 Ο Προφήτης Ηλίας καταγόταν από τη Θίσβη. Φορούσε μηλωτή (δέρμα προβάτου). Έλαβε την προσωνυμία Ζηλωτής. Άσκησε δριμύτατο έλεγχο στον ασεβή βασιλιά Αχαάβ και στη γυναίκα του Ιεζάβελ, προαναγγέλλοντας σ’ αυτούς τριετή ανομβρία.Ύστερα αποχώρησε σε ερημική κοιλάδα κοντά στο χείμαρρο Χορράθ, όπου τρεφόταν με τροφή, που του προσκόμιζαν κοράκια. Στα Σαρεπτά πλήθυνε το ελάχιστο αλεύρι και λάδι της φτωχής χήρας που τον φιλοξένησε στο σπίτι της και ανέστησε, με την προσευχή του, το πεθαμένο παιδί της. Μετά τη λήξη της ανομβρίας κάλεσε στο Καρμήλιο όρος τον βασιλέα Αχαάβ και τους ιερείς του ψευδοθεού Βάαλ και τους καταντρόπιασε κατεβάζοντας με την προσευχή του φωτιά από τον ουρανό.
Διωγμένος και πάλι από την Ιεζάβελ κατέφυγε στο όρος Σινά (Χωρήβ), όπου εμφανίστηκε σ’ αυτόν ο Θεός «εν οράματι» και του έδωσε εντολή να επιστρέψει στο βασίλειο του Ισραήλ και να χρίσει τον Ελισσαίο προφήτη.
Προανάγγειλε το θάνατο του Αχαάβ και την καταστροφή του οίκου του. Έχρισε διάδοχό του τον Ελισσαίο και διέσχισε τον Ιορδάνη χωρίζοντας τα νερά του στα δυο με τη μηλωτή του. Ενώ συνομιλούσε με τον Ελισσαίο αρπάχτηκε ξαφνικά από πύρινο άρμα και αναλήφθηκε «ως εις ουρανόν», όπου τον μετέθετε ζωντανό ο Θεός, όπως και τον Ενώχ.
Η μνήμη της πυρφόρου αναβάσεως εις ουρανούς του ενδόξου Προφήτη Ηλία του Θεσβίτη, εορτάζεται στις 20 Ιουλίου.
| Η Αγία Ιουλίττη από την Καισάρεια | | |
| |
|
Έζησε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας στα χρόνια του Μεγάλου Βασιλείου, ο οποίος έτρεφε μεγάλη υπόληψη προς αυτήν, λόγω της ευσέβειάς της και των πολλών αρετών της. Η Ιουλίττα είχε μεγάλη περιουσία και πολεμήθηκε από κάποιον πλεονέκτη και άρπαγα ισχυρό, που την έμπλεξε σε δίκες και κίνησε εναντίον της ψευδομάρτυρες. Η Ιουλίττα παρακάλεσε τον Μέγα Βασίλειο να την προστατέψει. Αυτός, γνωρίζοντας το δίκαιό της, δέχτηκε και έγραψε στον Παλλάδιο, άνδρα χρηστό και θεοσεβούμενο, να συνηγορήσει υπέρ της Ιουλίττας στον έπαρχο.
Τελικά, ο αντίδικος της Ιουλίττας την κατάγγειλε ότι έβριζε τα υπέρ της ειδωλολατρίας διατάγματα του Ιουλιανού. Όταν ρωτήθηκε γι’ αυτό η Ιουλίττα απάντησε ότι καταδικάζει την ειδωλολατρία και καθήκον της είναι να ενισχύει τους χριστιανούς στην αληθινή πίστη. Για την ομολογία της αυτή καταδικάστηκε και ρίχτηκε στη φωτιά.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της την 30η Ιουλίου.
| Η Αγία Θεοδότη και τα τρία παιδιά της | | |
| |
|
 Η αγία Θεοδότη ήταν από τη Νίκαια και διακρινόταν για τη θερμότητα της ευσέβειάς της. Έμεινε χήρα και αφωσιώθηκε στην ανατροφή των τριών παιδιών της χωρίς να δώσει καμμιά προσοχή στις προτάσεις δεύτερου γάμου. Με τη φιλόστοργη φροντίδα της μεγάλωσαν οι γιοι της και αναδείχθησαν παιδιά πιστά και με μεγάλη φρόνηση. Τα χρόνια όμως εκείνα ήταν δύσκολα και επικίνδυνα. Η εικονομαχία ήταν στο αποκορύφωμά της. Η αγία Θεοδότη με τους γιους της ήταν στην πρώτη τάξη των υπερμάχων αθλητών της Ορθοδοξίας. Εκείνη μεταξύ του γυναικείου κόσμου, αυτοί μεταξύ των συνομηλίκων τους, συμβούλευαν και διήγειραν κατά των ασεβών προσταγμάτων των εικονομάχων βασιλέων.
