταν ὑπομένει ὁ ἀσθενὴς τὴν ἀρρώστια του; Ἡ Παναγία δὲν ἤξερε καλύτερα; Ἡ σαρκικὴ του μάννα ἀπαιτοῦσε τὴν ὑγεία τοῦ σώματος καὶ ἀγνοοῦσε τὸν κίνδυνο τοῦ χαμοῦ τῆς ψυχῆς τοῦ παιδιοῦ της, ποὺ τώρα εἶναι αἰώνιος. Ἐνῶ ἡ στοργικὴ Παναγία, γνωρίζοντας τὸν κίνδυνο, προσπάθησε νὰ τὸν ἐξιλεώσει μὲ τὴν ἀρρώστια, γιὰ νὰ σωθεῖ ἡ ψυχή του. Ἡ παράλογη ἀπαίτηση τῆς μάννας τὸν κατεδίκασε αἰωνίως. Εἴθε μὲ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη νὰ ἀναθέτουμε κάθε πρόβλημά μας, χωρίς ὑποδείξεις λύσεως στὴν Παναγία καὶ Ἐκείνη, νὰ πιστεύουμε ἀπόλυτα ὅ,τι ἐπιτρέψει θὰ εἶναι καὶ ἡ καλύτερη λύση τῶν προβλημάτων μας κατὰ τὸ «γενηθήτω τὸ θέλημά Σου».