γέρων Θεοδόσιος ( Kashin ) τού Minvody ( +1948)

«Νομίζετε αλήθεια, πως αυτός ήταν ο μόνος πόλεμος ; (1941-45) Ο ( πραγματικός ) πόλεμος όμως, ακόμη δεν έχει έλθει... Θ΄ αρχίσει από την Ανατολή. Και τότε, από όλες τις πλευρές, σαν έντομα, οι εχθροί θα ξεπηδήσουν πάνω στην Ρωσία! Αυτός θα είναι ο πόλεμος!» «Κατά την διάρκεια αυτής της αξιομνημόνευτης συζήτησης,» έγραφε ο Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ (Tyapochkin), «μια γυναίκα από μια μικρή πόλη της Σιβηρίας ήταν παρούσα. Ο Γέροντας είπε σε αυτή: Θα δεχθείς το στεφάνι του μάρτυρα από τα χέρια των Κινέζων στο Στάδιο της πόλης σου, όπου θα οδηγήσουν τους Χριστιανούς που βρίσκονται εκεί και πού δεν θα συμφωνούν με την κυριαρχία τους… Αυτή ήταν η απάντησή του σχετικά με τις αμφιβολίες της όταν ο γέροντας είπε ότι σχεδόν όλη η Σιβηρία θα καταληφθεί στο μέλλον από τους Κινέζους. Ο γέροντας είπε όσα του αποκαλύφθηκαν σχετικά με το μέλλον της Ρωσίας, δεν ανέφερε ημερομηνίες, αλλά μόνο έδωσε έμφαση ότι ο χρόνος για την εκπλήρωση των λόγων του ήταν στα χέρια του Θεού, και ήταν περισσότερο εξαρτημένα στο πως η πνευματική ζωή της Ρωσικής Εκκλησίας θα αναπτύσσονταν, καθώς η δύναμη της πίστης στον Θεό ανάμεσα στους Ρώσους θα απαντούσε στους αγώνες των πιστών στην προσευχή. Ο γέροντας είπε, ότι η κατάρρευση της Ρωσίας, παρά την εμφανή της δύναμη και βιαιότητα των αρχών, θα λάμβανε χώρα πολύ σύντομα. Στην αρχή οι σλαβικοί λαοί θα έσπαγαν, μετά οι δημοκρατίες της Ένωσης θα αποχωριζόταν: οι Βαλτικές, η Κεντρική Ασία και οι δημοκρατίες του Καυκάσου και η Μολδαβία. Μετά από αυτό η κεντρική δύναμη στην Ρωσία θα αποδυναμωνόταν ακόμη περισσότερο, ώστε οι αυτόνομες δημοκρατίες και περιοχές θα άρχιζαν να αποσπώνται. Τότε η μεγάλη κατάρρευση θα λάβει χώρα: η εξουσία του κέντρου θα σταματήσει να αναγνωρίζεται de facto από τις αυτόνομες περιοχές, οι οποίες θα προσπαθήσουν να ζήσουν ανεξάρτητα και δεν θα λαμβάνουν υπ’ όψιν τους τις εντολές από την Μόσχα. Η μεγαλύτερη τραγωδία θα είναι η κατάληψη της Σιβηρίας από την Κίνα. Αυτό δεν θα λάβει χώρα με στρατιωτικά μέσα: σαν συνέπεια της χαλάρωσης των αρχών και των ανοικτών συνόρων, μάζες Κινέζων θα μετακινηθούν στην Σιβηρία, θα αρπάξουν περιουσίες, ευκαιρίες και διαμερίσματα. Με μέσα τους, την δωροδοκία, τον εκφοβισμό και τις συμφωνίες με τις αρχές, σταδιακά θα αναλάβουν τον έλεγχο στην οικονομική ζωή των πόλεων. Τα πάντα θα λάβουν χώρα ώστε ένα πρωί οι Ρώσοι που ζουν στην Σιβηρία θα ξυπνήσουν σε μια Κινεζική επαρχία. Η τύχη όσων παραμείνουν εκεί θα είναι τραγική, αλλά όχι απελπιστική. Οι κινέζοι θα αντιμετωπίσουν τους ανθρώπους με βία σε κάθε προσπάθεια για αντίσταση. (Γι’ αυτό τον λόγο ο γέροντας προφήτευε ένα μαρτυρικό τέλος στο στάδιο στης πόλης της Σιβηρίας για αρκετούς Ορθοδόξους και πατριώτες της Μητέρας Πατρίδας.) Η Δύση θα βοηθήσει αυτή την ύπουλη κατάκτηση της γης μας και με κάθε τρόπο θα υποστηρίξουν την οικονομική και στρατιωτική δύναμη της Κίνας από καθαρό μίσος για την Ρωσία. Αλλά τότε θα αντιληφθούν τον κίνδυνο