Το καθήκον αυτό έφερε μητέρα και γιους στο μαρτύριο, που το υπέστησαν με αξιοθαύμαστη καρτερία. Έτσι όλοι μαζί πήραν τα αθάνατα στεφάνια που παρέχει στους καλούς αθλητές ο αγωνοθέτης Θεός.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη τους την 29η Ιουλίου.
Απολυτίκιο
Ως δώρον εκλεκτόν Θεοδότη θεόφρον, προσήγαγες Θεώ τους ενθέους βλαστούς σου. συν τούτοις γαρ ηγώνισαι ιερώς εναθλήσασα, μεθ’ ων πρέσβευε υπέρ ημών τω Κυρίω, δούναι άφεσιν αμαρτιών ημίν πάσι και βίου διόρθωσιν.
| Η Οσία Ειρήνη η Χρυσοβαλάντου | | |
| |
|
Έζησε στα χρόνια της βασίλισσας Θεοδώρας, που αναστήλωσε τις άγιες εικόνες. Η Ειρήνη καταγόταν από την Καππαδοκία και διακρινόταν όχι μόνο για την ευσέβειά της, αλλά και για τη σωματική της ωραιότητα και για την ευγενή ανατροφή της. Είχε ζητηθεί λοιπόν σε γάμο από διακεκριμένο άνδρα του παλατιού και ξεκίνησε για την Κωνσταντινούπολη. Στη διαδρομή όμως πέρασε από τη Μονή του Χρυσοβαλάντου και τόσο ελκύστηκε από τη συναναστροφή των καλογριών, ώστε πήρε τη μεγάλη απόφαση να παραμείνει μαζί τους.
Έτσι απέρριψε τις κοσμικές δόξες, γύρισε στην πατρίδα της, πούλησε τα υπάρχοντά της βοηθώντας πολλούς φτωχούς και τα υπόλοιπα χρήματα τα εναπόθεσε στη Μονή. Έγινε μοναχή και η ζωή της μέσα στο μοναστήρι υπήρξε πολύ ασκητική και αγία.
Όταν πέθανε η ηγουμένη, η Ειρήνη, παρά την άρνησή της, ορίστηκε διάδοχός της. Από τη νέα της θέση επετέλεσε τα καθήκοντά της άριστα. Ο Θεός μάλιστα την προίκισε με το προφητικό και θαυματουργικό χάρισμα. Έτσι δια της προσευχής της απάλλαξε πολλούς από τα δαιμόνια. Προαισθάνθηκε το θάνατό της και απεβίωσε ειρηνικά, γεμάτη χαρά για το ουράνιο ταξίδι της.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της την 28η Ιουλίου.
Απολυτίκιο
Βασιλείας γηίνους πάλαι ουκ έτυχες, αλλ’ αφθάρτων στεφάνων νυν σε ηξίωσεν, ο Νυμφίος σου Χριστός ο ωραιότατος. ω καθιέρωσας σαυτήν, όλη καρδία και ψυχή, Ειρήνη Οσία Μήτερ, Χρυσοβαλάντου η δόξα, ημών δε προσφυγή και βοήθεια.
| Η Αγία Οσιομάρτυς Παρασκευή | | |
| |
|
 Η Αγία Παρασκευή καταγόταν από τα περίχωρα της Ρώμης και από γονείς χριστιανούς και πλούσιους. Ονομάστηκε Παρασκευή επειδή ημέρα Παρασκευή γεννήθηκε.Τον πλούτο που κληρονόμησε τον μοίρασε τότε στους φτωχούς και η ίδια αποσύρθηκε σε γυναικείο μοναστήρι, όπου έζησε ασκητικά για αρκετό χρονικό διάστημα. Αργότερα βγήκε από το μοναστήρι και άρχισε να κηρύσσει τον ευαγγελικό λόγο και έφερε πολλούς στη γνώση του αληθινού Θεού.
Όταν της ζητήθηκε να αρνηθεί την πίστη της, άρχισε το βασανιστικό μαρτύριο της Αγίας που κράτησε πολύ χρόνο και έγινε αφορμή πολλοί από τους ειδωλολάτρες να οδηγηθούν στη χριστιανική πίστη, και αυτός ακόμη ο Αντωνίνος ο αυτοκράτορας, με τα πολλά θαύματά της και τη θεία χάρη που τη διατηρούσε αβλαβή.
Τελικά αποκεφαλίστηκε.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της στις 26 Ιουλίου.
| Η Κοίμηση της Αγίας Άννης | | |
| |
|
 Η Άννα ήταν κόρη του ιερέα Ματθάν και της Μαρίας. Είχε δυο ακόμη αδελφές. Η ίδια η Άννα παντρεύτηκε τον Ιωακείμ στα μέρη της Γαλιλαίας και γέννησε τη Θεοτόκο Μαρία που είχε εξαδέλφες τη Σαλώμη και την Ελισάβετ.Μετά τη γέννηση της Θεοτόκου και την αφιέρωσή της στον Ναό έζησε με νηστείες και φιλανθρωπίες. Περικαλλή ναό προς τιμήν της αγίας Άννας έκτισε στην Κων/πολη περί το 550 ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός. Λείψανο της Αγίας υπάρχει στην αγιορείτικη σκήτη της Αγίας Άννας.
Η κοίμηση της Αγίας Άννης, μητρός της Θεοτόκου εορτάζεται στις 25 Ιουλίου.
| |
|
 Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή μυροφόρος και ισαπόστολος καταγόταν από τα Μάγδαλα της Γαλιλαίας, μικρή πόλη κοντά στη λίμνη της Τιβεριάδας. Ο Μάρκος λέγει ότι από την Μαγδαληνή ο Χριστός είχε βγάλει επτά δαιμόνια. Έγινε πιστή και αχώριστη μαθήτριά του ακολουθώντας και υπηρετώντας τον μέχρι τη σταύρωση και την ταφή του.Πρώτη αυτή μαζί με την άλλη Μαρία, την Υπεραγία Θεοτόκο, είδε «τον λίθον αποκεκυλισμένον από του μνημείου» και πληροφορήθηκε από τους Αγγέλους την ανάσταση του Κυρίου και έτρεξε και ανάγγειλε το ευχάριστο γεγονός στον Πέτρο και στον Ιωάννη. Αξιώθηκε πρώτη να δει τον αναστάντα Κύριο νομίζοντας τον ως τον κηπουρό.
Λέγεται ότι ανέπτυξε πλουσιότατη αποστολική δράση μέχρι και την Ιταλία, τη Γαλλία, την Αίγυπτο, τη Φοινίκη και τη Συρία, την Παμφυλία και άλλες χώρες, για να καταλήξει στην Έφεσο της Μ. Ασίας, όπου συνάντησε τον ευαγγελιστή Ιωάννη. Εκεί και απεβίωσε και ενταφιάστηκε στη θύρα του σπηλαίου, όπου αργότερα «εκοιμήθησαν οι μακάριοι επτά παίδες οι εν Εφέσω».
Το τίμιο λείψανό της ανακομίστηκε με μεγάλες τιμές στην Κων/πολη το 890 από τον αυτοκράτορα Λέοντα Στ’ το Σοφό, στην περικαλλή μονή του Αγίου Λαζάρου που οικοδόμησε ο ίδιος. Μέρος του λειψάνου, το αριστερό χέρι της Αγίας συγκεκριμένα, κατέχει σήμερα εξαιρετική θέση στην αγιορείτικη μονή της Σιμωνόπετρας. Είναι άφθαρτο, με το δέρμα του και τους τένοντες.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της στις 22 Ιουλίου.
| |
|
 Η Αγία Μαρίνα καταγόταν από τα μέρη της Αντιόχειας της μικρασιατικής Πισιδίας. Ο πατέρας της Αιδεσίας, ιερέας των ειδωλολατρικών θεών, την παρέδωσε σε κάποια γυναίκα, που κατοικούσε έξω από την πόλη, για να την αναθρέψει.Η Μαρίνα μυήθηκε στη χριστιανική πίστη. Ο πατέρας της τη μίσησε και την αποκλήρωσε. Τη δεκαπεντάχρονη Μαρίνα, τη συνάντησε ο έπαρχος Ολύμβιος, και διανοήθηκε να την κάνει γυναίκα του. Η Μαρίνα με παρρησία αποκρίθηκε: «Μαρίνα ονομάζομαι, της Πισιδίας είμαι γέννημα και θρέμμα και το όνομα του Κυρίου μου Ιησού Χριστού επικαλούμαι».