οι ίδιοι, όταν οι Κινέζοι θα προσπαθήσουν να κατακτήσουν τα Ουράλια, αυτή την φορά, με την στρατιωτική τους ισχύ, και να πάνε πιο μέσα, και με κάθε τρόπο θα αποτρέψουν αυτό. Τότε, θα βοηθήσουν την Ρωσία να επανακάμψει ώστε να μπορέσει να απωθήσει την εισβολή από την Ανατολή. Η Ρωσία πρέπει να αμυνθεί σθεναρά σε αυτή την μάχη. Μετά από πολλά βάσανα και ολοκληρωτικό υποσιτισμό – πείνα, θα βρεθεί σε θέση να ξαναβρεί την δύναμη να ξανασηκωθεί. Και η ερχόμενη γενεά θα αρχίσει στα εδάφη τα οποία κατέκτησαν οι εχθροί, ανάμεσα στους Ρώσους που παρέμειναν στις πρώην δημοκρατίες της Ένωσης. Εκεί οι Ρώσοι θα αντιληφθούν τι έχουν χάσει, θα αναγνωρίσουν τον εαυτό τους ως πολίτη της Μητέρας Πατρίδας η οποία είναι ακόμη ζωντανή, και θα θελήσει να ξανασηκωθεί από τις στάχτες… Πολλοί Ρώσοι που ζουν στο εξωτερικό θα αρχίσουν να ξαναχτίζουν την ζωή στην Ρωσία. Πολλοί από αυτούς που μπορούν να ξεφύγουν από τους διωγμούς θα αρχίσουν να γυρίζουν στα ρωσικά εδάφη ώστε να ξαναγεμίσουν τα εγκαταλελειμμένα χωριά, θα χρησιμοποιήσουν τις ορυκτές πηγές και τα παραμελημένα χωράφια που παράτησαν όλοι. Ο Κύριος θα στείλει την βοήθεια, και παρά το γεγονός ότι η χώρα θα έχει χάσει τον κύριο κορμό παραγωγής πρώτων υλών, θα βρουν το πετρέλαιο και το αέριο χωρίς το οποίο μια οικονομία δεν μπορεί να λειτουργήσει, στην Ρωσία. Ο γέροντας είπε, ότι ο Κύριος θα επιτρέψει την απώλεια τεράστιων περιοχών οι οποίες δόθηκαν στην Ρωσία επειδή δεν ήμασταν άξιοι να τις χρησιμοποιήσουμε με προσοχή, αλλά μόνο τις καταστρέψαμε και τις μολύναμε… Αλλά ο Κύριος θα αφήσει στην κατοχή της Ρωσίας τις περιοχές οι οποίες έγιναν η πηγή του Ρωσικού λαού και υπήρξαν η βάση της Μεγάλης Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Αυτή είναι η περιοχή που ανήκε στην Μεγάλη Μοσχοβιτική Κυριαρχία του 16ου αιώνα, με ανοίγματα στην Μαύρη, Κασπία και Βόρεια Θάλασσα. Η Ρωσία δεν θα είναι πλούσια, αλλά ακόμη θα είναι σε θέση να θρέψει τα παιδιά της και να αναγκάσει άλλους να την αναγνωρίζουν και να την σέβονται. Στην ερώτηση: «Τι θα γίνει στην Ουκρανία και την Λευκορωσία;» ο γέροντας απάντησε ότι τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Οι άνθρωποι ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους που είναι ενάντια με την ένωση με την Ρωσία ακόμη και αν θεωρούν τον εαυτό τους πιστό θα γίνουν υπηρέτες του διαβόλου. ΟΙ Σλαβικοί λαοί έχουν μια μόνο τύχη, και οι μοναχοί Πατέρες της Λάβρας των Σπηλαίων του Κιέβου δεν πρόκειται να αλλάξουν τον βαρύνοντα λόγο τους. Αυτοί, μαζί με την χορωδία των Νεομαρτύρων της Ρωσίας θα κερδίσουν με την προσευχή τους μια νέα Ένωση των τριών αδελφών λαών. Τον ρώτησαν ακόμη ένα πράγμα σχετικά με την πιθανότητα να επανέλθει η μοναρχία στην Ρωσία. Ο γέροντας απάντησε ότι αυτή η επαναφορά θα πρέπει να κερδηθεί. Υπάρχει η πιθανότητα, αλλά όχι ως κάτι τό προκαθορισμένο... Εάν είμαστε άξιοι, οι Ρώσοι θα εκλέξουν έναν Τσάρο, αλλά αυτό θα γίνει δυνατό πριν την ενθρόνιση του Αντιχρίστου ή ακόμη και μετά, για ένα μικρό χρονικό διάστημα.»