Αρνήθηκε να προσφέρει θυσία στα είδωλα και φυλακίστηκε, βασανίστηκε φρικτά. Κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου της πολλοί ασπάστηκαν τη χριστιανική πίστη. Τελικά η Αγία αποκεφαλίστηκε.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της στις 17 Ιουλίου.
| Οι Άγιοι Κήρυκος και Ιουλίττα | | |
| |
|
Οι Άγιοι μάρτυρες Κήρυκος και Ιουλίττα η μητέρα του κατάγονταν από το Ικόνιο της Μ. Ασίας και έζησαν επί Διοκλητιανού. Η Ιουλίττα για να αποφύγει τον κίνδυνο των διωγμών, παρέλαβε τον τρίχρονο γιο της και πήγε στη Σελεύκεια.Επειδή όμως υπήρχε το ίδιο εχθρικό κλίμα εναντίον των χριστιανών, αναχώρησε και μετέβη στην Ταρσό της Κιλικίας. Ο ηγεμόνας της πόλεως Αλέξανδρος αποσπώντας το παιδί από την αγκαλιά της μητέρας προσπαθούσε με κολακείες και κανακέματα να το πάρει με το μέρος του.
Εκείνο ψελλίζοντας το όνομά του Χριστού κλώτσησε μ’ όλη του τη δύναμη τον ηγεμόνα στην κοιλιά. Ο Αλέξανδρος έριξε το παιδί κάτω στα σκαλοπάτια του κριτηρίου, όπου με την πρόσκρουση έσπασε το κεφάλι του και έτσι άφησε το πνεύμα του. Η Ιουλίττα, βασανίστηκε και τελικά αποκεφαλίστηκε.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη τους στις 15 Ιουλίου.
| O Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης | | |
| |
|
 Γεννήθηκε στη Νάξο το έτος 1749 από γονείς ευσεβείς και ενάρετους, τον Αντώνιο και Αναστασία Καλλιβούρτση. Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Νικόλαος, και από μικρός έδειχνε ότι ήταν άνθρωπος μεγάλης αρετής και φοβερής ευφυΐας.Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στη Νάξο και έπειτα στη σχολή της ίδιας πόλης επέκτεινε τις γνώσεις του με δάσκαλο τον αδελφό του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, αρχιμανδρίτη Χρύσανθο. Κατόπιν 16 χρονών πήγε στην Ελληνική Σχολή της Σμύρνης, όπου κοντά σε φημισμένους διδασκάλους έλαβε ανώτερη παιδεία και αρετή. Μετά από ορισμένες περιπέτειες, το 1775 πήγε στο Άγιον Όρος. Εκεί, στη Μονή του Αγίου Διονυσίου εκάρη μοναχός με το όνομα Νικόδημος.
Οι Πατέρες της Μονής, που διέκριναν τα μεγάλα φυσικά και επίκτητα χαρίσματα του αγίου Νικοδήμου, τον διόρισαν αναγνώστη και γραμματέα της Μονής. Στη Μονή αυτή ο Νικόδημος υπήρξε υπόδειγμα διακονίας και πράξεων αρετής. Έπειτα αποσύρθηκε σε κάποιο κελί, όπου με ασκητικό τρόπο επιδόθηκε στη μελέτη και συγγραφή πολλών οικοδομητικών, θεολογικών και αγιολογικών βιβλίων. Μεταξύ αυτών είναι ο «Συναξαριστής», το «Εορτοδρόμιον», η «Νέα Κλίμακα», ο «Αόρατος Πόλεμος» και πολλά άλλα.
Τελικά μετά από διάφορες περιπέτειες που υπέστη στη βραχύχρονη ζωή του, απεβίωσε από ημιπληγία την 14η Ιουλίου του έτους 1809, σε ηλικία 60 χρονών.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του την 14η Ιουλίου.
Απολυτίκιο
Σοφίας χάριτι Πάτερ κοσμούμενος, σάλπιξ θεόφθογγος ώφθης του Πνεύματος, και αρετών υφηγητής Νικόδημε θεηγόρε. πάσι γαρ παρέθηκας σωτηρίας διδάγματα, βίου καθαρότητος διεκφαίνων την έλλαμψιν, τω πλούτω των ενθέων σου λόγων, δι’ ων ως φως τω κόσμω έλλαμψας.
| |
|
 Η Αγία Όλγα ήταν σύζυγος του ηγεμόνα του Κιέβου Ιγόρ. Όταν ο σύζυγός της σκοτώθηκε σε κάποια μάχη το 945, ανέλαβε αυτή την εξουσία ως επίτροπος του γιου της Σβιατοσλάβου.Μετέβη τότε από τη Χερσώνα στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να ασπαστεί το χριστιανισμό. Ο τότε αυτοκράτορας του Βυζαντίου Κωνσταντίνος Ζ’ ο Πορφυρογέννητος της έκανε λαμπρότατη υποδοχή.
Ιδιαίτερα συγκινητικές είναι οι προσπάθειες που κατέβαλε η βασίλισσα, να οδηγήσει με τη διδασκαλία της και τα καλά της έργα στην επίγνωση του αληθινού Θεού τον άπιστο γιο της και ολόκληρο το ρωσικό λαό. Εκοιμήθη το έτος 969.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της στις 11 Ιουλίου.
| Η Αγία Μεγαλομάρτυς Κυριακή | | |
| |
|
 Η Αγία Κυριακή καταγόταν από γονείς χριστιανούς και πλούσιους και ζούσε επί Διοκλητιανού και Μαξιμιανού. Έλαβε το όνομα Κυριακή, επειδή ημέρα Κυριακή γεννήθηκε.Επειδή αρνήθηκε το συνοικέσιο ενός πλουσίου, καταγγέλθηκε στο Διοκλητιανό ως χριστιανή μαζί με τους γονείς της. Πρώτα οι γονείς της, επειδή αρνήθηκαν να θυσιάσουν στα είδωλα, βασανίστηκαν και στη συνέχεια αποκεφαλίστηκαν στη Μελιτηνή.
Η αγία Κυριακή οδηγήθηκε στη Νικομήδεια, βασανίστηκε σκληρά και εστάλη στη Βιθυνία. Δεν πρόλαβαν οι δήμιοι να την αποκεφαλίσουν, διότι η Αγία παρέδωσε το πνεύμα της τη στιγμή κατά την οποία με την άδεια των δημίων προσευχόταν στο Θεό. Αυτό το τέλος της Αγίας και όσα άλλα θαυμαστά συνόδεψαν το μαρτύριό της συντέλεσαν ώστε πολλοί από τους ειδωλολάτρες να ασπαστούν τη χριστιανική πίστη.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της στις 7 Ιουλίου.
| Οι Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός | | |
| |
|
 Οι Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός καταγόταν από τη Ρώμη. Ασκούσαν την ιατρική τέχνη και θεράπευαν εντελώς δωρεάν ανθρώπους και ζώα.Επειδή κατηγορήθηκαν ότι ενεργούν τις θαυματουργικές θεραπείες με τη μαγική τέχνη, παρουσιάστηκαν ενώπιον του Καρίνου ο οποίος «μετά πάντων των οικείων αυτού τον Χριστόν ωμολόγησε» και με τιμές τους άφησε ελεύθερους. Λέγεται ότι ο διδάσκαλος της ιατρικής τέχνης από φθόνο τους επιτέθηκε με πέτρες περί το έτος 284 μ.Χ. και τους θανάτωσε. |
| Η Σύναξη των Αγίων 12 Αποστόλων | | |
| |
|
 Οι Απόστολοι του Χριστού θα ξεχωρίζουν μέσα στην ιστορία της Εκκλησίας, σαν υπέρλαμπροι αστέρες πρώτους μεγέθους της πνευματικής ζωής. Την 30η Ιουνίου, η Εκκλησία γιορτάζει τους δώδεκα Αποστόλους που αρχικά εξέλεξε ο Κύριος, πλην του Ιούδα Ισκαριώτη.Αυτοί είναι: Σίμωνας (Πέτρος), Ανδρέας, Ιάκωβος, Ιωάννης, Φίλιππος, Θωμάς, Βαρθολομαίος (Ναθαναήλ), Ματθαίος, Ιάκωβος του Αλφαίου, Σίμωνας ο Ζηλωτής, Ιούδας ο αδελφός του Ιακώβου του μικρού και ο Ματθίας, που εξελέγη μέσα στο υπερώο τις παραμονές της Πεντηκοστής, σε αντικατάσταση του Ιούδα του Ισκαριώτη.
Τη ζωή του καθενός των Αποστόλων αυτών, σκιαγραφούσε στις ιδιαίτερες γιορτές τους. Εδώ γίνεται υπενθύμιση της ενότητας που είχαν μεταξύ τους, αλλά και της ηθικής τους, που τόσο συνέβαλε στην πνευματική εν Χριστώ αναγέννηση του κόσμου.
Έχουμε, λοιπόν, χρέος και εμείς οι αγωνιζόμενοι χριστιανοί, να κινούμαστε στα ίχνη τους και με θερμό ζήλο για τη διάδοση του σωτηριώδους μηνύματος του Ευαγγελίου, που διέπνεε κι αυτούς να γίνουμε μιμητές του έργου τους. |
| | | | | | | | | |
| |
| Οι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος | | |
| |
|
 Ο απόστολος Πέτρος, ένας από τους δώδεκα μαθητές του Χριστού, καταγόταν από τη Βασθαϊδά της Γαλιλαίας και ήταν γιος του Ιωνά και αδελφός του αποστόλου Ανδρέα. Ονομαζόταν αρχικά Σίμων και μετονομάστηκε από τον Κύριο Κηφάς, δηλαδή Πέτρος.Ήταν έγγαμος και φτωχός ψαράς στο επάγγελμα, όταν κλήθηκε από το Χριστό στο αποστολικό έργο. Άφησε τα πάντα και ακολούθησε προθυμότατα το Χριστό. Κατά την ημέρα της Πεντηκοστής παίρνει πρωτοβουλία και κηρύττει το Χριστό στα Ιεροσόλυμα και ιδρύει την πρώτη χριστιανική Εκκλησία. πραγματοποιεί αποστολικές περιοδείες και κυρύσσει το Ευαγγέλιο στην Ιουδαία, στην Αντιόχεια, στον Πόντο, στη Γαλατία, στην Καππαδοκία, στη Βιθυνία, για να καταλήξει στη Ρώμη, όπου είχε μαρτυρικό τέλος, σταυρώθηκε με το κεφάλι προς τα κάτω επί Νέρωνος το 67μ.Χ.
Ο απόστολος Παύλος, Ιουδαίος γεννήθηκε στην Ταρσό, της Κιλικίας. Ήταν από τους Ιουδαίους της διασποράς, είχε εκ γενετής το δικαίωμα του Ρωμαίου πολίτη και γνώριζε καλά την ελληνική γλώσσα. Η μεγάλη μεταστροφή του Παύλου έγινε με τρόπο θαυμαστό, όταν βάδιζε προς τη Δαμασκό, να οδηγήσει δέσμιους στα Ιεροσόλυμα όσους χριστιανούς έβρισκε.
Ύστερα από προπαρασκευαστική περίοδο ετών πήγε στην Αντιόχεια και πραγματοποίησε τις αποστολικές του περιοδείες στην Κύπρο, Μ. Ασία, Ελλάδα, για να καταλήξει, στη Ρώμη, όπου είχε μαρτυρικό θάνατο, αποκεφαλίστηκε επί Νέρωνος.
Στις 14 θεόπνευστες επιστολές του και στις Πράξεις των Αποστόλων του ευαγγελιστή Λουκά μπορεί κανείς να θαυμάσει και να ζήσει τον ένθερμο ζήλο του Παύλου και τους αμέτρητους κόπους και τους κινδύνους που διέτρεξε.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη τους στις 29 Ιουνίου. |
| |
|
|
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |
|
| |
| |
|
Την Κυριακή των Αγίων Πάντων θέσπισαν οι Πατέρες να επιτελείται η μνήμη όλων των αγίων Μαρτύρων, Πατριαρχών, Προφητών, Αποστόλων, Ασκητών και όλων των Δικαίων.Ο Χριστός είπε: «Εάν εγώ υψωθώ, πάντας ελκύσω προς εμαυτόν» και πράγματι με την Ανάληψή Του, έπρεπε να στείλει και το άγιο Πνεύμα στους Αποστόλους, για να κηρύξουν και να συνάγουν τους εκλεκτούς στην βασιλεία των ουρανών.
Έτσι τιμώνται και οι ανώνυμοι των Αγίων που είναι πλήθος.
Αίτιον της εορτής είναι και η παρακίνηση των υπολοίπων στη μίμηση των αγίων. |
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
